Page 151 - การส่งเสริมสุขภาพและการป้องกันโรค
P. 151

การ​เสริม​พลังใ​น​การ​ส่ง​เสริมสุขภ​ าพ​และก​ ารป้องกันโ​รค 5-39

ที่พ​ บใ​นก​ ารป​ ระชุมป​ ระจำเ​ดือน​ของอ​ งค์กรห​ รือ​ชุมชน การจ​ ัดใ​ห้ม​ ีท​ ีม​งานแ​ ละผ​ ู้บ​ ริหารต​ ิดตามเ​ยี่ยมช​ มก​ ารด​ ำเนินง​ าน​
ตามแ​ ผน​งานข​ อง​แต่ละก​ ลุ่ม การ​จัดเ​วที​นำ​เสนอผ​ ลง​ าน มี​การ​จัดป​ ระกวด​และใ​ห้​รางวัล​กลุ่ม​ที่ม​ ีผ​ ลง​ านโ​ครงการด​ ี​เด่น
เป็นต้น

       5)	 การป​ ระเมนิ ผ​ ลส​ ง่ิ ท​ ไ​่ี ดเ​้ รยี นร​ จ​ู้ ากก​ ารด​ ำเนนิ ง​ าน และก​ ารป​ รบั ปรงุ ก​ ระบวนการพ​ ฒั นาอ​ ยา่ งต​ อ่ เ​นอ่ื ง  เพื่อ​
ให้​กลุ่ม​เป้า​หมาย​เกิด​การ​พัฒนา​ปัญญา​และ​การ​เรียน​รู้​อย่าง​ต่อ​เนื่อง ซึ่ง​ควร​สนับสนุน​ให้​กลุ่ม​มี​การ​สรุป​บท​เรียน​ที่​ได้​
จาก​การด​ ำเนินก​ ิจกรรมเ​ป็นร​ ะย​ ะๆ เช่น ภายห​ ลังท​ ี่​กลุ่มจ​ ัด​กิจกรรมใ​น​ชุมชน และป​ ระเมินผ​ ลเ​มื่อท​ ำโ​ครงการเ​สร็จส​ ิ้น​
ว่าบ​ รรลุต​ ามว​ ัตถุประสงค์ห​ รือไ​ม่เ​พียงใ​ด รวมท​ ั้งป​ ระเมินก​ ารเ​รียนร​ ู้ท​ ี่เ​กิดข​ ึ้น เพื่อท​ ี่จ​ ะไ​ด้ท​ ราบว​ ่า ผลท​ ี่เ​กิดข​ ึ้นก​ ับก​ ลุ่ม​
เป้าห​ มายท​ ี่ร​ ับผ​ ลง​ าน เช่น ผู้ส​ ูงอ​ ายุ เยาวชน ประชาชน กลุ่มด​ ้อยโ​อกาส เป็นต้น รวมท​ ั้งส​ มาชิกก​ ลุ่มท​ ี่มาร​ ่วมเ​รียนร​ ู้แ​ ละ​
ทำงาน​ร่วม​กัน อันจ​ ะน​ ำไ​ปส​ ู่ก​ ารใ​ห้ข​ ้อ​เสนอ​แนะ​ที่​เป็นป​ ระโยชน์ต​ ่อก​ ารด​ ำเนิน​งาน​ครั้ง​ต่อ​ไป งานบ​ าง​อย่างถ​ ้า​ประเมิน​
ผลแ​ ล้ว​พบ​ว่า ได้​ผล​ดี มีป​ ระสิทธิภาพ สามารถ​กำหนดเ​ป็น​แนวทาง​การ​ทำงานข​ อง​กลุ่มต​ ่อไ​ปไ​ด้ จนกว่า​จะ​สามารถ​คิด​
วิธีก​ ารใ​หม่ๆ ที่ด​ ีก​ ว่าเ​ดิมม​ าใ​ช้แ​ ทน นอกจากน​ ี้ผ​ ลก​ ารป​ ระเมินผ​ ลโ​ครงการย​ ังส​ ามารถจ​ ัดท​ ำเ​ป็นบ​ ทเ​รียนส​ รุปท​ ี่ส​ ามารถ​
นำ​ไป​เผย​แพร่ หรือ​แลก​เปลี่ยน​เรียน​รู้​กับ​กลุ่ม ชุมชน หรือ​เครือ​ข่า​ยอื่นๆ ต่อ​ไป​ได้ แสดง​ถึง​การ​พัฒนา​เข้า​สู่​องค์กร/
ชุมชน​แห่ง​การ​เรียนร​ ู้ และ​มีก​ าร​พัฒนาอ​ ย่างต​ ่อ​เนื่อง

       การ​สร้าง​แนวคิด​และ​พัฒนา​ทักษะ​ใน​กระบวนการ​เสริม​พลัง​เป็น​สิ่ง​ที่​สามารถ​ทำได้​หาก​ทุก​ฝ่าย​เปิด​ใจ​กว้าง​ที่​
จะเ​รียนร​ ู้ โดยก​ าร​เสริม​พลัง​ใช้ก​ ระบวนการ​มี​ส่วน​ร่วม​ของ​ผู้ท​ ี่เ​กี่ยวข้อง​กับ​ปัญหา เน้น​การ​พัฒนา​ศักยภาพ​ของบ​ ุคคล
กลุ่ม องค์กร ชุมชน เพื่อน​ ำ​มา​ใช้​ใน​การ​แก้ไข​ปัญหาร​ ่วม​กัน​อย่าง​สร้างสรรค์ ดังน​ ั้น การพ​ ัฒนา​แนวคิดแ​ ละ​ทักษะข​ อง​
เจ้าห​ น้าทีส่​ าธารณสุข เพื่อท​ ีจ่​ ะส​ ามารถน​ ำไ​ปใ​ชใ้​นก​ ารจ​ ัดก​ ิจกรรมก​ ารเ​สริมพ​ ลังใ​หก้​ ับบ​ ุคลากรใ​นอ​ งค์กร หรือป​ ระชาชน​
ใน​ชุมชน​ต่อ​ไป จำเป็น​ต้องใ​ช้ก​ ระบวนการ​การ​มี​ส่วนร​ ่วมเ​ช่น​กัน โดยเ​จ้าห​ น้าที่​สาธารณสุข​ต้องไ​ด้ส​ ัมผัสแ​ ละ​เรียนร​ ู้ใ​น​
กจิ กรรมก​ ารเ​สรมิ พ​ ลงั ต​ ่างๆ สามารถส​ รา้ งท​ ีมง​ านแ​ ละว​ างแผนก​ ารด​ ำเนินก​ ิจกรรมส​ ร้างพ​ ลงั ใ​นก​ ลุ่มเ​ป้าห​ มายร​ ว่ มก​ นั ไ​ด้
ไดเ้​ห็นบ​ รรยากาศก​ ารจ​ ดั ก​ ิจกรรมก​ ารเ​รียนร​ ูท้​ ีส่​ นุกสนานไ​มน่​ ่าเ​บื่อ สามารถส​ ร้างพ​ ลงั ใ​จใ​หก้​ ับส​ มาชิกท​ ีเ่​ข้าร​ ่วมก​ ิจกรรม​
ให้​มอง​เห็นค​ ุณค่าต​ นเอง และ​เพื่อนส​ มาชิก เกิด​ความ​รัก​ในอ​ งค์กร​และช​ ุมชน​ของ​ตน และ​พร้อม​ที่​เข้าไปม​ ีส​ ่วนร​ ่วมใ​น​
การพ​ ัฒนาอ​ งค์กร/ชุมชนส​ ู่เ​ป้าห​ มายท​ ี่ต​ ้องการร​ ่วมก​ ัน อย่างไรก​ ็ตาม ประสบการณ์แ​ ละก​ ารฝ​ ึกฝนก​ ารท​ ำก​ ิจกรรมส​ ร้าง​
พลังใ​น​กลุ่ม​ต่างๆ จะ​ทำให้​สามารถ​ปรับป​ ระยุกต์ก​ ิจกรรมใ​ห้​เหมาะ​สม​กับ​กลุ่มเ​ป้า​หมายแ​ ละ​เงื่อนไข​ต่างๆ ได้ด​ ีย​ ิ่งข​ ึ้น
โดยไ​ม่​จำเป็น​ต้องย​ ึดต​ ิด​กับ​ชื่อห​ ลักสูตร กิจ​กรร​ ม​ใดๆ อย่างต​ ายตัว

  กจิ กรรม 5.2.3	
         หวั ใจ​สำคัญข​ อง​การ​จดั ​กิจกรรมเ​สรมิ ​พลงั ​ให้ป​ ระสบค​ วามส​ ำเรจ็ ​มอ​ี ะไรบ​ ้าง

  แนว​ตอบก​ จิ กรรม 5.2.3	
         หัวใจส​ ำคญั ​ในก​ ารเ​สรมิ ​พลงั ใ​หป้​ ระสบ​ความส​ ำเร็จม​ ด​ี งั นี้
         1) 	การส​ ร้างค​ วาม​รกั ​และค​ วาม​ภาค​ภูมใิ จใ​นต​ นเอง กลุ่ม องค์กร หรอื ช​ ุมชนข​ องต​ น
         2) 	การส​ รา้ ง​ทีมง​ าน​ใน​การ​พัฒนาก​ ล่มุ องค์กร ชุมชน  
         3) 	การพ​ ฒั นาท​ กั ษะใ​น​การ​แกไ้ ข​ปญั หา ไดแ้ ก่ ความส​ ามารถ​ใน​การ​ระบป​ุ ัญหาข​ องก​ ลมุ่ ​หรือ​ชมุ ชน
         4) 	การ​วเิ คราะห์โ​ยงใยป​ จั จยั ​สาเหต​ขุ อง​ปญั หา และ​การว​ างแผนก​ าร​แกไ้ ข/พัฒนา
         5) 	การ​สนับสนุนใ​ห​้มก​ี ารด​ ำเนนิ ​การ​ตามแ​ ผนที่​วาง​ไว ้  
         6) 	การป​ ระเมนิ ผ​ ลส​ งิ่ ท​ ไ​่ี ดเ​้ รยี นร​ จ​ู้ ากก​ ารด​ ำเนนิ ง​ าน และก​ ารป​ รบั ปรงุ ก​ ระบวนการพ​ ฒั นาอ​ ยา่ งต​ อ่ เ​นอ่ื ง

                              ลิขสทิ ธ์ขิ องมหาวิทยาลยั สโุ ขทยั ธรรมาธริ าช
   146   147   148   149   150   151   152   153   154   155   156