Page 34 - การพัฒนาบทเรียนและสื่อการสอนภาษาอังกฤษ
P. 34
1-24 การพัฒนาบทเรียนและสื่อการสอนภาษาอังกฤษ
และไม่ก ระทบก ระเทือนผู้ใดห รือองค์กรใด ไม่ขัดต่อร ะเบียบ ประเพณี และวัฒนธรรมข องส ังคม อาจม ีการ
เสนอตัวอย่าง ซึ่งเป็นวิธีที่ดีในการสร้างความเข้าใจ ควรเป็นตัวอย่างที่เหมาะสมและเกี่ยวข้องกับบทเรียน
เพราะถ า้ เปน็ ต วั อยา่ งท ไี่ มเ่ หมาะส ม อาจก อ่ ใหเ้ กดิ ค วามเขา้ ใจผ ดิ ได้ การใหต้ วั อยา่ งน อ้ ยเกนิ ไป อาจไมเ่ พยี งพ อ
ใหเ้กิดค วามเข้าใจ หรือถ ้าม ากเกินไป อาจเกินค วามจ ำ�เป็นแ ละอ าจเกิดก ารไขวเ้ขวได้ การย กต ัวอย่างป ระกอบ
ควรเป็นต ัวอย่างท ีส่ มจริง เพื่อง ่ายต ่อค วามเข้าใจ ส่วนข องเนื้อหา ไมย่ ากเกินไปห รือง ่ายเกินไปส ำ�หรับผ ูศ้ ึกษา
บทเรียน ทั้งนี้ค วรมีความย ากง ่ายพ อเหมาะก ับระดับของผ ู้เรียน โดยคำ�นึงถ ึงค วามร ู้ ประสบการณ์พ ื้นฐ าน
และวุฒิภ าวะของผู้เรียนด้วย ว่ามีค วามสามารถท ี่จะท ำ�ความเข้าใจก ับเนื้อหาท ี่มีการนำ�เสนอได้หรือไม่ โดย
คุณสมบัติข องกลุ่มผ ู้เรียนจ ะเป็นเกณฑ์ในก ารพ ิจารณาเนื้อหาส าระว่าม ีค วามพอเหมาะห รือไม่ อีกท ั้งเนื้อหา
ไม่ควรย ืดยาว เพราะอาจส ร้างความส ับสนและไม่เข้าใจในท ี่สุด หรือห ้วนสั้นเกินไปจนยากที่จะต ีความ ทั้งนี้
คุณค่าสาระที่ผู้เรียนจะได้จากการศึกษาบทเรียน เป็นหลักเกณฑ์ที่ใช้ตรวจพิจารณาความเหมาะสม และ
คุณประโยชน์ของเนื้อหาในบทเรียนน ั้น ๆ
ส�ำ หรบั บ ทเรยี นภ าษา นอกเหนอื จ ากล กั ษณะท ไี่ ดก้ ลา่ วม าข า้ งต น้ แ ลว้ สิง่ ส �ำ คญั ท คี่ วรค �ำ นงึ ถ งึ ค อื การ
ใช้ภ าษา ควรม ีก ารใช้ภาษาที่ด ี ดูค วามเหมาะสมก ับเรื่องและกลุ่มเป้าหมาย การผูกป ระโยคสัมพันธ์ก ับห ลัก
นิยามท างภ าษา ลงตัวก ับร ูปแ บบ เนื้อหา และค วามคิด ซึ่งจ ะท ำ�ให้เกิดป ระสิทธิภาพในการสื่อสารทางภ าษา
กรมว ิชาการ (2541) ได้กล่าวถึงบ ทเรียนภ าษาอังกฤษที่ด ี ควรป ระกอบด้วยส ่วนต่าง ๆ ดังนี้
1. คำ�สั่งต ่าง ๆ ในบทเรียนชัดเจน
2. บทเรียนมีความยาวเหมาะสมก ับเนื้อหาส าระที่นำ�เสนอ
3. แบบฝึกหัดในบทเรียนม ีจำ�นวนพ อเหมาะ
4. เนื้อหาของแบบฝึกหัดช่วยในการฝึกฝนเนื้อหาส าระข องบทเรียน
5. แบบฝึกหัดม ีก ารเฉลยประกอบทุกบ ท
6. เนื้อหาของบทเรียนมีความยากง่ายท ี่เหมาะสม
7. ภาพนิ่งท ี่ใช้ป ระกอบในบทเรียนช ่วยให้เข้าใจเนื้อหาข องการใช้ภ าษาอังกฤษ
8. เนื้อหาข องบ ทเรียนน่าส นใจ บอกถ ึงค วามสำ�คัญ ความจำ�เป็น ประโยชน์ท ี่จะได้ร ับ หรือค วาม
เกี่ยว ข้องส ัมพันธ์ก ับเรื่องอื่นหรือวิชาอื่น ซึ่งผู้เรียนจะศึกษาเรื่องนั้น ๆ อย่างม ีค วามห มายยิ่งข ึ้น
9. เนื้อหาข องบ ทเรียนมีประโยชน์ต่อก ารป ฏิบัติง านของครูผ ู้ส อน
ในส่วนของเนื้อหาทางภาษา ทักเกอร์ (Tucker. 1975) กล่าวว่า บทเรียนค วรมีความเกี่ยวข้องกับ
ความส ัมพันธ์ท างภาษา ซึ่งอยู่ภ ายใต้เกณฑ์ 3 ด้านค ือ ด้านการออกเสียง ด้านไวยากรณ์ และเนื้อหา
กรมวิชาการ ได้ระบุถึงเกณฑ์ที่ใช้พิจารณาเนื้อหาของบทเรียนที่เกี่ยวข้องกับการใช้ภาษา ไว้ 3
ลักษณะ ดังนี้
1. ศัพท์ ความหมายของคำ�ศัพท์ที่ถูกใช้ในบทเรียน ควรคำ�นึงถึงระดับความสามารถของผู้เรียน
ด้วย ในก รณีท ี่เป็นคำ�ศัพท์เฉพาะ อาจจะต้องให้ค ำ�จำ�กัดค วาม หรือมีการอ ธิบายค วามห มายข องศ ัพท์เฉพาะ
ด้วยก ารห ยิบยกค ำ�ศัพท์ที่ผ ู้เรียนจ ำ�เป็นต ้องเข้าใจก ่อนอ ่านเรื่อง หรือม ีร ายการอ ธิบายค วามห มายข องศัพท์
เฉพาะนั้นไว้ในหนังสือเพื่อช ่วยให้ผู้อ่านท ำ�ความเข้าใจเรื่องได้ง่ายขึ้น
