Page 52 - องค์การและการจัดการและการจัดการทรัพยากรมนุษย์
P. 52
2-50 องค์การและการจัดการ และการจัดการทรัพยากรมนุษย์
เร่อื งที่ 2.4.1
การจ ดั การคุณภาพ
การจัดการในยุคโลกาภิวัตน์เป็นการจัดการซึ่งต้องเผชิญกับสภาวะแวดล้อมของการแข่งขันที่รุนแรง การ
เปลี่ยนแปลงด้านความก้าวหน้าของเทคโนโลยีด้านต่างๆ ทั้งกายภาพและชีวภาพ การเปลี่ยนแปลงในทัศนคติและ
พฤติกรรมการบ ริโภคของล ูกค้า และการเปลี่ยนแปลงในก ระแสโลกาภิวัตน ์และวิถีก ารด ำรงอ ยู่ข องสังคม ซึ่งต้องการ
สภาพแวดล้อมท ี่สะอาดปราศจากมลภาวะแ ละน่าอ ยู่มากข ึ้น นักการจัดการในยุคสมัยโลกาภิวัตน ์ จึงต ้องเรียนรู้และ
ปรับตัวให้เข้าได้กับสภาวะแวดล้อมที่เปลี่ยนไปได้อย่างกลมกลืน โดยการพยายามเน้นเรื่องของการกำหนดกลยุทธ์
ให้กับองค์การเพื่อให้สามารถดำรงความได้เปรียบทางการแข่งขัน (competitive advantage) และดำเนินธุรกิจอยู่
ได้โดยม ีการเจริญเติบโตที่ยั่งยืนแ ละม ีผ ลกำไร ด้วยส ภาวะแ วดล้อมในยุคโลกาภ ิวัตน ์น ี้ ลักษณะของการจัดการที่จะ
ทำให้อ งค์การอยู่รอดได้แ ละโดยเฉพาะผู้บ ริหารของอ งค์การจะต ้องมีก ารป รับต ัวดังนี้
1. การย อมรบั ก ระแ สโลกาภ วิ ตั น ์ การย อมรับก ระแ สโลกาภ วิ ัตน ท์ ำใหน้ ักการจ ัดการต ้องค ำนึงถ ึงข อบเขตข อง
การตลาดในมิติที่กว้างไปกว่าตลาดในประเทศ เพราะจะทำให้สามารถมีรายได้และผลกำไรเพิ่มมากขึ้น และเป็นการ
บรรเทาก ารแข่งขันในต ลาดภายในประเทศที่แ คบแ ละเล็กกว่าให้เบาบางล ง
2. การใชป้ ระโยชน์จ ากข อ้ มลู แ ละเทคโนโลยีให้เกิดประโยชน์สงู (Information & Technology utilization)
การเปลี่ยนแปลงของเทคโนโลยีในยุคนี้มีลักษณะการเปลี่ยนแปลงแบบก้าวกระโดด โดยเฉพาะอย่างยิ่งการพัฒนา
เทคโนโลยีด้านการสื่อสารโทรคมนาคม ซึ่งเกิดระบบดิจิทัล (digital) นำมาใช้แทนระบบแบบอะนาล็อก (analog)
ทำให้ก ารต ิดต่อส ื่อสารส ามารถท ำได้อ ย่างร วดเร็วม ีป ระสิทธิภาพด ้วยต ้นทุนท ีต่ ่ำก ว่าแ ละท ำให้เกิดธ ุรกิจร ูปแ บบใหม่ๆ
เช่น Electronic mail, Electronic commerce และ internet ฯลฯ และร ู้จักน ำเทคโนโลยีม าพ ัฒนาส ร้างน วัตกรรม
(innovation) ใหม่ เพื่อต อบสนองล ูกค้าในแง่ข องคุณค่าที่เพิ่มขึ้นในร าคาท ี่ลดลง
3. การม คี วามเขา้ ใจในก ฎก ตกิ าข องป ระชาคมโลกแ ละเศรษฐกจิ ข องแ ตล่ ะป ระเทศในป ระชาคมโลก โดยเฉพาะ
อย่างยิ่งการป รับแก้ก ฎหมายเพื่อเอื้อให้เกิดระบบการค้าเสรี และสามารถนำพาองค์การไปอ ยู่ในสภาวะแ วดล้อมใหม่
ที่เกิดขึ้นได้อ ย่างสอดคล้อง และเกิดป ระโยชน์สูงสุดต่อองค์การของตน
4. การปรับบทบาทของผู้นำและของพนักงาน ให้องค์การมีลักษณะเป็นองค์การแห่งการเรียนรู้ (learning
organization) ทีบ่ ุคลากรจ ะป ระกอบด ้วยค นท ี่ม ีท ักษะค วามร ู้ ความส ามารถท ี่เหมาะส มก ับก าลเวลาห รือส ถานการณ์
ของอ งค์การ และที่บ ุคลากรจะได้ร ับร ู้ข ้อมูลผลป ระกอบการขององค์การและของต นเอง มีโอกาสได้ร ับก ารพัฒนาและ
เรียนร ู้เพื่อก ารป รับปรุงผ ลง านข องต นเองอ ย่างส ม่ำเสมอแ ละต ่อเนื่อง (continuous improvement) และสุดท้ายก าร
มีภ าวะผ ู้นำท ี่เน้นก ารเปลี่ยนแปลง (transformational leadership) ที่มุ่งท ำให้อ งค์การม ีก ารป รับเปลี่ยนต ัวเองอ ย่าง
บังเกิดผลตลอดเวลาตามสถานการณ์ด้วยการใช้ภาวะผู้นำที่เน้นการทำงานเป็นทีม (collective/team approach)
และด ้วยการใช้การจูงใจแบบเน้นผ ลง าน (performance based) มากกว่าเน้นท ี่ต ำแหน่งง าน (job based) และเน้น
การส ร้างและพัฒนาให้เกิดเป็นวัฒนธรรมแบบเน้นก ารปรับต ัวสู่อนาคต (proactive culture)
โดยส รปุ แ นวค วามค ิดข องก ารจ ดั การในย ุคโลกาภ วิ ตั น ห์ รอื ย ุคศ ตวรรษท ี่ 21 นีจ้ ะใหค้ วามส ำคัญท ีก่ ารจ ดั การ
ซึ่งมุ่งก ระทำในส ิ่งท ี่ถ ูกต้อง (the “right” things) ซึ่งมีค วามหมายต ่อองค์การ โดยน ำมาซ ึ่งการส ร้างค ุณค่าต่อสินค้า
และบริการและช่วยสร้างความแตกต่างในผลประกอบการและนำไปสู่ความได้เปรียบการแข่งขัน สามารถตอบสนอง
ความต อ้ งการข องล กู คา้ แ ละ/หรอื ต ลาด ในแ งข่ องก ารใหค้ ณุ คา่ เพิม่ ข ึน้ ในร าคาท ลี่ ดล ง (more value but less money)
ลิขสิทธข์ิ องมหาวิทยาลยั สโุ ขทัยธรรมาธริ าช
