Page 47 - ลักษณะภาษาไทย
P. 47
การเปลีย่ นแปลงของภาษา 7-37
จากตัวอย่างการเปลี่ยนแปลงรูปคาข้างต้นจะเห็นได้ว่า มีการเปลี่ยนแปลงรูปคา โดยคาในแถว
แรกเป็นคาท่ีใช้ในอดีต ส่วนคาในแถวท่ีสองเป็นคาที่ใช้ในปัจจุบัน อย่างคาว่า ตีนเทียน เป็น เชิงเทียน,
กระหนกั เปน็ ตระหนัก, ยัว่ ยาน เปน็ ยวดยาน, สั่มสม ส่าสม เปน็ ส่งั สม และ จุลาจล เปน็ จราจล คาท่ี
เปล่ยี นแปลงรูปคาแล้วใช้ในปจั จบุ นั จะเปน็ คาใช้ในภาษาไทยมาตรฐาน
- เปล่ียนแปลงรูปคาหลงั ตัวอยา่ งเช่น
สมยั อดตี สมยั ปัจจุบนั ความหมาย
1) นา้ ฟ้า น้าฝน “น้าที่ตกลงมาจากเมฆเปน็ เม็ดๆ”
2) แต่งแง่ แตง่ ตัว “สวมเส้ือผา้ หรอื ประดับประดารา่ งกาย”
3) เคารพยาเยง เคารพยาเกรง “เกรงกลวั เพราะความเคารพนบั ถอื ”
จากตวั อยา่ งการเปลี่ยนแปลงรปู คาข้างต้นจะเห็นไดว้ า่ มีการเปล่ียนแปลงรูปคา โดยคาแถวแรก
เป็นคาท่ีใช้ในอดีต ส่วนคาแถวท่ีสองเป็นคาที่ใช้ในปัจจุบัน คาว่า น้าฟ้า กับ น้าฝน, คาว่า แต่งแง่ กับ
แต่งตัว และคาว่า เคารพยาเยง กับ เคารพยาเกรง คาท่ีเปล่ียนแปลงรูปคาแล้วใช้ในปัจจุบันจะเป็นคาใช้
ในภาษาไทยมาตรฐาน
4. การเปลย่ี นแปลงการสูญคาศัพท์
การสูญคาศัพท์เป็นสว่ นหนง่ึ ของการเปล่ียนแปลงด้านคา ซึ่งคาเดมิ จะปรากฏใช้ในสมัยก่อน แต่
ในภาษาปัจจุบันไม่ปรากฏแล้ว ท้ังน้ี คาศัพท์ท่ีสูญไปจากสมัยหนึ่งนั้นอาจสูญเพราะภาษาในปัจจุบัน
ไมใ่ ช้ความหมายดงั กลา่ วคาศัพท์ในความหมายนน้ั จงึ หายไป แต่ยังคงใช้รูปศัพท์น้นั อยู่ การสญู คาศพั ทม์ ี
3 ลักษณะ ได้แก่ การสูญคาศัพท์โดยไมป่ รากฏในภาษาไทยมาตรฐาน การสญู คาศัพทโ์ ดยใชค้ าอืน่ แทน
และการสูญคาศพั ทใ์ นภาษาไทยมาตรฐาน แต่ปรากฏในภาษาถน่ิ (ณัฐวรรณ ชั่งใจ, น. 108) ดังนี้
4.1 การสูญคาศัพท์โดยไม่ปรากฏในภาษาไทยมาตรฐาน1 เป็นการเปลี่ยนแปลงของคาหนึ่งๆ โดย
ไม่ปรากฏใช้ในภาษาไทยมาตรฐาน หรือมีคาท่ีปรากฏใช้สมัยหนึ่งไปปรากฏอีกสมัยหนึ่งเป็นคาเดิมแต่
ความหมายเปลยี่ นไป หรือไม่ใช้ในการส่อื สารทวั่ ไป ตวั อย่างเชน่
1 ภาษาไทยมาตรฐานในท่ีนี้หมายถึงภาษาไทยกรุงเทพ และภาษาถิ่นแต่ละถิ่นที่ใช้สื่อสารกันอย่างต่อเน่ืองใน
ชวี ิตประจาวนั
