Page 18 - ภาษาและทักษะเพื่อการสื่อสาร
P. 18
1-8 ภาษาและทักษะเพ่ือการส่อื สาร
1.6 ภาษาเป็นวัฒนธรรม ภาษามีลักษณะส�ำคัญเหมือนวัฒนธรรม เพราะภาษาเป็นมรดกทาง
สงั คม มกี ารถ่ายทอด มีการพฒั นา มีการเปลีย่ นแปลงปรบั ปรงุ แก้ไขตามกาลสมัย
1.7 ภาษามีระดับ ภาษายอ่ มมรี ะดบั ในการใชเ้ พอื่ ใหเ้ หมาะสมกบั กาลเทศะและถกู ตอ้ งตามบรบิ ท
ทเ่ี ผชญิ อยู่ โดยมากแบง่ ออกเปน็ 5 กล่มุ คอื ภาษาปาก ภาษาสนทนา ภาษาก่งึ ทางการ ภาษาทางการ
และภาษาพิธีการ
1.8 ภาษาเป็นเรื่องของการใช้สัญลักษณ์ร่วมกัน กล่าวคือ ภาษาเป็นเร่ืองของหมู่ชนที่ต้อง
ท�ำความเขา้ ใจหรือวางสัญลักษณ์ท่ีเข้าใจรว่ มกัน
1.9 ภาษาย่อมเกิดจากการเรียนรู้ มนษุ ยจ์ ะเรยี นรภู้ าษาไดต้ อ้ งอาศยั การไดย้ นิ ไดฟ้ งั คนอน่ื พดู มา
กอ่ นแลว้ คอ่ ยเลยี นแบบตาม การเรยี นรภู้ าษาของมนษุ ยอ์ ยใู่ นทกุ ชว่ งวยั นบั ตง้ั แตว่ ยั เดก็ วยั รนุ่ วยั กลางคน
วัยชรา มนุษย์ย่อมมีการเรียนรู้ภาษาอยู่เสมอ การเรียนรู้ภาษานั้นต้องอาศัยการเรียนรู้ผ่านกระบวนการ
ทางสงั คมไมใ่ ช่สญั ชาตญาณ กล่าวคือ หากเด็กที่มีพ่อแม่เป็นคนจนี มาอยใู่ นสังคมไทยยอ่ มพูดภาษาไทย
ได้แต่ไม่สามารถพูดภาษาจีนอันเป็นภาษาของกลุ่มชาติพันธุ์ตนเองได้ แต่เด็กคนนี้ย่อมมีสัญชาตญาณ
ในการเรียนรู้ภาษาจีนไดด้ ีกวา่ คนไมใ่ ช่กลุ่มชาติพันธุ์จีน
1.10 ภาษาเปน็ เครอ่ื งมอื สอ่ื สาร ภาษาเปน็ เครอ่ื งมอื ทส่ี อ่ื ความรู้ ความคดิ ความรสู้ กึ ของผสู้ ง่ สาร
ไปยังผูร้ บั สาร โดยกระบวนการสือ่ สารน้นั ตอ้ งอาศัยภาษาเปน็ เคร่อื งมือที่เข้าใจรว่ มกัน
1.11 แตล่ ะภาษายอ่ มมคี วามแตกตา่ งกนั ทงั้ นเ้ี พราะภาษาแตล่ ะภาษานนั้ มโี ครงสรา้ งทง้ั ทางเสยี ง
และทางไวยากรณ์ท่แี ตกตา่ งกัน นำ� มาซง่ึ ความหมายทแ่ี ตกตา่ งกนั ด้วย หรอื แมแ้ ตใ่ นภาษาเดยี วกันแต่มี
โครงสร้างทแ่ี ตกต่างกนั ยอ่ มมลี กั ษณะความหมายท่แี ตกตา่ งกนั ไปด้วย
1.12 ภาษาไม่มีกฎเกณฑ์ที่แน่นอนตายตัว กล่าวคือ แม้ว่าภาษาจะมีระบบโครงสร้างท่ีชัดเจน
แต่ความจริงแล้วโครงสร้างเหล่านั้นไม่ใช่สิ่งที่สามารถก�ำหนดได้อย่างตายตัว ท้ังน้ีเพราะต้องอาศัยบริบท
ต่างๆ ชว่ ยเหลือใหภ้ าษาเหลา่ นัน้ มคี วามหมายหรือเสยี งตา่ งจากเดมิ ได้
1.13 ทุกภาษามีค่าแห่งความเป็นภาษาเท่าเทียมกัน กล่าวคือ ภาษาย่อมมีคุณค่าความส�ำคัญ
เท่ากัน ไม่ว่าจะเป็นภาษาไหนก็ตาม ทั้งน้ีเพราะทุกภาษาย่อมมีกฎเกณฑ์และมาตรฐานที่ต่างกัน แต่มี
ศักดใ์ิ นการส่อื สารเทา่ เทยี มกัน
1.14 ภาษาเป็นวิทยาศาสตร์ กลา่ วคอื ภาษาเป็นการออกเสยี งโดยการกกั เสยี งหรือระเบิดเสียง
ตามหลักทางวิทยาศาสตร์สามารถฝึกหัดและเรียนรู้ได้ ศาสตร์ในการเรียนรู้ภาษาโดยอาศัยวิทยาศาสตร์
คอื เรยี นรตู้ ง้ั แตร่ ะบบสมองสงั่ การ ระบบของอวยั วะออกเสยี ง ระบบเสยี ง เรยี กศาสตรแ์ ขนงนวี้ า่ ภาษาศาสตร์
1.15 ภาษายอ่ มมกี ารเปลยี่ นแปร เนอ่ื งจากภาษาเปน็ การวางเงอื่ นไขของสงั คมแตล่ ะสงั คม ดงั นน้ั
เม่ือมีผลกระทบอันเกิดจากภาษาในสังคม ย่อมมีการแปรเปลี่ยนภาษาได้ตามเหตุการณ์ทางสังคมอย่าง
แน่นอน
1.16 ภาษาย่อมมีความหมาย ความหมายเป็นองค์ประกอบอย่างหนึ่งของภาษา ทุกภาษาย่อม
ต้องมีความหมายอยู่ดว้ ยเสมอซึง่ มีอยู่ 3 อยา่ งคือ
