Page 25 - ภาษาและทักษะเพื่อการสื่อสาร
P. 25
ภาษาเพื่อการสือ่ สารในชวี ิตประจ�ำวัน 4-15
ความน�ำ
การใช้ภาษาเพื่อการสื่อสารในชีวิตประจ�ำวันได้อย่างมีประสิทธิภาพ ผู้ใช้จ�ำเป็นต้องรู้กฎเกณฑ์
การใช้ภาษา หรอื ไวยากรณ์ ซง่ึ โดยธรรมชาติการร้กู ฎเกณฑ์ภาษาของคนเราเร่ิมต้นมาจากการสื่อสารใน
ครอบครวั การเรยี นรใู้ นโรงเรยี น และจากการเขา้ สงั คม หรอื การพบปะสงั สรรคก์ บั คนอน่ื เราจะตอ้ งเรยี นรู้
การใชภ้ าษาในสงั คมวา่ จะพดู อยา่ งไรจงึ จะทำ� ใหค้ นอนื่ เขา้ ใจในสง่ิ ทเ่ี ราตอ้ งการสอื่ สาร ความรเู้ รอื่ งหลกั ภาษา
หรือไวยากรณ์ในที่นี้ไม่ได้หมายถึงต้องรู้หลักการอย่างลึกซ้ึงเหมือนผู้ที่เรียนทางด้านภาษาศาสตร์
เพียงแต่รู้หลักการเบื้องต้นเพ่ือที่จะน�ำไปใช้ในการสื่อสารในชีวิตประจ�ำวันได้อย่างถูกต้อง เช่น เร่ืองของ
การออกเสียง การใชค้ �ำ และการเรียงล�ำดับความในประโยค ซ่ึงในตอนที่ 4.2 นีจ้ ะกลา่ วเฉพาะหลกั ภาษา
ทจ่ี ะชว่ ยใหใ้ ชภ้ าษาไดอ้ ยา่ งเหมาะสมในการตดิ ตอ่ สอื่ สาร คอื เรอ่ื งเสยี ง ค�ำ และประโยค ในสว่ นทเี่ กย่ี วขอ้ ง
กบั ความหมายเทา่ นนั้
เรื่องที่ 4.2.1
เสียงกับความหมาย
เสยี งเปน็ หนว่ ยคำ� ทเ่ี ลก็ ทสี่ ดุ ในภาษา โดยปกตหิ นว่ ยเสยี งหนว่ ยเดยี วจะไมม่ คี วามหมาย เสยี งจะ
มีความหมายต่อเมื่อมีหลายหน่วยเสียงรวมกัน หน่วยเสียงท่ีส�ำคัญที่สุดในภาษาไทยก็คือ เสียงสระ
เสยี งพยญั ชนะ และเสียงวรรณยุกต์ เสยี งมคี วามส�ำคญั มากในการสอ่ื สารด้วยภาษาพดู และภาษาเขยี น
1. เสียงพยัญชนะ สระ และวรรณยุกต์
การเปล่งเสียงแต่ละคร้ังจะประกอบด้วย พยัญชนะ สระ และวรรณยุกต์เสมอ เสียงเหล่านี้ถ้ามี
การเปลยี่ นแปลงแต่ละสว่ น กจ็ ะท�ำใหค้ วามหมายของคำ� เปล่ยี นแปลงไปด้วย เช่น
ค�ำว่า ปา หมายถึง อาการทโี่ ยนสงิ่ ของ
ถ้าเปลีย่ นพยัญชนะ ป เป็น ย กลายเป็น ยา หมายถงึ สิ่งทใี่ ชร้ ักษาโรค
ถา้ เปลีย่ นเสียงสระ - า เป็น - ะ กลายเปน็ ปะ หมายถงึ พบเหน็ ปิด ดาม
ถา้ เปลยี่ นเสยี งวรรณยกุ ตจ์ ากเสียงสามญั เป็นเสียงโท กลายเปน็ ป้า หมายถงึ พ่ีสาวของแม่หรอื
พ่อ
