Page 42 - คำแปลจามเทวีวงศ์ พงศาวดารเมืองหริปุญชัย
P. 42
5e
จ�มเทวีวงศ์ ปรเิ ฉท ๒
R
ปางเมอื่ สมเดจ็ พระผทู้ รงพระภาคยเ์ จา้ ของเราทงั้ หลาย ไดเ้ สดจ็
ประทับอยู่แล้วในที่ทั้งหลายนั้นๆ ได้ชําระพระพุทธกิจท้ังหลายท้ังปวง
ใหส้ าํ เรจ็ ไปตลอดกาลทั้งปวงแล้ว
จำ�เดิมแต่ก�ลน้ันล่วงแล้วม�น�น สมเด็จพระพิชิตม�รเจ้�นั้น
ก็เสด็จดับขันธ์ปรินิพ�นแล้ว พระอรหันต์เจ้�ท้ังหล�ยทั้งปวงน้ันก็ดี
พระพทุ ธบตุ รผสู้ �วกทงั้ หล�ยกด็ ี กไ็ ดป้ ระพฤตใิ หเ้ ตม็ ทอ่ี ยใู่ นสมั ม�ปฏบิ ตั ิ
ท้งั หล�ย พ�กันบอกพระไตรปิฎกเป็นต้น ได้ส่ังสอนแล้วซ่ึงกนั แลกัน ได้
ยงั กุลบุตรท้งั หล�ยให้ประพฤตติ �มอยู่
มกี ลุ บตุ ร ๔ คนเทย่ี วสญั จรม�แตท่ นี่ น้ั ๆ ต่�งๆ ไดพ้ รอ้ มกนั ยนิ ดี
ในพระพทุ ธศ�สน� พ�กนั บวชแลเรียนพระไตรปฎิ ก อนั เป็นคำ�อนสุ �สน์
สอนจบลงโดยประก�รท้ังปวง รู้จักก�รง�นอันเป็นมรรคแลผลท้ังหล�ย
ปรึกษ�กันอยู่ว่� เร�ท้ังหล�ยได้ปฏิบัติต�มคำ�อนุส�สน์สอนทำ�ต�มพระ
วนิ ยั อนั เปน็ กจิ ย�กนกั เร�ทง้ั หล�ยจกั สกึ ไปสคู่ ฤหสั ถอ์ นั มกี จิ ไมก่ ว�้ งนกั
แล้วรกั ษ�อยู่ซ่ึงเบญจศีลอฐั ศีล มิไดป้ ระม�ทแล้ว กรรมนนั้ เร�ทง้ั หล�ยก็
