Page 66 - เมื่อวัยใสเขียนเรื่องภูมิปัญญาไทย

ความจริงหรือสงิ่ หลอกลวง

เมื่อไปถึงวัด พวกเราทั้งหมดก็เขาไปทำพิธีกันภายในอุโบสถ ซึ่งเรื่องของ
พิธีการนั้นขาพเจาก็ไมไดรูอะไรมากมายนัก จะรูก็คือหลังจากนี้ตางหาก เพราะแม
บอกวาใหไปดูเขาเผากระดูก ฉันก็งงวาจะเผาทำไม ปกติไมเห็นจะเผาเลย แตพิธี
ทำบญุ รอ ยวนั ของทางเหนอื นน้ั ตา งกนั เขาจะไมน ยิ มเกบ็ กระดกู ไวท บี่ า น เมอ่ื คนตาย
ไปแลวพอครบรอยวันเขาก็จะมีพิธีทำบุญแลวทำลายกระดกู ทิ้ง และประเพณีแบบนี้
ก็มีกันมานานแลว แตฉันวาก็ดีเหมือนกันนะ เพราะจะไดเหมือนกับวาหลุดออกจาก
ภพนี้ไปจริงๆ ไมตองมีหวงอะไรอีก

ขาพเจากลับมาที่บานแลวก็อดใจหายไมได ที่นี่เมื่อกอนเคยมีทั้งตาและ
ยาย แตตอนนี้เหลือแตตาเพียงคนเดียว นึกในใจวาหากไมตองเรียนหนังสือก็อยาก
จะมาดแู ลตาที่นี่เลย เพราะตาก็ไมคอยจะแข็งแรงสักเทาไหร อีกทั้งทานยังอายุมาก
ขึ้นเรื่อยๆ แตประเด็นที่สำคัญนั่นก็คือ ตาทานมองไมคอยจะเห็น แถมยังเปนโรคไต
อีก เราจะสงั เกตอีกอยา งนั่นกค็ ือ คนทนี่ จี่ ะเปน โรคไตกันเยอะมาก ซึ่งฉันกไ็ มร วู าเปน
เพราะอะไร ในใจกน็ ึกหวงตาไมอ ยากกลับ สงสารตาทีต่ องอยบู านคนเดียว ทานกค็ ง
อยากอยูกับลูกกับหลาน แตกลับไมมีลกู หลานอยูกับทานสักคน นึกแลวกอ็ ดหดหูใจ
ไมได

ตอนที่ขาพเจาไดเขียนเรื่องนี้อยูนั้น ตาของขาพเจาไดเสียชีวิตลงแลวดวย
โรคไต ซง่ึ หา งจากการสญู เสยี ยายเพยี งไมก่เี ดอื น ไดย นิ แมบอกวา กอ นเสยี ทา นยงั
ถามถงึ ขา พเจา อยเู ลย ไดฟ ง แลว ขา พเจา กแ็ ทบอยากจะรอ งไห รสู กึ เสยี ใจทไี่ มม โี อกาส
ไดไปเจอทาน นี่แหละหนา ชีวิตของคนเรามันไมมีอะไรแนนอนจริงๆ เพิ่งเจอกันไม
นานก็ตองมาพรากจากกันตลอดไปเสียแลว ถาเราไดดูแลคนที่เรารักอยางสุดความ
สามารถแลวละก็ อาจจะไมตองเสียใจถึงขนาดนี้ก็เปนไปได หากยอนเวลากลับไป
ขาพเจาอยากกลับไปดแู ลตา ถึงแมวาจะชวยอะไรทานไมได แตอยางนอยทานก็จะ
ไดรูวายังมีลูก มีหลาน ที่ยังคอยเปนหวงทานเสมอ ขอใหตากับยายมีความสุขอยู
บนสวรรค นะคะ...

นางสาวฉัตรกมล ปยจารุพร
โรงเรียนเตรียมอุดมศึกษาพัฒนาการนนทบุรี จังหวัดนนทบุรี

๕๘