Page 19 - ภาษาถิ่นและวรรณกรรมท้องถิ่นไทย
P. 19

วรรณกรรมท้องถิ่นของกลมุ่ ชาตพิ ันธุใ์ นประเทศไทย 12-9
ไพรบ่ ้านอยกู่ บั ขนุ บรมผู้ปกครองท่ีแถนส่งมาให้ ผคู้ นท่ีออกมาจากน้ำ� เต้านี้ อาจหมายถงึ คน 5 กลุ่มหลัก
ตามตระกูลภาษาหลกั ในภมู ิภาค คอื 1) กลมุ่ คนไท-ลาว (ภาษาตระกลู ไท) 2) กล่มุ คนจีน-ทเิ บต (ภาษา
ตระกูลจนี -ทเิ บต) 3) กลุ่มคนมง้ -เม่ียน (เย้า) (ภาษาตระกูลม้ง-เม่ยี น) 4) กล่มุ คนมอญ-เขมร (ภาษา
ตระกลู ออสโตรเอเชยี ตกิ ) 5) กล่มุ คนชวา-มลายู (ภาษาตระกลู ออสโตรนเี ชยี น)

       2.	 การเดินทางของนิทาน คือ การเดินทางของคน ที่มีการปะทะสังสันทน์จนเกิดความใกล้ชิด
สมั พนั ธข์ องกลมุ่ ชาตพิ นั ธต์ุ า่ งๆ ในภมู ภิ าคทง้ั ในรปู แบบของการตดิ ตอ่ คา้ ขาย และการสงคราม เปน็ เหตใุ ห้
เราอาจพบความคลา้ ยคลงึ กนั ของวรรณกรรมทอ้ งถน่ิ เนอื่ งจากการเคลอ่ื นยา้ ยของผคู้ นเปน็ เหตใุ หเ้ กดิ การ
เล่านทิ านในตา่ งๆ ถนิ่

เรื่องที่ 12.1.2
สถานภาพและบทบาทวรรณกรรมท้องถ่ินของกลุ่มชาติพันธุ์
ต่อสังคมไทย

       ปัจจุบันวรรณกรรมท้องถ่ินของกลุ่มชาติพันธุ์ในหลายท้องถิ่นมีการเก็บรวบรวม อนุรักษ์ และ
ต่อยอดไปในหลายมิติ ทั้งในด้านการจัดท�ำหลักสูตรท้องถ่ินเพื่อให้เยาวชนในท้องถิ่นเกิดความรักและ
หวงแหนมรดก ภูมิปัญญาทางวัฒนธรรมของตนเอง ดังเช่นในกรณี “หลักสูตรท้องถ่ินภาษาชอง” ท่ีมี
การนำ� นิทานทอ้ งถิ่นเข้ามาเป็นเคร่อื งมือใหเ้ ยาวชนชองได้เรยี นรู้ภาษาชองควบคไู่ ปดว้ ย

       “หลักสูตรท้องถิ่นภาษาชอง” เป็นของโรงเรียนวัดคลองพลู ต�ำบลคลองพลู อ�ำเภอเขาคิชฌกูฏ
จังหวัดจันทบุรี มีประชากรในพนื้ ทีท่ ่ีมีเชือ้ สายชองถงึ รอ้ ยละ 80 แตเ่ ยาวชนรนุ่ หลังพูดภาษาชองไมไ่ ด้จงึ
ทำ� ใหเ้ สยี่ งตอ่ การสญู หายของภาษาชองในอนาคต กลมุ่ ของอาวโุ สและคณะกรรมการอนรุ กั ษภ์ าษาชองจงึ
ตระหนกั ถงึ ความสำ� คญั ทจี่ ะสบื ทอดไปยงั ลกู หลานโดยนำ� หลกั สตู รทอ้ งถน่ิ ภาษาชองเขา้ สกู่ ารเรยี นการสอน
ในโรงเรยี น โดยมคี รภู มู ปิ ญั ญาทอ้ งถน่ิ เขา้ มาสอน และทางโรงเรยี นไดน้ ำ� ภาษาชองมายกระดบั เปน็ หลกั สตู ร
ท้องถิ่นเพิ่มเติมในชว่ งชั้นที่ 2 (ป.4-6) มีการปรบั การเรียนการสอนแบบบูรณาการที่สอดคล้องกับความ
ต้องการของนักเรียนภาษาชอง ในโรงเรียนวัดตะเคียนทอง และคนในชุมชนมากข้ึน โดยมีกระบวนการ
จัดการเรียนการสอนโดยอาศัยการมีส่วนร่วมของคนในชุมชนด้วยการจัด “ห้องเรียนธรรมชาติ” จากทุน
ธรรมชาตแิ ละทางวฒั นธรรมทม่ี อี ยใู่ นชมุ ชน โดยเนน้ การปฏบิ ตั จิ รงิ ในชมุ ชนกบั เจา้ ของภาษาทม่ี ากกวา่ ครู
ชองเพียงคนสองคนไปสู่ครูชองในชุมชนผู้รู้ ผู้ปกครอง และเด็กเรียนรู้ได้ง่ายและได้สัมผัสกับของจริง
เหตุการณจ์ รงิ (ส�ำนกั งานคณะกรรมการกองทนุ สนบั สนนุ การวจิ ยั (สกว.), 2561)
   14   15   16   17   18   19   20   21   22   23   24