Page 23 - ทฤษฎีและการวิจารณ์ภาพยนตร์
P. 23
การเลา่ เรอื่ งในภาพยนตร์ 8-13
แนวทางในการวิเคราะห์น้ัน ในกระบวนทัศน์เชิงเหตุผลมองว่าการเล่าเร่ืองเป็นการเลียนแบบ
ความจริงจึงน�ำเอาตรรกะต่างๆ ที่ใช้ในการศึกษาโลกจริงมาใช้ในการศึกษาเร่ืองเล่า เช่น การใช้แนวทาง
จติ วิทยามาวเิ คราะห์ตัวละครในภาพยนตร์ นำ� ความรทู้ างประวตั ิศาสตร์มาวิเคราะหเ์ นื้อเรอ่ื งในภาพยนตร์
ซ่ึงเป็นการใช้ตรรกะจาก “ปัจจัยภายนอก” โดยน�ำความรู้ในศาสตร์อ่ืนๆ มาใช้ในการศึกษาเร่ืองเล่าที่
แต่งข้ึนซ่ึงท้ายที่สุดอาจจะพบว่าการวิเคราะห์ไปไม่ถึงไหน เช่น การใช้หลักจิตวิทยามาวิเคราะห์ฆาตกร
ต่อเนื่องแบบฮานิบาล ทั้งท่ีฮานิบาล เป็นเพียงตัวละครท่ีถูกแต่งขึ้นเท่านั้น ขณะที่กระบวนทัศน์
การเล่าเรื่องจะไม่ใช้ศาสตร์ท่ีเป็นปัจจัยภายนอกมาวิเคราะห์เร่ืองท่ีเล่า แต่ใช้ “ตรรกะภายในเร่ืองเล่า”
(internal logic) มาเปน็ แนวทางในการวิเคราะห์ เชน่ การศกึ ษาการเล่าเรื่องผ่านระบบสัญญะตา่ งๆ ใน
ภาพยนตร์
กิจกรรม 8.1.1
จงอธิบายความหมายของการเล่าเร่อื ง
แนวตอบกิจกรรม 8.1.1
การเล่าเรื่อง (narration) เป็นการกระทำ� เชงิ สัญลักษณ์ไม่วา่ จะเป็นการพดู หรือการกระทำ� กต็ าม
ทบี่ อกวา่ บางสง่ิ บางอยา่ งเกดิ ขนึ้ คงอยู่ และอะไรกำ� ลงั เกดิ ขน้ึ ตอ่ ไป เปน็ ชดุ ล�ำดบั ของเหตกุ ารณ์ ทเี่ กดิ ขน้ึ
ภายในช่วงเวลาหนึ่ง โดยระยะเวลานอี้ าจจะส้ันมากหรอื ยาวมากก็ได้ เรอ่ื งทีถ่ ูกเลา่ น้ีอาจเป็นเรื่องราวของ
คน สัตว์ มนุษย์ตา่ งดาว สังคม หรืออะไรก็ตาม เร่ืองเล่าอาจจะบรรจอุ ยูใ่ นรปู แบบส่ือท่ตี า่ งกนั เช่น นิทาน
กลอ่ มเด็ก ตำ� นานมหากาพย์ นิยาย คลปิ วิดโี อ เมื่อพิจารณาในประเด็นความสัมพนั ธร์ ะหว่างการเล่าเร่ือง
กบั มนษุ ย์ การเลา่ เรอื่ งนนั้ มคี วามหมายสำ� หรบั ผทู้ ม่ี ชี วี ติ อยหู่ รอื อาศยั อยใู่ นเรอื่ งเลา่ นนั้ ไมว่ า่ ผอู้ าศยั นนั้ จะ
เปน็ ผสู้ รา้ งเรอื่ งเลา่ ผฟู้ งั หรอื ผตู้ คี วามเรอื่ งเลา่ นนั้ กต็ าม เรอื่ งเลา่ จะเปน็ ตวั กำ� หนดวถิ ที างทมี่ นษุ ยจ์ ะมชี วี ติ
อยู่ในเร่ืองเล่าของมนุษย์นั่นเอง ในเร่ืองเล่านั้นอาจมีโครงสร้างหลายแบบด้วยกัน ไม่ว่าจะเป็นโครงสร้าง
แบบเสน้ ตรง แบบวงกลม แบบวนไปวนมา แบบวงแหวน แบบแตกก่งิ หรือแบบระเบิด
