Page 40 - คำแปลจามเทวีวงศ์ พงศาวดารเมืองหริปุญชัย
P. 40
J8 ปรเิ ฉท ๑
จ�มเทวีวงศ์
แผ่นดินในทใ่ี กลพ้ ระบ�ทของพระผู้มพี ระภ�คย์เจ้�
ลำ�ดับน้ันแล สมเด็จพระผู้มีพระภ�คย์เจ้� ได้ต้ังบ�ตรไว้ในพ้ืน
แท่นหินน้ันแล้วจึงทรงทำ�มห�บังสุกุลจีวรเฉียงพระอังส�ข้�งหนึ่ง แล้วจึง
ทอดพระเนตรแลไปดูข้�งโนน้ แลข�้ งนี้
กรมก�รผู้มีหน้�ที่ร�ชก�รรักษ�พระนคร เที่ยวสัญจรตรวจ
ร�ชก�รเดนิ ไปแลว้ แลดอู ยูแ่ ต่ทีโ่ นน้ แลทีน่ ี้ ฉนั ใดก็ดี สมเดจ็ พระผ้มู พี ระ
ภ�คยเ์ จ�้ กม็ พี ระอ�ก�รฉนั นนั้ แลไดท้ อดพระเนตรแลดแู ลว้ เพอ่ื จะยงั พวก
เมงคบุตรทง้ั หล�ย ใหห้ ม�ยจำ�สำ�คญั สถ�นทไ่ี ว้แลว้
สมเด็จพระผู้มีพระภ�คย์เจ้�ได้มีพระว�จ�ตรัสแก่พวกเมงค์
ทง้ั หล�ย ในก�ลเมอ่ื ก�ำ ลงั ทอดพระเนตรอยนู่ น้ั ว�่ “ดรู า วนเมงคท์ งั้ หลาย
ผู้จาำ เรญิ ในกาลอนาคตภายหน้าประเทศนจ้ี กั ปรากฏมเี ป็นพระมหานคร
ใหญ่ มพี ระเจ้าเอกราชทรงพระนามว่า อาทจิ จราชจกั ได้เสวยราชย์ครอง
พระนครน้ี
ก็พระเจ้าอาทิจจราชนั้นจักเป็นวงศ์ตระกูลของท่านทั้งหลาย ก็
กาลใดเราพระตถาคตนพิ พานแลว้ เทยี ว พระสารรี กิ ธาตขุ องเราจกั บงั เกดิ
ข้ึนในสถานทน่ี ้ี แลพระราชาน้นั จักได้บำารงุ พระสารรี ิกธาตุน้นั ”
เมื่อสมเด็จพระผู้มีพระภ�คย์เจ้�ตรัสอย่�งน้ีแล้ว ก็ทรงจับบ�ตร
ม�ตงั้ ไว้ในพื้นพระหัตถ์ ณ ขณะนั้น บ�ตรก็อุบัตลิ อยขน้ึ ไปในอ�ก�ศเอง
แล้วจึงลอยไปกอ่ นสมเด็จพระผู้มพี ระภ�คยเ์ จ้�
แม้ว่�สมเดจ็ พระผ้มู พี ระภ�คย์เจ้� ก็เห�ะขึ้นไปสูป่ ระเทศอ�ก�ศ
แลว้ จงึ เสดจ็ ต�มบ�ตรไป โดยอ�ก�รอนั เบอ้ื งหลงั จนกระทงั่ ถงึ ป่�อสิ ปี ตน
เมอื งพ�ร�ณสี
แมว้ �่ วนเมงคบตุ รทงั้ หล�ย ครัน้ ได้เหน็ ซ่ึงอัศจรรย์นนั้ แลว้ จงึ ได้
พ�กนั โถมน�คณุ สมเดจ็ พระผมู้ พี ระภ�คยเ์ จ�้ แลว้ กพ็ �กนั ไปสบู่ �้ นอนั เปน็
วสนสถ�นแหง่ ตนๆ
