Page 25 - ลักษณะภาษาไทย
P. 25
การเปลย่ี นแปลงของภาษา 7-15
“รูปโฉมโนมพรรณอันงามด่ังสาวอันได้ 16 เข้า แลรูปเขานั้นบ่ห่อนจะรู้เถ้ารู้แก่และหนุ่ม
อยดู่ ัง่ นั้นชวั่ ตนทกุ ๆ คนแล”
จากตัวอย่างคาข้างต้นจะเห็นได้ว่า พจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. 2554 และ
พจนานุกรมภาษาถิ่น ไม่ปรากฏศัพท์คาว่า ชั่วตน แต่ปรากฏใช้คาว่า ช่ัวคน หมายถึง “ช่วงเวลา
ประมาณ, ช่วงอายุคน” ดังน้ัน คาว่า ชั่วคน จึงมาแทนท่ีคาว่า ชั่วตน และถือว่าเป็นการสูญคาศัพท์โดย
สนิ้ เชิง
ประกลาย
คาว่า ประกลาย หมายถึง “ความวางใจเฉยไม่ยินดียินร้าย, อุเบกขา” ซึ่งปรากฏในไตร-
ภูมพิ ระรว่ ง ดังขอ้ ความที่ว่า
“ในหนึ่งมริ วู้ า่ บาปและกระทาเองดว้ ยใจอันประกลายบมยิ ินดียนิ รา้ ย”
จากตัวอย่างคาข้างต้นจะเห็นได้ว่า พจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. 2554 และ
พจนานุกรมภาษาถ่ิน ไม่ปรากฏศัพท์คาว่า ประกลาย แต่จะปรากฏใช้คาอื่นที่มีความหมายเช่นเดียวกับ
คาเดิมเข้ามาแทนที่ เช่นคาว่า อุเบกขา, ปล่อยวาง ดังน้ัน คาว่า ประกลาย จึงไม่มีการใช้และถือเป็นการ
สญู คาศัพทโ์ ดยส้ินเชงิ
แต่งแง่
คาวา่ แตง่ แง่ หมายถึง “แต่งตวั ใหส้ วยงาม” ปรากฏในไตรภมู พิ ระรว่ ง ดังข้อความทว่ี ่า
“ในกลางวันน้ันพอเป็นเดือนเพง็ แลฝูงชนท้ังหลายแต่งแง่แผ่ตนแล้ว แลนั่งอยู่ในสาราญ
แลเจรจาเหล้นหัวไปมาดว้ ยกนั สบายพร้อมเพรยี งกันทั้งฝูงบา่ วและฝูงสาว”
จากตัวอย่างคาข้างต้นจะเห็นได้ว่า พจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. 2554 และ
พจนานุกรมภาษาถิ่น ไม่ปรากฏศัพทค์ าวา่ แต่งแง่ ท่ีใช้เป็นคาเด่ียวๆ แต่ปรากฏคาว่า แต่งตัว หมายถึง
“สวมเส้ือผ้าและเคร่ืองประดับให้เรียบร้อย” อาจใช้คาว่า แต่งกาย ก็ได้ ดังนั้น คาว่า แต่งแง่ จึงไม่มี
การใช้และถือเป็นการสญู คาศัพท์โดยส้นิ เชงิ
