Page 30 - ทฤษฎีและการวิจารณ์ภาพยนตร์
P. 30
8-20 ทฤษฎแี ละการวิจารณ์ภาพยนตร์
ตอนที่ 8.2
แนวคิดของการเล่าเรื่องในภาพยนตร์
โปรดอา่ นหวั เรอื่ ง แนวคดิ และวัตถปุ ระสงคข์ องตอนที่ 8.2 แลว้ จึงศกึ ษารายละเอียดตอ่ ไป
หัวเร่ือง
8.2.1 หลกั การสำ� คญั ของการเล่าเรือ่ งในภาพยนตร์
8.2.2 ประเภทของการเล่าเร่อื งในภาพยนตร์
แนวคิด
1. ห ลกั การสำ� คญั ของการเลา่ เรอื่ งในภาพยนตร์ คอื การเลา่ เรอ่ื งสอื่ สารกบั ผชู้ ม ผฟู้ งั ผา่ น
องค์ประกอบตา่ งๆ เหลา่ น้ี ไดแ้ ก่ มุมมองในการเล่าเรือ่ ง ตัวละคร โครงเรือ่ ง แกน่ เรือ่ ง
ความขดั แยง้ ฉาก เทคนคิ ภาพและเสยี ง โดย (1) มมุ มองในการเลา่ เรอ่ื ง หมายถงึ การ
ที่ผู้เล่ามองเหตุการณ์ท่ีเกิดข้ึน โดยอาจเป็นการมองจากคนวงในใกล้ชิดหรือจากคน
วงนอกห่างๆ ซ่ึงแต่ละมุมมองมีความน่าเชื่อถือแตกต่างกัน มุมมองในการเล่าเร่ืองมี
ความส�ำคัญต่อการเล่าเร่ืองอย่างย่ิง เพราะมีผลต่อความรู้สึกของผู้ชม และการชักจูง
อารมณ์ของผู้ชม (2) ตัวละคร หมายถึง บคุ คลทม่ี ีความเกย่ี วข้องสัมพันธก์ ับเรือ่ งเลา่
หมายความตง้ั แตบ่ คุ ลกิ ลกั ษณะของตัวละคร รปู ร่างหน้าตา ไปจนถงึ อปุ นสิ ยั ใจคอของ
ตัวละคร ตัวละครแต่ละตัวจะมีองค์ประกอบ 2 ส่วนเสมอ ได้แก่ ส่วนท่ีเป็นความคิด
และส่วนที่เป็นพฤติกรรม (3) โครงเรอื่ ง หมายถงึ โครงสร้างในการเลา่ เรื่อง ซึง่ ขนึ้ ตน้
ดว้ ยจดุ เรม่ิ ตน้ (exposition) ทมี่ าจากความขดั แยง้ ระหวา่ งตวั ละครหลกั ความขดั แยง้ น้ี
จะถูกพัฒนาเข้มข้นขึ้นเป็นล�ำดับจนน�ำไปสู่จุดสุดยอด (climax) แล้วจบเรื่องราว
ลงภายหลังจากปมปัญหาความขัดแย้งได้รับการแก้ไข (resolution) (4) แก่นเรื่อง
หมายถึง ความคดิ หลักในการด�ำเนนิ เร่ือง เป็นความคดิ รวบยอดทเ่ี จา้ ของเรือ่ งต้องการ
นำ� เสนอ (5) ความขดั แยง้ หมายถงึ การสานเรอ่ื งราวบนความขดั แยง้ ซงึ่ อาจเปน็ ความ
ขัดแย้งระหว่างคนกับคน ความขัดแย้งภายในจิตใจของตัวละคร และความขัดแย้งกับ
พลงั ภายนอก อาจเปน็ พลงั ทางสงั คมหรอื พลงั จากธรรมชาติ (6) เทคนคิ ภาพ หมายถงึ
การเลือกท่ีจะจับภาพ การใชม้ ุมกลอ้ ง มมุ ต่าํ มมุ สูง การใช้ขนาดภาพ การเลอื กใช้แสง
และการตดั ตอ่ และ (7) ฉาก หมายถงึ เวลาและสถานทที่ เี่ กดิ ขน้ึ ในภาพยนตรอ์ นั แสดง
ใหเ้ ห็นถึงมิติทางดา้ นเวลา ภมู ิศาสตร์ เศรษฐกิจและโครงสรา้ งทางสังคม ท้ังนกี้ ารเล่า
เร่ืองในภาพยนตร์นั้นสามารถแบง่ ออกเป็น 3 ประเภท ไดแ้ ก่ การเลา่ เรือ่ งแบบกระแส
หลัก การเล่าเรอ่ื งแบบสมยั ใหม่ และการเลา่ เรอื่ งแบบหลังสมัยใหม่