Page 33 - ทฤษฎีและการวิจารณ์ภาพยนตร์
P. 33
การเล่าเร่อื งในภาพยนตร์ 8-23
ในการจดั องคป์ ระกอบภาพในผลงานภาพยนตรข์ องเขา ซงึ่ มศี ลิ ปะในการจดั องคป์ ระกอบภาพ ภาพชดั ลกึ
ผ้ชู มสามารถเห็นรายละเอียด บรรยากาศขององค์ประกอบภาพได้ในหนง่ึ ชอ็ ต
ภาพท่ี 8.7 การจัดองค์ประกอบภาพในภาพยนตร์ของอะกิระ คุโรซาว่า
ท่ีมา: Akira Kurasawa Info., 2019.
เมอื่ ยึดถือนิยามการเล่าเรือ่ งว่าเป็นชุดล�ำดบั ของเหตุการณ์ ทเ่ี กดิ ขนึ้ ภายในชว่ งเวลาหน่ึง โดยมี
โครงสร้างในการเล่าเร่ืองแล้วจึงไม่ใช่ช็อตทุกช็อตจะเป็นการเล่าเร่ือง มีการต้ังค�ำถามกันว่าในภาพยนตร์
เร่ืองแรกๆ ของ Lumière เรอ่ื ง L’Arrive d’un train en gare (1895) ซ่งึ เป็นการถ่ายภาพเหตกุ ารณท์ ่ี
รถไฟกำ� ลงั เขา้ เทยี บทช่ี านชาลาหนง่ึ นน้ั จะถกู จดั วา่ เปน็ เรอ่ื งเลา่ ไดห้ รอื ไม่ จเู ลยี น เมอรเ์ ฟต (Julian Mur-
phet) ผู้เขียนบทความ “stories and plots” ในหนังสือ Narrative and Media (2005) เห็นว่าเม่ือ
เปรียบเทียบกับภาพยนตร์ที่มีเน้ือเร่ืองเกี่ยวกับรถไฟอย่าง The Great Train Robbery (1903) หรือ
ภาพยนตร์ของ Hitchock เร่ือง Stranger on a Train (1951) แล้วส่งิ ทีภ่ าพยนตรเ์ ร่อื ง L’Arrive d’un
train en gare เลา่ นนั้ เรยี กวา่ “proto-narrativity” เปน็ สงิ่ ทนี่ ำ� เสนอเหตกุ ารณ์ แตไ่ มถ่ งึ ขนึ้ ทจ่ี ะเปน็ เรอื่ ง
เลา่ เปน็ เหตกุ ารณ์ เหตกุ ารณเ์ ดยี วจากองคป์ ระกอบอนื่ ทใี่ หญก่ วา่ เหมอื นกบั เปน็ ประโยคหนง่ึ ในรอ้ ยแกว้
เปน็ เพียงการสื่อความผา่ นการจดั องคป์ ระกอบภาพ
ลกั ษณะของการเลา่ เรอื่ งในภาพยนตรน์ น้ั เมอรเ์ ฟตเหน็ วา่ ภาพยนตรน์ น้ั ตอ้ งทำ� หนา้ ทต่ี ามทส่ี งั คม
คาดหวงั คือการให้ความบนั เทงิ และการเล่าเรื่อง (storytelling) โดยเรอื่ งทีเ่ ลา่ ในภาพยนตร์นน้ั มีลักษณะ
ดงั น้ี
(1) เร่ืองท่ีจะเล่าในภาพยนตร์เป็นการวางแผนมาล่วงหน้าก่อนที่จะถ่ายท�ำ การเขียนน้ันเกิดขึ้น
กอ่ นและเปน็ สง่ิ ทก่ี ำ� กบั กระบวนการในการถ่ายท�ำเพ่ือท่ีจะก�ำจดั สง่ิ ทเ่ี สยี เปล่าหรือไมไ่ ดว้ างแผนลว่ งหนา้
(2) การเลา่ เรื่องในภาพยนตรม์ กี ารรับเอาศิลปะการแสดงทีม่ อี ยกู่ ่อนหน้ามาใช้ในภาพยนตร์ เช่น
การแสดงละคร เพราะฉะน้นั ผ้ชู มก็ยงั คงสนใจความเปน็ ดาราในสื่อภาพยนตร์ ดังจะเหน็ ไดจ้ ากในอเมริกา
ในช่วงทศวรรษที่ 1920 นั้น อำ� นาจของดาราน้ันมอี ยเู่ หนือการเลา่ เรือ่ งในการสรา้ งสรรค์ภาพยนตรเ์ สยี อกี
