Page 39 - ภาษาถิ่นและวรรณกรรมท้องถิ่นไทย
P. 39
วรรณกรรมทอ้ งถิ่นภาคอีสาน 8-29
แนวทองค�ำน้ี ตกดินบ่หม่นหมอง
แสนจักเอาผ้าฮ้าย ห่อไว้ก็ยังเหล้ือมด่ังเดิม
(พระอรยิ านุวตั ร, 2513, น. 8)
2.3 อติพจน์ (hyperbole) คือภาพพจน์รูปแบบหนึ่งที่มีการกล่าวเกินจริงอย่างจงใจ ด้วยเจตนา
เนน้ ขอ้ ความทกี่ ลา่ วนน้ั ใหม้ นี ำ้� หนกั ยงิ่ ขน้ึ ใหค้ วามรสู้ กึ เพมิ่ ขนึ้ (ราชบณั ฑติ ยสถาน, 2552, น. 539) เปน็ การ
กลา่ วทใี่ หผ้ ลทางดา้ นจติ ใจ ทำ� ใหผ้ อู้ า่ นผฟู้ งั เกดิ ความซาบซง้ึ ไปกบั ถอ้ ยความเชน่ นน้ั เพราะผอู้ า่ นผฟู้ งั ยอ่ ม
ทราบดวี า่ คำ� กลา่ วเชน่ นน้ั ไมม่ ที างเปน็ ความจรงิ ได้ แตก่ ย็ งั ยอมรบั ไดแ้ ละคลอ้ ยตามดว้ ยความรสู้ กึ ทปี่ ระทบั ใจ
เร่ืองสังข์ศิลป์ชัย ตอนนางสุมณฑาได้ให้ท้าวศิลป์ชัยแสดงความสามารถให้ดูก่อนที่จะไปต่อสู้กับ
ยักษ์กุมภัณฑ์ ซึ่งท้าวศิลป์ชัยได้ยิงลูกศรออกไปเสียงดังสนั่นเหมือนกับเสียงแผ่นดินถล่มกึกก้องดังท่ัว
ทอ้ งฟา้ เหมอื นสวรรคช์ น้ั ตา่ งๆ จะถลม่ เชน่ เดยี วกนั และลกู ศรยงั ไดเ้ ขา้ ไปภายในปราสาททำ� ใหร้ อ้ นเหมอื น
กบั ไฟไหม้ตามช่อง ดังขอ้ ความวา่
เม่ือน้ัน ท้าวย่างย้าย ลงจากสถานทอง
ภูธรเตาะ ต่อยศรเฟือนฟื้น
ค้อมว่า ท้าวขึ้นแล้ว เลยลั่นปืนไป
คือดู เพณีหลุบ คื่นเค็งคุงฟ้า
ปืนเล่าแสวงขึ้น เวหาปอมเมฆ
สวรรค์โลกล้ม เทวะท้าวฟั่งเฟือน
จาตูมม้าง เมืองแถนถอยหลีก
จตุโลกเว้น วางด้ามกระดาษสอ
ปืนเล่า ยังแสวงเข้า ในปรางค์ผาสาท
ท�ำเดชฮ้อน เหมือนไหม้ป่องแปว
(พระอรยิ านวุ ตั ร, 2531, น. 61)
เรอ่ื งพญาคนั คาก ตอนพระอนิ ทรไ์ ดเ้ นรมติ ปราสาทใหท้ า้ วคนั คากซงึ่ มเี สามากถงึ 1 หมนื่ ตน้ และ
มหี อ้ ง 1 พนั หอ้ ง หลงั คามงุ ดว้ ยแกว้ ประดบั ประดาดว้ ยแกว้ ลำ�้ คา่ ชนดิ ตา่ งๆ ตลอดถงึ ตง้ั อยบู่ นแผน่ ทองคำ�
มเี ศวตฉตั รกางก้นั อยอู่ ย่างสวยงาม และมีก�ำแพงแกว้ แวดลอ้ ม ดังข้อความวา่
อินทร์จิง นีระมิตต้ัง ผาสาทมุงมณี
ภายในมี หม่ืนเสาพันห้อง
(พระอรยิ านุวตั ร, 2513, น. 8)
