Page 35 - ลักษณะภาษาไทย
P. 35
คายมื ภาษาบาลี-สันสกฤต 9-25
คำยมื ภำษำบำลี-สันสกฤต ภำษำบำลี-สันสกฤต
1) เคารพ “ความเคารพ” 1) เคารว (ส.) /เคา-ระ-วะ/ “ความประ-
พฤตชิ ว่ั ”
2) จักรพรรดิ “พระราชา” 2) จกฺกวตฺติ (ป.) /จกั -กะ-วัด-ติ/ “พระราชา”
3) บุษบา “ดอกไม้” 3) ปุษปฺ (ส.) /ปดุ -สะ-ปะ/ “ดอกไม้”
4) บรรณ “ใบไม้, หนังสอื ” 4) ปณฺณ (ป.) /ปัน-นะ/ “ใบไม้, หนงั สอื ”
5) ดสั กร “ขา้ ศกึ , ศตั รู” 5) ตสฺกร (ส.) /ตดั -สะ-กะ-ระ/ “ข้าศึก, ศตั รู”
6) กบี่ “ลิง” 6) กปิ (ป., ส.) /กะ-ป/ิ “ลงิ ”
7) ภารดี “ถอ้ ยคา, คาพดู , ภาษา” 7) ภารติ (ส.) /พา-ระ-ติ/ “ถ้อยคา, คาพูด,
ภาษา”
8) ประณาม “นอ้ มไหว้, กล่าวร้ายใหเ้ ขาเสยี หาย” 8) ปฺรณาม (ส.) /ประ-นา-มะ/ “น้อมไหว้,
9) บั ณฑิ ต “ผู้ ทรงความรู้ , ผู้ มี ปั ญญา, กล่าวร้ายใหเ้ ขาเสียหาย”
นักปราชญ”์ 9) ปณฺฑิต (ป., ส.) /ปัน-ดิ-ตะ/ “ผู้ทรง-
10) ตรี “สาม” ความรู้, ผู้มปี ญั ญา, นกั ปราชญ์”
10)ตฺริ (ส.) /ตรฺ ิ/ “สาม”
ฯลฯ
2. เตมิ รูปวรรณยุกต์
การเติมรูปวรรณยุกต์ คือ การยืมคามาด้วยวิธีการถ่ายรูปจากพยัญชนะบาลี-สันสกฤตมาสู่
พยัญชนะภาษาไทย ทั้งน้ี คาบาลี-สันสกฤตไม่มีการกาหนดรูปวรรณยุกต์ เม่ือนามาใช้ในภาษาไทยจึง
ตอ้ งเติมรูปวรรณยุกตใ์ นภาษาไทย ตวั อย่างเช่น
คำยมื ภำษำบำล-ี สันสกฤต ภำษำบำล-ี สันสกฤต
1) เท่ห์ “ร่างกาย”
2) สนเทห่ ์ “สงสยั , ฉงน, ไม่แนใ่ จ” 1) เทห (ป., ส.) /เท-หะ/ “ร่างกาย”
2) สนเฺ ทห (ป., ส.) /สน-เท-หะ/ “ความฉงน,
3) พา่ ห์ “ผู้แบก, ผ้ถู อื , ผทู้ รงไว้”
ความไมแ่ นใ่ จ, ความสงสัย”
3) พาห (ป., ส.) /พา-หะ/ “ผ้แู บก, ผู้ถือ,
ผู้ทรงไว้, ตัวนา(โรค)”
