Page 51 - ลักษณะภาษาไทย
P. 51
คายืมภาษาบาลี-สนั สกฤต 9-41
จะเห็นได้ว่า เสียงพยัญชนะต้นคายืมของคาว่า นุช คือ /น/ ส่วนภาษาบาลี-สันสกฤตเปน็
เสียงพยัญชนะ /อ-น-ช/ เมื่อรับมาใช้ในภาษาไทยจะตัดเสียงพยัญชนะต้นพยางค์แรกของภาษาบาลี-
สันสกฤตออก คอื /อ/ เป็นคาว่า นชุ แลว้ เปล่ียนพยญั ชนะทา้ ยเปน็ ตัวสะกด
คำยมื ภำษำบำลี-สันสกฤต ภำษำบำลี-สันสกฤต
สีกา /สี-กา/ “คาท่ีพระภิกษุเรียกคฤหัสถ์ผู้หญิง อุปาสิกา (ป., ส.) /อุ-ปา-สิ-กา/ “คาที่
(ภาษาปาก)” พระภิกษุเรียกคฤหัสถ์ผู้หญิง”
จะเห็นได้ว่า เสียงพยัญชนะต้นคายืมของคาว่า สีกา คือ /ส-ก/ ส่วนภาษาบาลี-สันสกฤต
เป็นเสียงพยัญชนะ /อ-ป-ส-ก/ เมื่อรับมาใช้ในภาษาไทยจะตัดเสียงพยัญชนะต้นสองพยางค์แรกของ
ภาษาบาลี-สนั สกฤตออก คอื /อ-ป/ เป็นคาวา่ สีกา
คำยมื ภำษำบำล-ี สันสกฤต ภำษำบำล-ี สันสกฤต
ตกั ษัย /ตกั -ไส/ “ส้ินชีวติ , ตาย ตัดพยางค์ ชีวิตกฺษย (ป., ส.) /ชี-วิ-ตัก-ไส/ “การ
ชีวิ ออก” สน้ิ ชีวิต, ตาย”
จะเหน็ ไดว้ ่า เสียงพยัญชนะตน้ คายืมของคาวา่ ตักษัย คือ /ต-ส/ ส่วนภาษาบาลี-สนั สกฤต
เป็นเสียงพยัญชนะ /ช-ว-ต-ส/ เมื่อรับมาใช้ในภาษาไทยจะตัดเสียงพยัญชนะต้นสองพยางค์แรกของ
ภาษาบาลี-สันสกฤตออก คือ /ช-ว/ เป็นคาวา่ ตักษยั
ข) การตดั เสียงพยญั ชนะกลางคา
คำยมื ภำษำบำล-ี สันสกฤต ภำษำบำล-ี สันสกฤต
จตบุ ท /จะ-ตุ-บด/ “สตั ว์สี่เท้า”
จตุปฺปท (ป.) /จะ-ตปุ -ปะ-ทะ/
“สตั วส์ ่ีเท้า”
จะเหน็ ได้ว่า เสยี งพยญั ชนะคายืมของคาว่า จตบุ ท คือ /จ-ต-บ/ สว่ นภาษาบาลี-สนั สกฤต
เป็นเสียงพยัญชนะ /จ-ต-ป-ท/ เมื่อรับมาใช้ในภาษาไทยจะตัดเสียงพยัญชนะกลางคาของภาษาบาลี-
สนั สกฤตออก คอื เสียง /ป/ ในพยางค์ที่สอง เปน็ คาวา่ จตุบท
