Page 37 - ทฤษฎีและการวิจารณ์ภาพยนตร์
P. 37
การเล่าเรอ่ื งในภาพยนตร์ 8-27
สู่ภาพของคนที่กตัญญูต่อแม่ รักพวกพ้อง ไม่ได้อยากที่จะเป็นโจรมาตั้งแต่ก�ำเนิด มีวิถีแบบนักเลงสมัย
กอ่ น หรอื ในภาพยนตรเ์ รอ่ื ง นางนาก (2542) ท่กี �ำหนดใหเ้ รอ่ื งถูกเล่าจากมมุ มองของนายมาก ซ่ึงท�ำให้
เนอื้ หาของเรอ่ื งเลา่ ตา่ งไปจากภาพยนตรห์ รอื ละครกอ่ นหนา้ นท้ี มี่ กั จะเลา่ เรอื่ งจากมมุ มองของผทู้ อี่ ยฝู่ ง่ั ตรง
ข้าม
ตัวละคร (character)
ตวั ละครนน้ั ถอื วา่ เปน็ หวั ใจส�ำคญั ของเรอื่ งเลา่ ในภาพยนตร์ ตวั ละคร คอื บคุ คลทม่ี คี วามเกย่ี วขอ้ ง
สมั พนั ธก์ บั เรอื่ งราวในเรอื่ ง เวลาพดู ถงึ ตวั ละครนน้ั รวมความหมายตง้ั แตบ่ คุ ลกิ ลกั ษณะของตวั ละคร รปู รา่ ง
หน้าตา ไปจนถึงอปุ นสิ ัยใจคอของตัวละคร ตวั ละครแต่ละตวั จะมีองคป์ ระกอบ 2 ส่วนเสมอ ได้แก่ สว่ นที่
เปน็ ความคดิ (conception) และส่วนท่เี ปน็ พฤติกรรม (presentation) (Swain 1982, p. 95) ในสว่ นที่
เปน็ ความคดิ ของตวั ละคร โดยปกตจิ ะเปน็ สง่ิ ทเี่ ปลย่ี นแปลงยากจนกวา่ จะมเี หตผุ ลทสี่ ำ� คญั เพยี งพอสำ� หรบั
การเปลย่ี นแปลง สิง่ ท่จี ะมากำ� หนดความคดิ และจติ ใจของตัวละครนั้นอยู่ทภ่ี มู ิหลังของตวั ละคร เช่น ชวี ิต
วยั เดก็ การศกึ ษา และฐานะความเปน็ อยู่ สว่ นพฤตกิ รรมของตวั ละครเปน็ ผลทเี่ กดิ ขนึ้ โดยตรงจากความคดิ
และทัศนคตขิ องตัวละคร
ประเภทของตัวละคร
ตัวละครสามารถแบง่ เป็นประเภทต่างๆ ตามแนวคิดของวลาดิเมยี ร์ พรอ็ พ (Vladimir Propp)
ท่ีท�ำการวิเคราะห์การเล่าเร่ืองของนิทานรัสเซีย แล้วพบว่านิทานแต่ละเรื่องจะประกอบด้วยตัวละครท่ีมี
บทบาทตา่ งกนั อนั ประกอบดว้ ย
- ผู้ร้าย (The Villain) เป็นผู้ที่สร้างความเดือดร้อนให้กับชุมชน หรือผู้ที่เป็นปรปักษ์กับ
ตวั ละครหลักในเรือ่ ง
- ผู้ให้ (The Donor) โดยมากเป็นอาจารย์ของตัวละครหลัก หรือผู้ให้ค�ำปรึกษาในการแก้ไข
ปัญหา
- ผู้ช่วยเหลือ (The Helper) ได้แก่ ผู้ช่วยของพระเอกในการต่อกรกับผู้ร้าย หรือช่วยเหลือ
พระเอกให้ผ่านพ้นอปุ สรรค
- เจ้าหญงิ (The Princess) คือ นางเอกของเร่ือง ผู้ท่พี ระเอกต้องให้ความชว่ ยเหลือปกป้อง
- ผู้สง่ สาร (Dispatcher) มกั เปน็ ผพู้ บเหน็ เหตุการณ์ร้าย หรือพบการกระท�ำผิดของผ้รู า้ ย
- พระเอก (The Hero) เปน็ ตวั แทนของฝ่ายธรรมะ และเป็นผ้นู �ำในการแก้ไขข้อขดั แยง้
- พระเอกจอมปลอม (The Flash Hero) คือ ตัวละครทีแ่ สรง้ เปน็ คนดี แต่มกั เปดิ เผยความชวั่
ร้ายภายหลงั
ซึ่งตัวละครตามเกณฑ์ของพร็อพนี้ หนึ่งตัวอาจมีมากหนึ่งบทบาทหรือตัวละครน้ันอาจจะ
เปล่ยี นแปลงตวั เองจากบทบาทหนึง่ ไปสูอ่ กี บทบาทหนง่ึ ได้เช่นเดียวกัน
แนวทางการวิเคราะห์ของพร็อพยังคงสามารถใช้ในการวิเคราะห์ตัวละครในเร่ืองเล่าและเป็น
แนวทางในการสร้างสรรค์ตัวละครในบทภาพยนตร์ได้จนถึงปัจจุบัน ดังปรากฏในหนังสือแนะน�ำ
