Page 131 - การส่งเสริมสุขภาพและการป้องกันโรค
P. 131

การ​เสริมพ​ ลัง​ใน​การ​ส่งเ​สริมสุขภ​ าพแ​ ละ​การป้องกันโ​รค 5-19

ของ​กระบวนการ​เรียน​รู้​ที่​แต่ละ​คน​จะ​นำ​มา​แลก​เปลี่ยน​กัน​ใน​กลุ่ม ประสบการณ์​ที่​จะ​ก่อ​ให้​เกิด​การ​เรียน​รู้​ได้​ดี​จะ​ต้อง​
เป็น​จริง และ​เป็น​รูป​ธรรม​ให้​มาก​ที่สุด เพื่อ​ให้​สมาชิก​ชุมชน​สามารถ​เชื่อม​โยง​ไป​สู่​ปัญหา​และ​การ​แก้ไข​ปัญหา​สุขภาพ​
ที่​เผชิญ​ใน​ชีวิต​ประจำ​วัน​หรือ​ใน​ชุมชน​ได้​อย่าง​ชัดเจน​ใน​การ​เรียน​รู้​ขั้น​ต่อ​ไป เช่น ใน​การ​เสริม​พลัง​ชุมชน​ให้​ตระหนัก​
ใน​ปัญหา​โรค​หัวใจ​และ​หลอด​เลือด เนื่องจาก​มี​กลุ่ม​เสี่ยง​ที่​อ้วน​ลงพุง​ใน​ชุมชน​จำนวน​มาก และ​นำ​ไป​สู่​การ​ร่วม​กัน​ใน​
การ​ส่งเ​สริมสุข​ภาพ​และการ​ป้องกันโ​รค ​โรค​หัวใจแ​ ละห​ ลอด​เลือด​ให้​แก่​คนในช​ ุมชน​ต่อ​ไป โดยก​ ารนำ​ภาพ​ครอบครัว​
ที่​มีผ​ ู้ป​ ่วยด​ ้วยโ​รค​อ้วน โรคอ​ ัมพฤกษ์ อัมพาต มา​ให้ส​ มาชิก​และแ​ กน​นำช​ ุมชน​ได้ด​ ู เพื่อ​เป็นการผ​ ่าน​ประสบการณ์

            1.1.2	 การ​ระบุ​ประสบการณ์ (Naming Experience) เป็นก​ระ​บวน​การ​สนับสนุน​ให้​สมาชิก​ชุมชน​ได้​
ระบแ​ุ ละพ​ รรณนาป​ ระสบการณ์ (จากข​ ั้นต​ อนท​ ี่ 1) เช่น ใหส​้ มาชกิ แ​ ต่ละค​ นในก​ ลุม่ ย​ ่อยไ​ดพ้​ ูดว​ า่ เมือ่ ด​ ภู​ าพด​ งั ก​ ล่าวแ​ ลว้ ​
รู้สึกอ​ ย่างไร เป็นภ​ าพท​ ี่เ​ราพ​ บช​ ิน​ตาใ​นค​ รอบครัวข​ อง​เรา หรือใ​นช​ ุมชน​ของ​เรา​หรือไ​ม่ ถ้า​เรา​เป็นส​ มาชิกข​ องค​ รอบครัว​
ใน​ภาพ​นั้น​เราจ​ ะร​ ู้สึก​อย่างไร การท​ ี่​สมาชิก​ชุมชน​ได้แ​ ลก​เปลี่ยน​ความ​คิด​เห็น ความร​ ู้สึก ค่าน​ ิยมท​ ี่ม​ ีต​ ่อ​ประสบการณ​์
หรอื ก​ ารเ​หน็ ภ​ าพด​ งั ก​ ลา่ วเ​ชือ่ มโ​ยงก​ บั ช​ วี ติ จ​ รงิ ร​ ว่ มก​ บั ผ​ อู​้ ืน่ จะท​ ำใหเ​้ กดิ ค​ วามเ​ชือ่ มโ​ยงเ​รือ่ งน​ ัน้ ๆ เขา้ ก​ บั ช​ วี ติ ข​ องต​ นแ​ ละ​
มองเ​ห็นว​ ่า สิ่งท​ ีเ่​รียนร​ ูเ้​รื่องส​ ุขภาพแ​ ละค​ วามเ​สี่ยงต​ ่อโ​รคห​ ัวใจแ​ ละห​ ลอดเ​ลือดม​ คี​ วามส​ ำคัญต​ ่อช​ ีวิตแ​ ละค​ วามเ​ป็นอ​ ยู​่
ของต​ น ครอบครัว และส​ มาชิกใ​นช​ ุมชน ทำให้เ​ห็นค​ วามส​ ำคัญต​ ่อค​ วามเ​สี่ยงด​ ้านส​ ุขภาพแ​ ละเ​ห็นค​ วามจ​ ำเป็นท​ ี่ต​ ้องม​ ​ี
การ​เปลี่ยนแปลง​หรือค​ วบคุมป​ ัจจัยเ​สี่ยง​เหล่า​นั้น เพื่อ​ให้ม​ ี​การ​เปลี่ยนแปลง​สุขภาพ​ไปใ​น​ทิศทางท​ ี่​พึงป​ ระสงค์

            1.1.3 	 การว​ เิ คราะห์ (Analysis)  เปน็ กร​ ะบ​ วนก​ ารท​ สี​่ มาชกิ ช​ มุ ชนพ​ ยายามท​ ำความเ​ขา้ ใจก​ บั ป​ ระสบการณ​์
ที่​ระบุใ​นข​ ั้นท​ ี่ 2 ด้วยก​ ารค​ ิด​อย่างไ​ตร่ตรอง​ว่า ใครค​ ือ ผู้ท​ ี่​เกี่ยวข้องใ​ห้เ​กิดเ​หตุการณ์ด​ ัง​กล่าว และ​เกิด​จากก​ ารกร​ ะ​ทำ​
อะไร ของใ​คร และก​ ารกร​ ะท​ ำด​ ังก​ ล่าวท​ ำให้เ​กิดผ​ ลกร​ ะท​ บต​ ่อใ​ครบ​ ้าง ตลอดจ​ นส​ มาชิกช​ ุมชนเ​คยม​ ีป​ ระสบการณ์อ​ ะไร​
ที่​เกิด​ขึ้น​ใน​ทำนอง​เดียวกัน​นี้ ซึ่ง​เป้า​หมาย​ของ​กระบวนการ​เรียน​รู้​ใน​ขั้น​ตอน​นี้​คือ การ​ช่วย​ให้​สมาชิก​ชุมชน​แต่ละ​คน​
และก​ ลุ่มเ​กิด​ความ​เข้าใจ และม​ ีค​ วามก​ ระจ่าง​ชัด​ใน​อิทธิพลแ​ ละ​ความ​สัมพันธ์ข​ อง​ปัจจัย​ต่างๆ ที่​มี​ผล​ต่อ​สุขภาพ และ​
ผลกร​ ะท​ บท​ ี่​เกิด​ขึ้นต​ ามม​ าจ​ ากป​ ัญหา​สุขภาพ​ดัง​กล่าว​ด้วยต​ ัว​ของ​สมาชิกช​ ุมชน​เอง เช่น จากข​ ั้นต​ อนท​ ี่ 2 ที่​ได้พ​ ูดค​ ุย​
ถึง​ความ​รู้สึก​ต่อ​ภาพ​นั้น ให้​วิเคราะห์​ว่า การ​ที่​บุคคล​ใน​ครอบครัว​มี​ภาวะ​อ้วน​เกิด​และ​ป่วย​เป็น​โรค​อัมพฤกษ์​อัมพาต​
เกิดจ​ ากพ​ ฤติกรรมข​ องใ​คร เป็นต้น และป​ ัจจัยแ​ วดล​ ้อม​ อื่นๆ อะไรไ​ด้บ​ ้าง เช่น พฤติกรรมก​ ารก​ ินข​ องต​ นเองแ​ ละค​ นใน​
ครอบครัวท​ ี่​ไม่ถ​ ูก​ต้อง การ​ชอบป​ รุง​อาหารห​ วาน มัน เค็ม​ของแ​ ม่บ​ ้าน การ​ไม่มี​แหล่ง​จำหน่ายอ​ าหารส​ ุขภาพใ​น​ชุมชน
การ​ไม่มี​กลุ่ม​และ​สถาน​ที่​ออก​กำลัง​กาย การ​ไม่​ได้​ตรวจ​สุขภาพ​ประจำ​ปี​และ​ไป​รับ​การ​รักษา​ตั้งแต่​แรก​เริ่ม​ที่​รู้​ว่า​ป่วย
เป็นต้น

            1.1.4	 การ​วางแผน (Planning) เป็น​ขั้น​ตอน​ต่อ​มา​ที่​ให้​สมาชิก​ชุมชน​คิด​หา​กลวิธี​ที่​จะ​ลงมือ​ปฏิบัติ​เพื่อ​
การ​เปลี่ยนแปลง โดย​เมื่อ​สมาชิก​ชุมชน​เกิด​ความ​เข้าใจ​ต่อ​ปัจจัย​ที่​เกี่ยวข้อง​กับ​ปัญหา​จาก​การ​เรียน​รู้​และ​วิเคราะห์​
ประสบการณ์​หรือเ​หตุการณ์ท​ ี่​เกิดข​ ึ้น​แล้ว จะไ​ม่​สิ้นส​ ุดด​ ้วย​ความร​ ู้สึก​ผิด หรือร​ ู้สึก​ไม่​สามารถ​เข้าไปแ​ ก้ไขอ​ ะไร​ได้ ใน​
ทางต​ รงก​ ันข​ ้ามก​ ารว​ ิเคราะหจ์​ ะช​ ่วยใ​หม้​ องเ​ห็นว​ ่า หลายป​ ัจจัยท​ ีเ่​ป็นส​ าเหตขุ​ องป​ ัญหาเ​กิดจ​ ากต​ นเอง สมาชิกค​ รอบครัว
และ​สิ่ง​แวดล้อม​ใน​ชุมชน ทำให้​มอง​เห็น​ช่อง​ทางใน​การ​เปลี่ยนแปลง​หรือ​แก้ไข​สิ่ง​ที่​เผชิญ​อยู่ โดย​สมาชิก​ชุมชน​
จะ​ต้อง​ตั้ง​คำถาม​กับ​ตนเอง​และ​กลุ่ม​ว่า หาก​ต้องการ​เปลี่ยนแปลง​สุขภาพ​ของ​ตนเอง​และ​ครอบครัว เรา​จำเป็น​ต้อง​
ปรับเ​ปลี่ยน​อะไร จะต​ ้องท​ ำอ​ ะไร และ​จะท​ ำอ​ ย่างไรเ​พื่อใ​ห้​ลด​ความ​เสี่ยงแ​ ละ​มี​สุขภาพด​ ีต​ าม​ที่ป​ รารถนา ซึ่ง​จะน​ ำม​ าส​ ู​่
การ​ร่วม​กัน​กำหนด​แผน​และ​กลวิธี​การ​ดำเนิน​งาน​โดย​ใช้​ศักยภาพ​ที่​มี​อยู่​ของ​ตน​และ​ชุมชน โดย​แผน​นั้น​เกิด​ขึ้น​จาก​
ความค​ ิดเ​กี่ยวก​ ับท​ างเ​ลือกใ​นก​ ารแ​ ก้ไขป​ ัจจัยส​ าเหตทุ​ ีเ่​หมาะก​ ับว​ ิถชี​ ีวิต ศักยภาพท​ ีม่​ อี​ ยู่ และค​ วามต​ ้องการข​ องส​ มาชิก​
ชุมชนเ​อง ซึ่งท​ ำให้​ชุมชนม​ ีแ​ นว​โน้มท​ ี่​จะ​นำไ​ป​สู่ก​ ารป​ ฏิบัติไ​ด้ม​ ากกว่า​การ​ให้ผ​ ู้​อื่น​มาก​ ำหนดว​ ิธีก​ ารใ​ห้ เช่น ชุมชน​ร่วม​
กัน​กำหนด​แผนว​ ่า ให้​แต่ละค​ รัวเ​รือนจ​ ะ​ปรับ​เมนูอ​ าหาร​จากท​ อด​และผ​ ัด ที่​ใช้น​ ้ำ​มันม​ ากๆ มา​เป็นต​ ้ม นึ่ง อบ ยำ แทน​

                              ลิขสทิ ธขิ์ องมหาวทิ ยาลัยสุโขทัยธรรมาธริ าช
   126   127   128   129   130   131   132   133   134   135   136