Page 30 - ภาษาไทยเพื่อการสื่อสาร
P. 30
๑๒-20 ภาษาไทยเพ่ือการสอ่ื สาร
ในตัวอย่างข้างต้น ผู้พูดใช้ค�ำ “ทอง” และ “ท่องเที่ยว” ซ่ึงเป็นค�ำท่ีมีเสียงวรรณยุกต์
ต่างระดับกนั ท�ำใหภ้ าษามคี วามไพเราะอกี แบบหน่งึ
๒.๔ ศลิ ปะการใชภ้ าษาในการพดู คยุ โดยใชอ้ กั ษรยอ่ เชน่ เพอ่ื นๆ นดั จะไปเทยี่ วกนั และนดั พบกนั
ที่สนามบนิ ดอนเมอื ง มีเพอื่ นคนหน่ึงวิตกวา่ ไม่มใี ครไปสง่ ทส่ี นามบนิ สมชายจงึ พดู ว่า
“ย.ห. อยา่ หว่ ง ผมจะแวะรบั เอง เพราะนง่ั แทก็ ซผ่ี ่านบ้านคุณอย่แู ล้ว”
๒.๕ ศิลปะการใช้ภาษาในการพูดคุยโดยใช้ค�ำผวน การใชค้ ำ� ผวนอยา่ งมศี ลิ ปะนต้ี อ้ งไมท่ ำ� ใหเ้ กดิ
ค�ำหยาบโลน มิเช่นนน้ั จะถือว่าเป็นการใชค้ �ำผวนที่ไมม่ ีศลิ ปะ ตัวอยา่ งการใชค้ ำ� ผวนอย่างมศี ลิ ปะ มดี งั น้ี
ตัวอย่างที่ ๑ ยายเมา้ ปากจัดบน่ หลานสาวว่า
“วนั ๆ แกไม่คิดจะท�ำงานท�ำการอะไรบ้างเลยเหรอ เอาแตเ่ ที่ยวและแตง่ ตวั ลายช่อ”
ค�ำว่า “ลายชอ่ ” ในทน่ี ีเ้ ป็นคำ� ผวน กลบั เปน็ คำ� ปกติวา่ “ลอ่ ชาย”
ตัวอย่างท่ี ๒ ลูกสาวขอแมเ่ รียนต่อในระดับปริญญาโท แม่ก็อนุญาต แตไ่ ม่วายเตอื นลูกสาวว่า
“จะตอ่ โทตอ่ เอกก็ไมว่ า่ ขอใหต้ ั้งใจเรยี น อยา่ ใหโ้ ทต๊องเสียล่ะ เดยี๋ วจะไปไมถ่ งึ ดวงดาว”
คำ� วา่ “โทตอ๊ ง” ในท่ีน้ีผวนกลับเปน็ ค�ำปกติว่า “ทอ้ งโต” คอื ตง้ั ครรภน์ น่ั เอง
๒.๖ พูดคุยโดยปรับเปลี่ยนรูปค�ำเดิมเพื่อเลี่ยงค�ำหยาบ เช่น
ตัวอย่างท่ี ๑ เพอ่ื นสนทิ ๒ คนคยุ กนั และคนหนึ่งพดู กระเซ้าเพอ่ื นวา่
“เธอนช่ี อบเผือกเร่อื งของชาวบา้ นเสียจรงิ ๆ”
ในตัวอยา่ งข้างตน้ ผ้พู ูดใช้ค�ำว่า “เผือก” โดยแปลงมาจากค�ำท่ีใช้ตัว ส เปน็ พยญั ชนะต้น เพ่ือ
เลย่ี งการใชค้ �ำหยาบคายหรือไมส่ ุภาพนั่นเอง จัดว่าเปน็ ศลิ ปะการใช้ภาษาแบบหน่ึง
ตัวอย่างท่ี ๒ สมศรบี อกเพ่อื นวา่
“ไปตลาดนดั ถ้ามไี ข่หงส์ ฝากซ้อื มาใหด้ ้วยนะ”
คำ� ว่า “ไข่หงส์” เปน็ ช่อื เรียกขนมชนิดหน่ึงด้วยคำ� สภุ าพ คำ� เดมิ เรยี กวา่ “ไขเ่ หีย้ ”
