Page 30 - ลักษณะภาษาไทย
P. 30
9-20 ลักษณะภาษาไทย อว “ลง, ต่า”
อา “ทวั่ , ยิ่ง, กลบั ความ”
7. อว, โอ อุตฺ “ขน้ึ , นอก”
8. อา อุป “เขา้ ไป, ใกล้, มน่ั ”
9. อุ ทสุ ฺ “ช่วั , ยาก, ไร้”
10. อุป นิ “เขา้ , ลง”
11. ทุ นสิ ฺ “ไม่ม,ี ออก”
12. นิ ปรฺ “ทั่ว, ข้างหนา้ , กอ่ น”
13. นิ ปรฺ ติ “เฉพาะ, ตอบ, ทวน, กลบั ”
14. ป ปรา “กลบั ความให้ตรงกันขา้ ม”
15. ปฏิ ปริ “รอบ”
16. ปรา วิ “วเิ ศษ, แจง้ , ตา่ ง, ไม่มี”
17. ปริ สมฺ “พร้อม, กบั , ด”ี
18. วิ สุ “ดี, งาม”
19. ส
20.สุ
ตัวอยา่ งคาภาษาบาลี-สนั สกฤตท่ใี ช้วธิ สี ร้างคาโดยวธิ ีเติมอุปสรรค
1. อติ + เทว เปน็ อติเทว “เทวดาผยู้ งิ่ ใหญ่กว่าเทวดา”
2. อธิ + ราช เปน็ อธิราช “ราชาผ้ยู ่งิ ใหญ่”
3. อนุ + ภรรยา เป็น อนภุ รรยา “ภรรยาที่ได้ภายหลัง”
4. อป + มงคฺ ล เปน็ อปมงฺคล “ปราศจากมงคล”
5. อปิ + ธาน เป็น อปิธาน “ฝาปิด, การคลุม”
ปิ + ลนฺธน เป็น ปิลนฺธน “เคร่อื งประดับ”
6. อภิ + ชาต เปน็ อภิชาต “กาเนิดดี มีตระกลู ”
7. อว + ชาต เปน็ อวชาต “กาเนิดเลว เกดิ มาต่า”
8. อา + คนฺตกุ เป็น อาคนั ตกุ ะ “แขกผมู้ าหา, ผมู้ าเย่ยี ม”
9. อุ + ธรณ เป็น อุทธฺ รณ “การยกขนึ้ ”
อตุ ฺ + สาห เปน็ อตุ สฺ าห “ความขยนั ”
10. อุป + กเิ ลส เป็น อุปกิเลส “เครอ่ื งทาใจใหเ้ ศรา้ หมอง”
11. ทุ + จริต เป็น ทุจรติ “ประพฤติช่วั ”
12. นิ + กร เป็น นิกร “หม,ู่ พวก”
