Page 46 - ความเป็นครู
P. 46
14-36 ความเป็นครู
หรือเพิกถอนใบอนุญาต ให้นับตั้งแต่วันที่ผู้อุทธรณ์รับทราบค�ำส่ังคุรุสภาหรือวันที่ปิดค�ำสั่งคุรุสภา ณ
ภูมิล�ำเนาของผู้อุทธรณ์แล้วแต่กรณี
จรรยาบรรณตามกฎหมายวิชาชีพครูจึงมีความสอดคล้องกับจรรยาบรรณตามหลักศาสนา โดยมี
องค์ประกอบครบตามหลักการขององค์ประกอบจรรยาบรรณ รวมท้ังเป็นจรรยาบรรณที่สอดคล้องกับหลัก
ประชาธิปไตยโดยรับการอุทธรณ์ของครูเพ่ือให้มีการด�ำเนินการทางจรรยาบรรณที่ถูกต้องและยุติธรรม
เรื่องท่ี 14.2.3 ปญั หาจรรยาบรรณของครู
ปัญหาจรรยาบรรณของครูที่ส�ำคัญ ได้แก่
1. ครูไม่มีความรู้เกี่ยวกับจรรยาบรรณ โดยครูไม่ได้อ่านจรรยาบรรณที่ก�ำหนดไว้ และหน่วยงาน
ไม่ได้เผยแพร่จรรยาบรรณอย่างจริงจัง ซ่ึงโดยหลักการแล้ว ผู้อยู่ในวิชาชีพไม่สามารถปฏิเสธว่าไม่รู้ว่ามี
จรรยาบรรณอะไรบ้าง
2. ครูไม่มีความรู้และทักษะในการปฏิบัติตามจรรยาบรรณ การท่ีจรรยาบรรณมีสาระครอบคลุม
ความรู้ความสามารถ เจตคติ และทักษะอย่างหลากหลาย ท�ำให้ครูต้องมีการพัฒนาตามจรรยาบรรณใน
หลายด้าน ซ่ึงบางด้านเป็นส่ิงท่ีครูมีอยู่ในตัวหรือได้รับการพัฒนาปลูกฝังมาก่อน บางด้านเป็นสิ่งใหม่หรือเป็น
ส่ิงเก่าแต่ไม่ได้รับการพัฒนามาก่อน ครูจึงไม่มีความรู้และทักษะตามจรรยาบรรณหลายประการ เช่น 1) ด้าน
จรรยาบรรณต่อตนเอง: ครูไม่มีความรู้เกี่ยวกับการท�ำงานให้ส�ำเร็จอย่างมีคุณภาพ 2) ด้านจรรยาบรรณต่อ
วิชาชีพ: ครูไม่มีความรู้เกี่ยวกับการใช้วิธีการใหม่ ๆ เพ่ือพัฒนาวิชาชีพ 3) ด้านจรรยาบรรณต่อผู้รับบริการ:
ครูขาดทักษะในการให้ค�ำปรึกษาและให้ค�ำปรึกษาด้วยความเมตตา 4) ด้านจรรยาบรรณต่อผู้ร่วมประกอบ
วิชาชีพ: ครูขาดทักษะในการร่วมใจกันผนึกก�ำลังพัฒนาการศึกษา และ 5) ด้านจริยธรรมต่อสังคม: ครูขาด
ความรู้ด้านการเป็นผู้น�ำอนุรักษ์ภูมิปัญญา
3. ครูไม่ตระหนักถึงความส�ำคัญของจรรยาบรรณ โดยบุคลากรขาดอุดมการณ์ในการเป็นครู
การไม่มีเวลาเพียงพอที่จะพัฒนาตนตามจรรยาบรรณ การให้ความส�ำคัญกับเรื่องอ่ืนมากกว่าจรรยาบรรณ
ขาดทักษะการคิดและตัดสินใจที่ดี นอกจากน้ันองค์กรท่ีเก่ียวข้องยังมีการประชาสัมพันธ์เน้นย้ําไม่เพียงพอ
การจัดระบบงานไม่เอื้อต่อการปฏิบัติตามจรรยาบรรณ รวมท้ังมีการติดตามการปฏิบัติตามจรรยาบรรณ
ไม่เพียงพอ บัณฑิตตา จินดาทอง (2559, น. 146) ได้สรุปผลการด�ำเนินการประพฤติผิดจรรยาบรรณของ
วิชาชีพ ต้ังแต่ ปีงบประมาณ พ.ศ. 2555-2558 (มีนาคม 2558) ดังต่อไปน้ี
