Page 38 - คำแปลจามเทวีวงศ์ พงศาวดารเมืองหริปุญชัย
P. 38
J6 ปรเิ ฉท ๑
จ�มเทววี งศ์
ลำ�ดับนั้นแล สมเด็จพระผู้มีพระภ�คย์เจ้� ได้ตรัสพระว�จ�น้ี
แก่พวกเมงค์ท้ังหล�ยเหล่�น้ันว่� “เราพระตถาคตเสด็จมาในที่น้ี ความ
ประสงคจ์ ะทาำ ความสวสั ดแี กพ่ วกทา่ นทงั้ หลาย มรคาไปทางเหนอื แตต่ ำาบล
นี้ไปก็เป็นทางไม่สู้ไกล มีหมู่บ้านพวกม่านอยู่ จักเป็นพระนครหนึ่งอัน
ใหญ่ เกดิ ข้นึ ในอนาคตเม่ือกำาหนดกาลใด เราปรนิ ิพานแลว้ ชนเหลา่ นั้น
จกั จาำ แนกพระสารรี กิ ธาตขุ องเราไปโดยประเทศนนั้ ๆ พระสารรี กิ ธาตสุ ว่ น
หนง่ึ จกั ประชมุ เกดิ ขน้ึ ในพระนครใหมน่ น้ั อาศยั เหตนุ นั้ เราพระตถาคตมา
แลว้ ในทนี่ ี้ เพอ่ื จะตรวจดสู ถานทนี่ นั้ วา่ สมควรหรอื ไมส่ มควรแลว้ ประการ
ใดแล”
ล�ำ ดบั นน้ั พวกเมงคท์ ง้ั หล�ยไดก้ ร�บทลู สมเดจ็ พระผมู้ พี ระภ�คย์
นนั้ ว�่ ข�้ แตพ่ ระองคผ์ เู้ จรญิ พระว�จ�ของพระองคต์ รสั ดแี ลว้ ข�้ พระบ�ท
ทงั้ หล�ยทงั้ ปวงเปน็ คนอ�ภพั เสยี แลว้ เปรยี บดงั ฝงู มฤคทพ่ี �กนั ม�อยใู่ นป�่
ขอสมเด็จพระผู้มีพระภ�คย์เจ้� ได้ทรงพระมห�กรุณ�อนุเคร�ะห์ ทรง
สำ�แดงพระธรรมเทศน�แกข่ �้ พระบ�ททัง้ หล�ย ให้ประโยชน์ส�ำ เรจ็ เถิด
ลำ�ดับนั้นแล สมเด็จพระผู้มีพระภ�คย์เจ้� ได้กำ�หนดรู้ว�ระนำ้�
จิตแห่งพวกเมงค์ทั้งหล�ยว่�เขล�ไม่เข้�ใจ จึงได้ทรงสำ�แดงธรรมอันเป็น
สปั ปุรสิ คติ เครือ่ งดำ�เนนิ ของสัปบรุ ุษโดยสมควรว่�
ท่�นท้ังหล�ย จงเป็นผู้เล้ียงม�รด�บิด�เถิด จงเป็นผู้ประพฤติ
นอบน้อมต่อผู้เป็นอยู่ในตระกูล จงเป็นผู้มีว�จ�ไพเร�ะเพร�ะพร้อง จง
อย่�ไดถ้ ือเอ�ซ่ึงวัตถุของผ้อู ่นื ด้วยคว�มประม�ท ท�่ นทัง้ หล�ยจงอุทศิ ตอ่
พระพทุ ธเจ้� แลว้ อภวิ �ทในก�ลเวล�เช�้ แลเวล�เยน็ อนง่ึ ท่�นทง้ั หล�ยจง
อภิว�ทพระธรรมพระสงฆ์ด้วย ข้ึนช่ือว�่ คำ�ท่ีประกอบด้วยคว�มประม�ท
แล้ว ท�่ นทัง้ หล�ยอย�่ ได้ถือเอ�เลย ถ้�ห�กว่�ท�่ นทงั้ หล�ยจกั ทำ�ต�มค�ำ
เร�ไซร้ ท่�นทัง้ หล�ยกจ็ ักพ�กันไปสู่สวรรคเ์ ทวโลก
