Page 166 - บันทึกรายวันของ เซอร์ จอห์น เบาริ่ง และสนธิสัญญาเบาริ่ง
P. 166
บันทกึ รายวัน ของ เซอร์ จอหน์ เบาริง
และสนธสิ ัญญาเบาริง
วนั ที่ ๒๐ เมษายน
ไปเที่ยวชมวัดโพธ์ิ พวกเราวัดขนาดความยาวของพระพุทธรูป
ทององค์ใหญ่ ซึ่งยาวถึง ๕๒ ก้าว (๑๔๕ ฟุต) และฝ่าพระบาท
ยาว ๖ ก้าว (๑๗ ๑/๒ ฟุต) ตามระเบียงทางเดินเนืองแน่นไปด้วย
พระพุทธรูปปางสมาธิ มีทั้งหมด ๙๐๐ องค์ ความสูงจากฐาน
พระพุทธรูปถึงส่วนบนสุดของพระเศียรประมาณ ๙ ฟุต เบ้ืองหน้า
พระพุทธรูปขนาดมหึมาองค์หน่ึง มีช้างปิดทองในท่าหมอบราบแสดง
การคารวะโดยการยกงาข้ึน อันเป็นท่าเดียวกับที่พวกช้างถูกฝึกให้ทำ�
เพอื่ แสดงความเคารพต่อเจ้านาย
ร่วมโต๊ะเสวยกับพระเจ้าน้องยาเธอ กรมหลวงวงศาธิราชสนิท
เปน็ อาหารชน้ั เยย่ี ม นา้ํ แกงถงึ รสเครอ่ื งเทศ รงั นก หฉู ลาม และหอยทาก
ล้วนดีเยี่ยม มีหมูย่าง เนื้อสัตว์ต่างๆ ที่ล่ามาได้ ผลไม้รสอร่อยที่
น่าสนใจท่ีสุดคือทุเรียน ซ่ึงปรุงด้วยน้ํากะทิ แม้แต่คนท่ีเกลียดทุเรียน
(ไม่ใช่ข้าพเจ้า) ก็ยังชมว่าเป็นเลิศระหว่างรับประทานอาหารวงดนตรี
ของชาวสยามบรรเลงเพลงให้พวกเราฟังจากมุมหนึ่งของห้องโถงใหญ่
ดนตรีสลับกับการขับร้องและการว่าปากเปล่า อาหารม้ือสำ�คัญของชาว
สยามซึ่งประกอบด้วยอาหารเกือบ ๑๐๐ จานเล็ก จัดวางอยู่บนพ้ืน
และอาหารน้ันซึ่งยังไม่ได้ถูกแตะต้องเลยถูกนำ�มาส่งให้แก่ข้าพเจ้าใน
ตอนคํ่า หลังจากเสร็จสิ้นการร่วมโต๊ะเสวยแล้ว พวกเขาน�ำ พวกเราไป
ชมแผนกต่างๆ เราได้ชมการสะสมอาวุธต่างๆ เป็นจ�ำ นวนมาก หลาย
คนในกลุ่มของพวกเราได้รับอนุญาตให้เลือกดาบได้คนละเล่มไว้เป็นที่
ระลึก พวกเราไปยังห้องบรรทมของพระเจ้าน้องยาเธอมีดาบหลายเล่ม
วางอยดู่ า้ นหนง่ึ ของหอ้ ง ทรงมรี บั สงั่ ใหช้ าวลาวมาเลน่ ดนตรี ขบั รอ้ งและ
154
