Page 50 - คำแปลจามเทวีวงศ์ พงศาวดารเมืองหริปุญชัย
P. 50
J18 ปริเฉท ๒
จ�มเทวีวงศ์
คบบรุ ุษอดุ ม ชนใดคบบ�ปมติ ร ชนนน้ั จะถงึ ทกุ ข์เปน็ นิตยก�ล ชนใดคบ
กลั ย�ณมติ ร ชนนน้ั จะถงึ สขุ เปน็ นติ ยก�ล คฤหสั ถผ์ บู้ รโิ ภคก�มเกยี จคร�้ น
จะไมด่ ี บรรพชิตไมส่ ำ�รวมก็ไมด่ ี พระร�ช�ไมพ่ จิ �รณ�ก่อนแล้วทำ�กไ็ ม่ดี
บัณฑติ คนใดมกั โกรธก็ไม่ดี ยศกด็ ี เกยี รตกิ ด็ ี ย่อมเจริญแก่พระร�ช�ที่
พระองค์พิจ�รณ�ก่อนแล้วแลทำ�ก�ร บัณฑิตครองศีลไว้ ออกจ�กคว�ม
โกรธได้ เปน็ ผมู้ ยี ศอุดม
พระว�สุเทพฤาษีนน้ั ได้สำ�แดงอย�่ งน้ี เพื่อประโยชน์ก�รโอว�ท
แก่ประชุมชนท้ังปวงด้วยพุทธวจนค�ถ�ท้ังหล�ยเหล่�น้ีแล้ว หมู่มห�ชน
ท้ังหล�ยได้ฟังธรรมเทศน�ของพระว�สุเทพนั้น ต่�งพ�กันเลื่อมใสห�ท่ี
เปรยี บมไิ ด้ แลว้ พ�กนั ท�ำ อญั ชลนี มสั ก�รพระว�สเุ ทพฤาษี
ลำ�ดับน้ันพระว�สุเทพน้ัน ก็ประดิษฐ�นคำ�ส�ปลงไว้ เพ่ือจะให้
ชนทั้งปวงนั้น ถือมั่นไว้ด้วยอธิบ�ยของตน จึงสำ�แดงคำ�ส�ปน้ันกล่�วแก่
ชนทง้ั หล�ยน้นั ว่�
เมอ่ื พระร�ช�ผดิ ธรรมมอี ยใู่ นประเทศใด อบุ �ทวท์ งั้ หล�ย กย็ อ่ ม
มขี ้ึนในประเทศนน้ั ดงั นี้ เช่นเก�ะน�ฬีกแลเมืองอนิ ทปตั ถก์ ด็ ี แว่นแควน้
อันวิเศษอ่ืนก็ดี ได้ถึงคว�มพิน�ศเช่นกัน แต่บุร�ณก็ดี ก็แว่นแคว้นของ
เร�ในประเทศน้ี จะพงึ มพี ระร�ช�อ�ธรรมถ์ อื ผดิ อยเู่ พยี งใด กจ็ ะท�ำ ใหช้ �ว
นครทงั้ หล�ยถงึ ทกุ ขอ์ นั ใดอนั หนง่ึ ได้ อนงึ่ แวน่ แควน้ ของเร�น้ี จะพงึ มอี ยู่
ตลอดกปั ปเพยี งใด ถ�้ ห�กพระร�ช�จะไมพ่ งึ ยงั คว�มวนิ จิ ฉยั ใหเ้ ปน็ ไปโดย
ธรรมเสมออยไู่ ซร้ ขอใหแ้ วน่ แควน้ จงเปน็ ไปสคู่ ว�มพนิ �ศแกพ่ ระร�ช�นน้ั
ฉันนนั้ เถิด
พระว�สุเทพนั้น ได้ให้ประชุมมห�ชนทร�บคำ�ส�ปอย่�งน้ีแล้วก็
เห�ะไปสู่วสนสถ�นตนโดยประเทศอ�ก�ศ ก็และประเทศนั้น อันน้ำ�ได้
ทว่ มแล้ว จงึ บังเกดิ เปน็ หว้ งมหรณพ เพร�ะเหตุนั้น จึงได้มชี อ่ื ว่� อนั วนะ
สืบๆ ม�จนปร�กฏช่อื ว�่ “อัณณวสโี ทรมั โม” ดงั น้ี
