Page 301 - การพัฒนาเครื่องมือและกิจกรรมแนะแนวและการปรึกษาเชิงจิตวิทยา
P. 301

การ​ประเมิน​คุณภาพข​ อง​เครื่อง​มือ และก​ ิจกรรมแ​ นะแนวและ​การ​ปรึกษาเ​ชิงจ​ ิตวิทยา 14-87

เรือ่ งท​ ี่ 14.3.1	ข้อค​ วร​คำนึง​ในก​ าร​ประเมนิ ตัวอย่างเ​ครอื่ งม​ อื ​
	 แนะแนว​และ​การ​ปรึกษา​เชงิ จ​ ติ วทิ ยาท​ ่ีผ​ า่ น​
	 การป​ ระเมนิ ค​ ุณภาพ

       นักศึกษาไ​ด้ค​ วามร​ ู้เ​กี่ยวก​ ับแ​ นวคิดแ​ ละห​ ลักก​ ารใ​นก​ ารป​ ระเมินค​ ุณภาพข​ องเ​ครื่องม​ ือแ​ นะแนวจ​ าก​
การ​ศึกษา​เรื่องที่ 14.1.1 และ​ได้​ความ​รู้​เกี่ย​วกับ​วิธี​การ​ประเมิน​คุณภาพ​เครื่อง​มือ​แนะแนว​และ​การ​ปรึกษา​
เชิง​จิตวิทยา​จาก​การ​ศึกษา​เรื่อง​ที่ 14.2.1 แล้ว สิ่ง​ที่​ควร​ทราบ​เพิ่ม​เติม​เพื่อ​การนำ​ความ​รู้​เหล่า​นั้น​ไป​ใช้ได้​
อย่าง​ถูก​ต้อง​เหมาะส​ ม​ก็ค​ ือ ข้อค​ วรค​ ำนึง​ในก​ าร​ประเมิน​คุณภาพ และ​ได้​เห็น​ตัวอย่างเ​ครื่อง​มือ​แนะแนว​และ
ก​ าร​ปรึกษา​เชิงจ​ ิตวิทยา​ที่ไ​ด้​มีก​ ารส​ ร้าง​ไว้​แล้วอ​ ย่าง​มี​ประสิทธิภาพ ในเ​รื่อง​ที่ 14.3.1 นี้​จึงใ​ห้​ความส​ ำคัญ​กับ​
การก​ ล่าว​ถึง 2 ประเด็นด​ ัง​กล่าว

1. 	ขอ้ ค​ วร​คำนึง​ใน​การ​ประเมนิ ​คณุ ภาพข​ อง​เครอื่ ง​มอื ​แนะแนวแ​ ละก​ ารป​ รกึ ษาเ​ชิงจ​ ิตวิทยา

       ขอ้ ค​ วรค​ ำนงึ ไ​ดจ​้ ากห​ ลกั ว​ ชิ าแ​ ละป​ ระสบการณข​์ องผ​ เู​้ ขยี น เกีย่ วก​ บั ก​ ารป​ ระเมนิ ค​ ณุ ภาพข​ องเครือ่ งม​ อื ​
ทางจ​ ิตวิทยาแ​ ละท​ างการแ​ นะแนวแ​ ละก​ ารป​ รึกษาเ​ชิงจ​ ิตวิทยา บางส​ ่วนไ​ดก้​ ล่าวม​ าแ​ ล้วใ​นต​ อนต​ ้น ในท​ ีน่​ ีจ้​ ึงจ​ ะ​
ไม่อ​ ธิบายล​ งร​ ายล​ ะเอียดม​ ากน​ ัก ข้อค​ วรค​ ำนึงใ​นก​ ารป​ ระเมินค​ ุณภาพข​ องเ​ครื่องม​ ือแ​ นะแนวแ​ ละก​ ารป​ รึกษา​
เชิง​จิตวิทยาม​ ี​ดัง​ต่อ​ไป​นี้

       1.1 	คำนึงถ​ ึง​แนวคดิ ข​ องก​ ารป​ ระเมนิ ค​ ณุ ภาพเ​ครื่องม​ ือ ซึ่งไ​ด้แก่
            1) 	มี​วัตถุประสงค์​ที่ช​ ัดเจน​ว่าต​ ้องการ​ที่จ​ ะ​ทราบ​คุณภาพ​ของ​เครื่องม​ ือ​นั้น มิใช่​การป​ ระเมิน​

เพียงเ​พื่อใ​ห้ม​ ีก​ ารป​ ระเมิน หรือป​ ระเมิน​พอ​เป็น​พิธี
            2) 	ผู้​ประเมิน​ต้อง​เห็น​ประโยชน์​และ​คุณค่า​แท้จริง​ของ​การ​ประเมิน ถ้า​ไม่​เห็น​ประโยชน์ ไม่​

เห็น​คุณค่า​ก็​ไม่ค​ วร​ทำ เพราะ​จะไ​ม่​เกิด​ผลด​ ี
            3) 	ต้อง​รู้จักแ​ ละ​มี​ความ​รู้เ​กี่ยวก​ ับ​เรื่อง​เครื่อง​มือ​ชนิดต​ ่างๆ เป็นอ​ ย่างด​ ี โดยเ​ฉพาะเ​ครื่อง​มือ​

ที่​จะท​ ำการ​ประเมิน​คุณภาพ เพื่อใ​ห้การ​ดำเนิน​การท​ ำได้​อย่าง​ถูก​ต้อง​เหมาะส​ ม
            4) 	ต้องศ​ ึกษาห​ ลักก​ ารแ​ ละข​ ั้นต​ อนข​ องว​ ิธกี​ ารป​ ระเมินค​ ุณภาพท​ ีจ่​ ะน​ ำม​ าใ​ชใ้​หเ้​ข้าใจเ​ป็นอ​ ย่าง​

ดี เพื่อป​ ้องกัน​ความ​ผิดพ​ ลาด และ​เพื่อใ​ห้​ผลก​ าร​ประเมิน​เชื่อ​ถือ​ได้
            5) 	ต้องพ​ ิจารณาแ​ ละท​ ำความเ​ข้าใจเ​กี่ยวก​ ับผ​ ูใ้​ชเ้​ครื่องม​ ือแ​ ละก​ ลุ่มเ​ป้าห​ มายท​ ีจ่​ ะน​ ำเครื่องม​ ือ

ไ​ปใ​ช้ เพือ่ พ​ จิ ารณาว​ า่ การป​ ระเมนิ ค​ ณุ ภาพข​ องเ​ครือ่ งม​ อื ม​ ป​ี ระโยชนต​์ อ่ เ​ขาห​ รอื ไ​มเ​่ พยี งใ​ดร​ วมท​ ัง้ ก​ ำหนดร​ ะดบั ​
คุณภาพ​ที่ต​ ้องการด​ ้วย

                           ลิขสทิ ธขิ์ องมหาวทิ ยาลยั สุโขทยั ธรรมาธริ าช
   296   297   298   299   300   301   302   303   304   305   306