Page 45 - ลักษณะภาษาไทย
P. 45
การเปล่ยี นแปลงของภาษา 7-35
จากตัวอย่างคาขา้ งต้น ในขอ้ ความแรก บก เปน็ คานาม หมายถึง “ทีด่ อน, ท่แี ห้ง, ทพ่ี ้นจากน้า”
ข้อความท่ีสอง บก เป็นคากริยา หมายถึง “แห้ง, ลดลง” ขณะที่พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน
พ.ศ. 2554 ให้ความหมายว่า “ส่วนของผิวพื้นโลกท่ีไม่ใช่ทะเลหรือแม่น้าลาคลองเป็นต้น, ภาคพ้ืนดิน
เช่น ทหารบก ทางบก, ท่ีท่ีแห้ง, ที่ท่ีพ้นจากน้า, เช่น ขึ้นบก บนบก” เป็นคานาม และ “แห้ง, พร่อง,
ลดลง, เชน่ แลมนั ทาชู้แลว้ มันทอดหญิงนน้ั เสยี ทา่ นวา่ มนั ทาให้ลกู หลานทา่ นนมบกอกพร่อง (สามดวง)”
เป็นคาวเิ ศษณ์ ซง่ึ ในส่วนใหญ่แลว้ จะใช้ความหมายของคาดังกลา่ วที่เป็นคานามเสียมากกว่า ดังนน้ั คาวา่
บก ท้งั สองสมัยมีหนา้ ท่ขี องคาตา่ งกัน
2. การเปลยี่ นแปลงลาดบั ทขี่ องคา
การเปลี่ยนแปลงลาดับที่ของคาเป็นส่วนหน่ึงของการเปลี่ยนแปลงด้านคา ซ่ึงการเปลี่ยนแปลง
ลาดับที่ของคานั้นเป็นการเรียงลาดับของคา หรือสลับที่คาของคาโดยท่ีความหมายยังคงเดิม ซ่ึงการ
เรียงลาดับของคาจะแตกต่างกันไปตามแต่ละสมัย (ณัฐวรรณ ชง่ั ใจ, 2561, น. 108) ตวั อยา่ งเชน่
สมยั ก่อน สมยั ปัจจุบนั ความหมาย
1) ตา้ นตอ่ ต่อต้าน
2) ตัดผา่ ผ่าตัด “ปะทะไว้, ตา้ นทานไว้, สู้รบปอ้ งกนั ไว้”
“ผ่าส่วนใดส่วนหนึง่ ของรา่ งกายแลว้ ตัดเอาสว่ นที่
3) ตงั้ แตง่ แตง่ ตั้ง เสียออกเพื่อรักษาโรคตามหลักศัลยกรรม
4) ปล้ามวย มวยปลา้ เปน็ ต้น”
“ยกยอ่ งข้นึ , ชบุ เล้ยี งให้มยี ศ, ให้ตาแหน่ง”
5) แหลมหลกั หลักแหลม “กีฬาต่อสู้ด้วยมือเปล่าอย่างหนึ่ง คู่ต่อสู้ต้อง
พยายามทาให้อีกฝ่ายล้มลงจนไหล่ด้านหลังท้ัง
6) เร้นซอ่ น ซอ่ นเร้น 2 ขา้ งแตะพนื้ ตลอดช่วงเวลาทก่ี าหนดจึงจะเปน็
7) รอ้ งฟ้อง ฟ้องร้อง ฝา่ ยชนะ”
8) ลอกคัด คดั ลอก “คมคาย เช่น วาจาแหลมหลัก, เฉียบแหลม เชน่
ความคดิ แหลมหลกั , หลักแหลม กว็ า่ ”
“แอบหรอื ซ่อนอยูใ่ นทีล่ บั ตา”
“กลา่ วโทษ, กลา่ วหา”
“ลอก, ลอกแบบ, อัดสาเนา”
