Page 53 - คำแปลจามเทวีวงศ์ พงศาวดารเมืองหริปุญชัย
P. 53
พระย�ปรยิ ตั ิธรรมธ�ด� (แพ ตาละลกั ษมณ)์ แปล 21
เป็นหว้ งมหรณพ เตม็ ไปด้วยน�้ำ อันลึกยง่ิ
กแ็ ละประเทศนนั้ กม็ ชี อ่ื เรยี กว�่ “ยาจยิ รหโท” ปร�กฏมมี �เพร�ะ
เหตุว�่ พระร�ช�ได้ร้องขอตอ่ พระฤาษีแล
ฝ่�ยพระว�สุเทพ ได้ทร�บประพฤติข่�วน้ันก็มีจิตอันสังเวชเปล่ง
อุท�นกล่�วธรรมช่ือว่�วิฬ�รสังข�ลิก โดยก�รระลึกต�มคำ�เทศน�ของ
สมเด็จพระผ้มู พี ระภ�คย์เจ�้ ว�่
คนผู้กลั ย�ณก�รี ก็ทำ�กรรมอันง�ม คนผู้ป�ปก�รี ก็ทำ�กรรมอนั
บ�ป พชื เช่นใดที่บคุ คลหว่�นลงไว้ บุคคลก็ย่อมได้ผลเช่นนน้ั ปรุ ิส�ชญั ญ
ผทู้ บ่ี คุ คลห�ไดโ้ ดยย�ก บคุ คลผนู้ �ำ โลกไปโดยวเิ ศษกห็ �ไดโ้ ดยย�ก บคุ คล
เชน่ นนั้ ยอ่ มไม่เกิดในตระกลู ทั่วไป บคุ คลผูน้ กั ปร�ชญ์นั้นเกดิ ในตระกูล
ใด กย็ อ่ มท�ำ ใหต้ ระกลู นน้ั ไดค้ ว�มสขุ คนพ�ลนนั้ เกดิ ในตระกลู ใด กย็ อ่ ม
พ�ใหต้ ระกูลน้นั ไดค้ ว�มทุกข์ ธรรมทั้งหล�ยเป็นบ�ปสองประก�รเหล�่ นี้
คือ บุคคลผู้ร้�ยก�จหย�บค�ยด้ือกระด้�งมิได้รู้คุณม�รด� ตีม�รด�ตน
ชนเหล�่ นน้ั พ�ให้ประเทศกบั ช�วนครทัง้ หล�ย มีพระร�ช�ท้ังสองเป็นตน้
ใหฉ้ บิ ห�ยไป คล�้ ยกบั มติ ตวนิ ทกุ บรุ ษุ เมอ่ื ตง้ั ครรภอ์ ยใู่ นทอ้ งแหง่ ม�รด�
แทจ้ รงิ บุพพไดใ้ ห้ทกุ ข์เปน็ อุปถัมภกรรมอันบ�ป บ�้ นก็ไดฉ้ ิบห�ยเกดิ โจร
ปล้น ตระกูลก็ได้ถูกไฟ คือ บ�ปวิเศษเผ� โดยว�รท้ังหล�ย นับได้ถึง
พันครั้ง บุรุษชั่วได้อยู่แล้วในที่ใดจะเป็นบ้�นก็ดีป่�ก็ดี บุคคลพึงเว้นบุรุษ
ชวั่ นัน้ ใหไ้ กลเถดิ
อันน้ี เป็นเรื่องแสดงด้วยเมืองหริปุญไชยเป็นปริเฉทท่ีสอง อัน
พระมห�เถรมีน�มว่� โพธิรงั สี ไดแ้ ต่งต�มค�ำ มห�จ�รกิ จบเท�่ น.้ี
v
