Page 37 - คำแปลจามเทวีวงศ์ พงศาวดารเมืองหริปุญชัย
P. 37
พระย�ปรยิ ัตธิ รรมธ�ด� (แพ ตาละลกั ษมณ)์ แปล 5
จึงเปล่งสัททสำ�เนียงเสียงพรหมสรอันประกอบด้วยองค์คุณ ๘ ประก�ร
ตรัสบรรห�รตอบเมงคบตุ รทง้ั หล�ย อย�่ งนดี้ งั นว้ี ่�
เร�มใิ ชเ่ ปน็ เทวด� มใิ ชเ่ ปน็ คนธรรพ์ มใิ ชท่ �้ วสกั กะแลน�คร�กษส
เร�ตถ�คต เป็นพระสัพพัญญูพุทธเจ้� เป็นบุตรเกิดแต่ท้�วสุทโธทน
มห�ร�ช เร�เปน็ ผู้ทเี่ ทพยเจ้�ท้ังปวงอภิว�ทบชู � ดูร�คณะเมงค์ทั้งหล�ย
จงตัง้ ใจมัน่ หม�ยจำ�เร�ไวอ้ ย�่ งน้เี ถดิ
ล�ำ ดบั นนั้ พวกเมงคท์ งั้ หล�ยทง้ั ช�ยทงั้ หญงิ เมอื่ พระพทุ ธสมภ�ร
ห�กตักเตือนแล้ว ก็พ�กันเลื่อมใสย่ิงในพระสัมพุทธเจ้� กล่�วว�จ�ว่�
“พุทฺโธๆ” ดังน้ีแล้วได้ถว�ยบิณฑบ�ตแด่พระพุทธองค์เจ้�น้ัน ครั้นแล้ว
พวกเมงค์ท้ังปวงก็ถว�ยอภิว�ทโดยเอื้อเฟ้ือแล้วกร�บทูลแด่สมเด็จพระผู้
มีพระภ�คย์เจ้�อย่�งนี้ดงั นีว้ �่ “ขา้ แต่พระสัพพญั ญสู มั พทุ ธเจ้าพระองค์ผู้
เจริญ พระองค์ไดเ้ สดจ็ มาแล้วแตป่ ระเทศใด จึงไดม้ าในสถานท่ีนี้”
ทน่ี นั้ แล สมเดจ็ พระโลกน�ถเจ�้ ผเู้ ปน็ น�ยกอนั เลศิ กว�่ หมสู่ ตั วใ์ น
โลกสนั วนิ �ส เมอื่ พระองคจ์ ะด�ำ รสั ประภ�ษ จงึ เผยพระโอษฐของพระองค์
ดจุ ทรงสคุ นธช�ตฟิ งุ้ ขจร เปลง่ พระพรหมสรสทั ทส�ำ เนยี งเพยี งประหนง่ึ ว�่
เสยี งท�้ วมห�พรหม โดยนคิ มค�ถ�อย�่ งนแี้ กพ่ วกเมงคท์ งั้ หล�ยทง้ั ปวงว�่
“ดูราเมงค์พเนจรผู้จำาเริญทั้งหลาย มรคาที่พวกเมงค์มุ่งหมาย
เปน็ ทางดาำ เนนิ มาของเราพระตถาคตมกี าำ หนดมาแตเ่ มอื งพาราณสี จนถงึ
ตำาบลทน่ี ี้ ก็เป็นทางทเุ รศลาำ บากมาก” กระนีแ้ ล
ล�ำ ดบั นนั้ พวกเมงคเ์ หล�่ นน้ั กท็ ลู กะสมเดจ็ พระผมู้ พี ระภ�คยเ์ จ�้
อกี ว่� “ขา้ แตพ่ ระองคผ์ เู้ จรญิ หนทางเปน็ ทด่ี ำาเนนิ มาของพระองค์ กเ็ ปน็
มรคามใิ ชต่ รง คอื เปน็ ทางทรุ กนั ดารนกั ขา้ พระบาททง้ั หลายจะใครท่ ราบ
ใหป้ ระจกั ษช์ ดั วา่ พระองคม์ พี ระพทุ ธประสงคส์ ง่ิ อนั ใด จงึ ไดเ้ สดจ็ มาแลว้
ถึงทีน่ ้ี”
