Page 38 - บันทึกรายวันของ เซอร์ จอห์น เบาริ่ง และสนธิสัญญาเบาริ่ง
P. 38
บนั ทกึ รายวัน ของ เซอร์ จอห์น เบาริง
และสนธสิ ญั ญาเบาริง
ก็เอาไปได้ ถ้าคนในบังคับอังกฤษไปจ้างคนในใต้บังคับไทยเปนลูกจ้าง
ไมไ่ ดท้ �ำ สญั ญากบั มลุ นายเขา ภายหลงั ถา้ เกย่ี วขอ้ งสง่ิ หนงึ่ สง่ิ ใด เสนาบดี
ฝา่ ยไทยไมช่ ำ�ระให้
ขอ้ ๗ ว่า กำ�ปน่ั รบจะเข้ามาทอดนา่ ดา่ นเมืองสมทุ ปราการเขา้ มา
ทอดได้ แต่จะขึ้นมา ณ กรุงเทพ ฯ ไม่ได้ เมื่อกำ�ป่ันรบชำ�รุดจะต้อง
เข้าอู่ เสนาบดีเจ้าเมืองกรมการเห็นว่าชำ�รุดจริงจะยอมให้เอามาเข้าอู่
ถ้าจะมีขุนนางถือหนังสือพระเจ้าแผ่นดินกรุงบริตเตนให้มาด้วย กำ�ป่ัน
รบเข้ามา ณ กรุงเทพ ฯ จะให้ข้ึนมาแต่ลำ�เดียว ต้องให้ขึ้นมาทอดอยู่
ใต้ป้อมป้องปัจจามิตร ป้อมปิจปัจจนึก อย่าให้ข้ึนมาพ้นป้อมเว้นไว้แต่
เสนาบดีจะโปรดให้ข้ึนมาพ้นป้อมจึ่งข้ึนมาได้ ถ้าไม่มีเรือรบอังกฤษอยู่
ในกรุงเทพ ฯ คนอยู่ในบังคับอังกฤษจะวิวาทกันข้ึน กงสุลจะไประงับ
ไทยจะให้ทหารไปช่วยกงสลุ ระงับภอระงบั ได้
ข้อ ๘ วา่ คา่ ธรรมเนียมปากเรือทเ่ี คยเรยี กแตล่ กู คา้ องั กฤษตาม
สญั ญาเก่าซงึ่ ท�ำ ไว้ในคฤษตศักราช ๑๘๒๖ ปนี ัน้ จะยอมเลิกเสยี ตงั้ แต่
หนังสือสัญญานี้ใช้ได้ พ้นนั้นไปจะต้องเสียแต่ภาษีสิ่งของขาเข้าขาออก
สนิ ค้าเข้าจะตอ้ งเสียภาษี ๑๐๐ ละสาม จะเสียเปนของฤๅจะเสยี เปนเงนิ
คดิ ราคาตามราคาทอ้ งนํา้ สุดแต่ใจเขา้ ของจะเสีย ถา้ ของเสยี ภาษี ๑๐๐
ละสามแล้วของจำ�หน่ายไม่ได้จะเหลือกลับออกไปมากน้อยเท่าใด ต้อง
คิดภาษีสิ่งของท่ีเหลือคืนให้แก่เจ้าของให้ครบ ถ้าราคาสิ่งของไม่ตกลง
กนั ตอ้ งไปบอกกงสลุ ๆ จะเรยี กพอ่ คา้ คนหนง่ึ ฤๅสองคน เจา้ พนกั งานฝา่ ย
ไทยกจ็ ะเรยี กพอ่ คา้ คนหนงึ่ ฤๅสองคนชว่ ยตรี าคาภอสมควร ถา้ ลกู คา้ อยู่
ในบังคับอังกฤษจะบันทุกเอาฝิ่นเข้ามา ณ กรุงเทพ ฯ ไม่ต้องเสียภาษี
แต่ต้องขายฝ่ินให้แก่เจ้าภาษี ถ้าเจ้าภาษีไม่ซ้ือเอาฝิ่นไว้ ให้บันทุกกลับ
ออกไปไม่ต้องเสียอะไร ถ้าลูกค้าอยู่ในบังคับอังกฤษ เอาฝ่ินไปลักลอบ
26
