Page 39 - คำแปลจามเทวีวงศ์ พงศาวดารเมืองหริปุญชัย
P. 39
พระย�ปริยัตธิ รรมธ�ด� (แพ ตาละลักษมณ)์ แปล 7
แลเมื่อสมเด็จพระผู้มีพระภ�คย์เจ้� ทรงสำ�แดงสัปปุริสธรรม
แก่พวกเมงค์ท้ังหล�ยเหล่�น้ันอย่�งน้ีแล้ว เบ้ืองหน้�แต่น้ันสมเด็จพระ
ศ�สด�จ�รยเ์ จ้� เมื่อจะประท�นศีล ๕ แกพ่ วกเมงคท์ ง้ั หล�ยเหล่�นน้ั ก็
ตรสั โดยบ�ทพระค�ถ� แปลคว�มว่�
ท�่ นทงั้ หล�ยจงเวน้ จ�กก�รฆ�่ สตั วใ์ หเ้ ดด็ ข�ดดว้ ย ท่�นทงั้ หล�ย
จงเวน้ ใหห้ มดทกุ สงิ่ จ�กก�รถอื เอ�สง่ิ ของอนั ช�วโลกมไิ ดใ้ หแ้ ลว้ ดว้ ย ท�่ น
ทั้งหล�ยอย่�เสพย์ภรรย�ของผู้อื่นด้วย ท่�นทั้งหล�ยอย่�กล่�วคำ�เท็จ
ตลอดชวี ติ ดว้ ย ท�่ นทง้ั หล�ยอย�่ ดมื่ สรุ �เมรยั ตลอดชวี ติ ดว้ ย ท�่ นทง้ั หล�ย
จงสม�ท�นศีลทง้ั หล�ยอันเป็นบุญไวเ้ ถิด
ชนทัง้ หล�ยนั้นกก็ ล่�วคำ�ว่� ส�ธุ ส�ธุ ดงั น้ี แลว้ สม�ท�นศลี ไว้
แล้วถว�ยอภิว�ทพระผูม้ ีพระภ�คยเ์ จ�้ แลว้ พ�กนั ยืนอยู่
ลำ�ดับน้ัน สมเด็จพระผู้มีพระภ�คย์เจ้� เมื่อพวกเมงค์ท้ังหล�ย
กำ�ลังแลดูอยู่น้ันเทียว พระองค์ก็เสด็จตรงขึ้นไปสู่ประเทศอ�ก�ศ เสด็จ
ม�แล้วโดยอ�ก�ศวิถี อนั เป็นทมี่ �ท�งเหนอื ต�มฝง่ั คลองแมน่ �้ำ พงิ คม์ �
ณ ก�ลคร้ังนั้น มีพระย�ก�เผือกตัวหน่ึงบินต�มม�ท�งอ�ก�ศ
โดยเบอ้ื งหลงั สมเดจ็ พระผมู้ พี ระภ�คยเ์ จ�้ แมว้ �่ ช�ววนเมงคบตุ รทงั้ หล�ย
มีน�ยบ้�นเปน็ ตน้ กพ็ �กนั เดนิ ต�มสมเดจ็ พระผู้มพี ระภ�คยเ์ จ้� ม�โดย
มรรค�ริมฝ่งั คลอง
สว่ นสมเดจ็ พระผมู้ พี ระภ�คยเ์ จ้� กเ็ สดจ็ จ�กอ�ก�ศลงสูป่ ระเทศ
อันเป็นทีจ่ ะบังเกดิ มห�นครอภิรมย์สถ�นส�ำ ร�ญยงิ่ อนั เสล�สล�้ งไปดว้ ย
พรรณหมไู่ ม้ อนั มอี ยใู่ นทศิ �ภ�คด�้ นปจั ฉมิ แหง่ คลองในท�งทเี่ สดจ็ ม�นน้ั
เองแล้ว จงึ เสด็จไปประทับอยใู่ นทีใ่ กลต้ ำ�บล อนั จะประชุมพระธ�ตุ ทรง
ทอดพระเนตรสถ�นทีจ่ ะต้ังบ�ตร
ณ ขณะนน้ั มพี ระแทน่ ศลิ �ปฏั ๔ เหลยี่ มจตรุ สั แทง่ หนงึ่ สณั ฐ�น
คล้�ยกับกลอง มีหน้�อันเรียบใหญ่ประม�ณ ๑๒ ศอก ผุดขึ้นม�จ�ก
