Page 218 - การส่งเสริมสุขภาพและการป้องกันโรค
P. 218

8-52 การส่งเสริมสุขภาพและการป้องกันโรค

อาหารท​ ี่เ​ตรียมจ​ ากภ​ ายนอกบ​ ้านไ​ด้ อย่างไรก​ ็ตาม การแ​ พร่ห​ ลายข​ องท​ างเ​ลือกอ​ าหารท​ ี่เ​ป็นป​ ระโยชน์ต​ ่อส​ ุขภาพท​ ี่ป​ รุง​
ที่​บ้าน​และ​การ​กินอ​ าหาร​กับค​ รอบครัว​นั้น เกี่ยวข้อง​กับก​ าร​กินอ​ าหารท​ ี่​เป็น​ประโยชน์​ต่อ​สุขภาพ​มากกว่า (Neumark-
Sztainer, Wall, Perry, & Story, 2003: อ้าง​ถึง​ใน Fitzgerald and Spaccarotella,  2009) สิ่ง​นี้​อาจเ​ป็นก​ ลวิธี​ที่​เป็น​
ประโยชนส์​ ำหรับผ​ ูจ้​ ัดท​ ำแ​ ผนง​ าน/โครงการ เมื่อพ​ ิจารณาว​ ่า การไ​ม่มเี​วลาเ​ป็นอ​ ุปสรรคท​ ั้งก​ ารก​ ินอ​ าหารเ​พื่อส​ ุขภาพแ​ ละ​
การออกก​ ำลังก​ าย  (Jenkins & Horner, 2005; King et al., 2000: อ้างถ​ ึงใ​น Fitzgerald and Spaccarotella,  2009)
เคล็ดล​ ับส​ ำหรับก​ ารว​ างแผนก​ ารซ​ ื้ออ​ าหารท​ ี่ป​ ระหยัดแ​ ละเ​ป็นป​ ระโยชน์ต​ ่อส​ ุขภาพ อาหารใ​นค​ รอบครัวท​ ี่เ​ตรียมไ​ด้ง​ ่าย
และ​ทักษะ​การ​จัดการเ​วลา อาจน​ ำ​รวม​เข้า​ไว้​ในแ​ ผน​งาน/โปรแกรม​ด้วย

       เวลา​ที่​ดู​โทรทัศน์​หรือ​การ​ใช้​คอมพิวเตอร์ (Screen Time) อาจ​เป็น​อุปสรรค​ต่อ​การ​เปลี่ยนแปลง​วิถี​การ​
ดำเนินช​ ีวิต​ทั้งท​ ี่​ระดับ​ภายในบ​ ุคคล​และ​ระหว่างบ​ ุคคล เพราะอ​ าจ​เป็นผ​ ลจ​ ากป​ ัจจัยร​ ะดับ​นโยบายส​ าธารณะ เช่น การ​
โฆษณา​อาหาร​และ​การ​ควบคุม​สื่อ เป็นต้น เวลา​ที่​ใช้​การ​ดู​โทรทัศน์​ยิ่ง​มาก​ขึ้น​มี​ความสัมพันธ์​กับ​การ​ชักชวน​เด็ก​ให้​
บริโภคอ​ าหาร​ที่​โฆษณา เช่น ลูก​กวาด อาหารจ​ าน​ด่วน  เครื่องด​ ื่ม​ที่​ใส่​น้ำตาล​ให้​มี​รส​หวาน (Wiecha et al., 2006:
อ้างถ​ ึง​ใน Fitzgerald and Spaccarotella,  2009) เป็นต้น และ​มีพ​ ฤติกรรม​ไม่​ค่อย​ออก​กำลังท​ ี่​เคลื่อนไหว​ร่างกาย​
เพิ่ม​ขึ้น (Henry J. Kaiser Family Foundation, 2004: อ้าง​ถึงใ​น Fitzgerald and Spaccarotella,  2009) ดังน​ ั้น
การเ​น้นย​ ้ำก​ ารแ​ ทนที่เ​วลาท​ ี่ใ​ช้ก​ ารด​ ูโ​ทรทัศน์ห​ รือก​ ารใ​ช้ค​ อมพิวเตอร์ด​ ้วยค​ วามพ​ ยายามอ​ อกแรงท​ ี่เ​คลื่อนไหวร​ ่างกาย
และ​การ​ช่วย​พ่อ​แม่​ใน​การ​จัด​ทำ​กลวิธี​ควบคุม​ปริมาณ​ของ​การ​ใช้​เวลา​หน้า​จอ​โทรทัศน์ หรือ​คอมพิวเตอร์​และ​อิทธิพล​
ของ​การโ​ฆษณา เป็น​สิ่งจ​ ำเป็น​อย่าง​ยิ่งใ​นก​ าร​ส่ง​เสริม​วิถีก​ าร​ดำเนิน​ชีวิต​ที่ด​ ี​ต่อ​สุขภาพ​สำหรับค​ รอบครัว

       3. 	 ระดับ​ชุมชน/สถาบัน (Community/Institution Level) ระดับ​นี้​เป็น​ความ​สัมพันธ์​ทาง​สถาบัน หรือ​ทาง​
องคก์ าร และล​ กั ษณะส​ ำคญั ต​ า่ งๆ เชน่ เพือ่ นบ​ า้ น สถานท​ ที​่ ำงาน โรงเรยี น (McLeroy et al., 1988: อา้ งถ​ งึ ใ​น Fitzgerald
and Spaccarotella, 2009) เป็นต้น เมื่อแ​ ยก​จาก​ระดับบ​ ุคคล สถานะท​ างส​ ังคม​เศรษฐกิจ ลักษณะส​ ำคัญท​ างส​ ังคม​
เศรษฐกิจ​ของ​สภาพ​แวดล้อม (เช่น เพื่อน​บ้าน เป็นต้น) มี​อิทธิพล​ต่อ​พฤติกรรม​การ​กิน​อาหาร เหตุผล​ที่​แฝง​อยู่​อาจ​
เป็นการ​มี​อยู่​ของอ​ าหาร​อย่าง​จำกัด เช่น การ​มีชั้น​วางข​ อง​น้อย​กว่า​การเ​ก็บอ​ าหารท​ ี่​มี​ประโยชน์​ต่อส​ ุขภาพ (Horowitz,
Colson, Hebert, & Lancaster, 2004: อ้างถ​ ึง​ใน Fitzgerald and Spaccarotella, 2009) และก​ ารม​ ี​ร้านอ​ าหาร​จาน​
ด่วนม​ าก (Morland, Wing, Diez Roux, & Poole, 2002: อ้างถ​ ึงใ​น Fitzgerald and Spaccarotella, 2009) ในล​ ะแวก​
บ้านท​ ี่ย​ ากจนก​ ว่า บ่อยค​ รั้งท​ ี่ก​ ารเ​ข้าถ​ ึงก​ ารข​ นส่งส​ ่วนบ​ ุคคลอ​ ย่างจ​ ำกัด (Morland et al., 2002: อ้างถ​ ึงใ​น Fitzgerald
and Spaccarotella,  2009) ยังไ​ปจ​ ำกัดไ​ม่​ให้ผ​ ู้​พักอ​ าศัย​เข้า​ถึง​ร้านค​ ้าท​ ี่ม​ ี​อาหาร​ที่ด​ ีก​ ว่าใ​ห้เ​ลือก ยิ่ง​ไป​กว่า​นั้นก​ าร​กิน​
อาหารบ​ ่อยค​ รั้งท​ ีภ่​ ัตตาคารเ​กี่ยวข้องก​ ับแ​ บบแผนอ​ าหารก​ ารก​ ินท​ ีเ่​ป็นป​ ระโยชนต์​ ่อส​ ุขภาพน​ ้อยก​ ว่า ซึ่งม​ ลี​ ักษณะส​ ำคัญ​
คือ กิน​อาหารม​ ี​ปริมาณ​มากกว่าแ​ ละ​มีป​ ริม​ าณ​แคลอรี ไข​มัน และโ​ซเดียมส​ ูง (Popkin, Duffey, & Gordon-Larsen,
2005: อ้าง​ถึงใ​น Fitzgerald and Spaccarotella 2009) ดัง​นั้น แผน​งาน/โปรแกรม​ที่ม​ ุ่ง​เน้นว​ ิถี​ทางป​ ระหยัด​ในก​ าร
เต​รี​ยม​มื้อ​อาหาร​เพื่อ​สุขภาพ​ได้​เร็ว​และ​การ​เลือก​อาหาร​ที่​เป็น​ประโยชน์​ต่อ​สุขภาพ​มากกว่า​การ​กิน​อาหาร​นอก​บ้าน จะ​
เป็นป​ ระโยชน์ส​ ำหรับ​บุคคล

       ลักษณะส​ ำคัญท​ างส​ ังคมแ​ ละเ​ศรษฐกิจข​ องล​ ะแวกบ​ ้านแ​ ละส​ ภาพแ​ วดล้อมท​ ี่ส​ ร้างข​ ึ้น (Built Environment)
อาจเ​ปน็ อ​ ปุ สรรคต​ อ่ ก​ ารอ​ อกก​ ำลงั ก​ ายด​ ว้ ยเ​ชน่ ก​ นั ความป​ ลอดภยั ใ​นล​ ะแวกบ​ า้ น อาณาบ​ รเิ วณช​ านเมอื ง (Popkin et al.,
2005: อ้าง​ถึง​ใน Fitzgerald and Spaccarotella,  2009) ความห​ นาแ​ น่น​ของท​ ี่พัก​อาศัย​ที่ต​ ่ำก​ ว่า และ​ลักษณะส​ ำคัญ​
ตาม​การร​ ับ​รู้​สภาพ​แวดล้อมท​ ี่​ก่อสร้างข​ ึ้น เช่น การ​ขาดค​ วามด​ ึงดูด​ใจ ความย​ าก​ลำบากใ​น​การเ​ข้าไป​สู่​แหล่ง​ธุรกิจ​และ​
แหล่ง​ซื้อ​ของ (Saelens, Sallis, Black, & Chen, 2003: อ้าง​ถึงใ​น Fitzgerald and Spaccarotella, 2009) เป็นต้น
มีร​ ายงานว​ ่า เป็นอ​ ุปสรรคต​ ่อก​ ารเ​ป็นห​ ุ้นส​ ่วนใ​นช​ ุมชนแ​ ละก​ ารด​ ำเนินก​ ารร​ ะดับน​ โยบาย เช่น ที่จ​ อดร​ ถยนต์ การจ​ ัดโ​ซน

                             ลิขสิทธข์ิ องมหาวทิ ยาลัยสุโขทัยธรรมาธริ าช
   213   214   215   216   217   218   219   220   221   222   223