Page 66 - ไทยศึกษา
P. 66
๑-56 ไทยศกึ ษา
ผดิ กบั สว่ นทเ่ี กย่ี วกบั เรอื่ งของศาสนา ซงึ่ มกี ารพยายามรกั ษารปู แบบของความรคู้ วามสามารถและ
เครอ่ื งมอื วธิ กี ารใหอ้ ยใู่ นสภาพใกลเ้ คยี งกบั ลกั ษณะเดมิ มากทส่ี ดุ ถงึ จะมกี ารใชป้ ระยกุ ตวทิ ยาหรอื วธิ จี ดั การ
บริหารงานสมัยใหม่ เข้ามาประกอบในพิธีกรรมบางเร่ืองตามความเหมาะสมจําเป็นของยุคสมัย แต่ก็
พยายามยึดถอื หลักธรรมคําสอนดัง้ เดิมไว้เปน็ สว่ นใหญ่
เนอื่ งจากความรคู้ วามสามารถของมนษุ ยม์ เี พมิ่ พนู ขน้ึ และเปลย่ี นแปลงไปตลอดเวลา ตามประสบ-
การณ์ และการศกึ ษาคน้ ควา้ ของตวั บคุ คลหรอื ของสงั คมนนั้ เอง ประกอบกบั การรบั ชว่ งหยบิ ยมื มาจากผอู้ นื่
หรือสังคมอื่นด้วย และมนุษย์ย่อมใช้ความรู้ความสามารถที่เพิ่มพูนข้ึน และเปล่ียนแปลงไปนี้มาปรับปรุง
เครอื่ งมอื และวธิ กี าร ชว่ ยการดาํ เนนิ ชวี ติ ใหถ้ กู ใจ สอดคลอ้ งกบั ความตอ้ งการปรารถนายง่ิ ขน้ึ ๆ ตามโอกาส
ทจ่ี ะทาํ ได้ ลกั ษณะของวฒั นธรรมทเี่ ปน็ แบบอยา่ งการดาํ รงชวี ติ ของสงั คมจงึ เปลย่ี นแปลงไปตามการเปลยี่ น-
แปลงของความรคู้ วามสามารถ และความตอ้ งการพอใจของคนในสงั คมน้นั ดว้ ย เพราะเหตนุ ี้ความรคู้ วาม
สามารถของคนในสงั คมจึงเป็นอีกปจั จัยหนึ่งท่กี าํ หนดลักษณะของสงั คมและวัฒนธรรมน้นั
กิจกรรม ๑.๓.๓
เคยมีผู้กล่าวว่า “คนไทยมีแต่ความรู้และความสามารถที่จะซ้ือรถยนต์ของฝร่ังหรือญี่ปุ่นมาขับ
แตไ่ มร่ จู้ กั สรา้ งรถยนตด์ ว้ ยความสามารถของตวั เองได”้ ทา่ นคดิ วา่ คาํ กลา่ วนเี้ คยจรงิ และยงั เปน็ จรงิ อยหู่ รอื ไม่
ถา้ ความรคู้ วามสามารถสรา้ งรถยนตเ์ ปน็ ของคนตา่ งดา้ ว ความรคู้ วามสามารถเรอ่ื งใดเปน็ ของไทย
แท้ๆ ท่ไี ม่ไดเ้ อาอย่างจากใคร
แนวตอบกิจกรรม ๑.๓.๓
รถยนตเ์ ปน็ ของใชจ้ าํ เปน็ ของยคุ ปจั จบุ นั ทสี่ งั คมอตุ สาหกรรมทางยโุ รปและอเมรกิ าคดิ ทาํ ขน้ึ ไดก้ อ่ น
(แลว้ ภายหลงั ญป่ี นุ่ ทาํ ตามและปรบั ปรงุ จนชนะประเทศคแู่ ขง่ ทางยโุ รปและอเมรกิ าไดห้ ลายราย) ประเทศไทย
ซอ้ื มาใชแ้ ละมโี รงงานประกอบชนิ้ สว่ นทไี่ มไ่ ดค้ ดิ ขนึ้ ใหม่ และในระบบการผลติ และจาํ หนา่ ยระหวา่ งประเทศ
เชน่ ทีเ่ ป็นอยู่ จะทําใหมเ่ ปน็ ของไทยเองไดล้ ําบาก
ความรคู้ วามสามารถของไทยในการทาํ สง่ิ ของเครอ่ื งใชแ้ บบไทยเอง ทไี่ มใ่ ชข่ องซอื้ หรอื เลยี นแบบ
จากตา่ งประเทศคงมแี น่ แตท่ จี่ ะยนื ยนั วา่ เปน็ สง่ิ ประดษิ ฐข์ องไทยเองแทๆ้ เรอ่ื งใด คงหาหลกั ฐานยาก ทพี่ อรู้
ไดง้ า่ ยกวา่ คอื ความสามารถในการดดั แปลงปรบั เปลย่ี นสงิ่ ทอี่ าจรบั มาใหเ้ ปน็ แบบไทย เชน่ ไหมไทยทขี่ น้ึ
ชอื่ น้ัน ความร้แู ละวิธีทาํ อาจเป็นของไทยเองแต่แรก หรอื ปรบั ปรุงจากตน้ เคา้ จากชาติอื่นกไ็ ด้ (การศกึ ษา
ประวตั สิ ่ิงประดษิ ฐ์คิดคน้ ยงั ไมม่ พี อจะให้ความรูแ้ น่นอนไดใ้ นแตล่ ะเรื่อง)
