Page 60 - คำแปลจามเทวีวงศ์ พงศาวดารเมืองหริปุญชัย
P. 60
J28 ปรเิ ฉท ๓
จ�มเทววี งศ์
ผู้มีกรุณ�อันย่ิงแก่โลกผู้จำ�เริญ ขอท่�นจงได้กรุณ�แก่ข้�พเจ้�ผู้คร่ำ�คร่�
เกินแล้วมีอ�ยุอันน้อย ถึงแม้ว่�ต้นไม้ของข้�พเจ้�ก็ห�ส�รมิได้ คร่ำ�คร่�
แล้ว จักไม่ด�ำ รงอยไู่ ดน้ �น ข้�พเจ้�มิอ�จทจ่ี ะไปจ�กต�ำ บลนีไ้ ด้ ขอพระผู้
เป็นเจ�้ ท้งั สองจงได้งดใหแ้ ก่ข�้ พเจ้�จนตลอดชวี ติ เถดิ
พระด�บสท้ังสองน้ัน ครั้นได้ฟังอน�ถพจน์ของเทวด�น้ันอย่�งน้ี
แล้ว กง็ ดเทวด�น้นั ไว้
เทวด�นนั้ ครน้ั เมื่อพระด�บสทง้ั สองงดใหแ้ ลว้ ก็กลบั ได้ท่อี ยูต่ ่อ
ไปอีก
ประเทศน้ัน อนั เทวด�ผู้เหลอื อยู่ภ�ยหลังกว่�เทวด�ทัง้ ปวงได้อยู่
ตอ่ ไปอกี เพร�ะเหตนุ ัน้ จึงได้ปร�กฏว่� “ลัพภฺ ุนา” ดังนี้มีแล้ว
ลำ�ดับนนั้ พระว�สเุ ทพได้กล�่ วกะพระสกุ กทันตบัณฑติ มห�ฤาษี
ว่� ดูร�สห�ยเร�จกั ท�ำ สณั ฐ�นนครน้ีใหเ้ ป็นสเ่ี หล่ียม ฤาว่�ท�ำ ใหก้ ลม
พระสกุ กทนั ต์ จงึ กล�่ วว�่ ดรู �สห�ย เร�จกั ท�ำ นครนใ้ี หม้ สี ณั ฐ�น
เหมอื นเปลอื กสังข์ทะเล (สมุททฺ สังขปัตตฺ สณั ฐ�น)
พระว�สเุ ทพจงึ กล�่ วว่� “เราจกั ได้สังขปัตรทีไ่ หนเล่า”
พระสุกกทันต์กล่�วว่� “ท่านจงเรียกคนอุปฐากของท่านมา เรา
ทง้ั หลายจักสง่ ไปสู่สำานกั พระสชั ชนาไลยมหาฤๅษ”ี
พระว�สเุ ทพกล�่ วว�่ ส�ธุ แลว้ จงึ เรยี กอปุ ฐ�กของตน ชอ่ื คะวะยะ(๑)
ม� ครั้นเมอื่ คะวะยะ ม�แลว้ พระสุกกทนั ต์ ไดส้ งั่ กะคะวะยะนั้นอย่�ง
น้วี �่ “แนะคะวะยะ ทา่ นจงถือหนังสอื นี้ไป ถงึ สชั ชนาไลยนคร แล้วจงให้
แก่พระสัชชนาไลยฤๅษี แลว้ จงบอกแก่พระสัชชนาไลยตามคำาเรา” ครัน้
สั่งแล้ว จึงเขียนอักษรทั้งหล�ยว่�ดังน้ี “ดูราสหาย เราท้ังหลายใคร่จะ
สรา้ งเมอื งใหมใ่ หม้ สี ณั ฐานดงั เปลอื กสงั ขใ์ หญใ่ นทะเล ทา่ นจงไปนำาเปลอื ก
สังข์ในทะเลใหญ่มาให้เรา” คร้ันเขียนแล้วจึงผนึกมอบให้ในมือแห่งน�ย
(๑) ท่ีจะเป็นนายควาย
