Page 219 - การส่งเสริมสุขภาพและการป้องกันโรค
P. 219
พฤติกรรมวิถีการดำเนินชีวิตที่เกี่ยวข้องกับการส่งเสริมสุขภาพและการป้องกันโรคไม่ติดต่อ 8-53
และก ารจัดท ำกฏระเบียบข้อบ ังคับ (Sallis et al., 2006: อ้างถึงใน Fitzgerald and Spaccarotella, 2009) เป็นต้น
ซึ่งจะเหมาะส มต่อก ารเอาชนะอุปสรรคเหล่านี้
4. ระดบั ม หภาค/ระดบั น โยบายส าธารณะ (Macro/Public Policy Level) ปัจจัยร ะดับม หภาค/ระดับน โยบาย
สาธารณะเกี่ยวข้องก ับน โยบายร ะดับท ้องถ ิ่น จังหวัด ภาค และส ่วนก ลาง ตัวอย่างเช่น โปรแกรมแ สตมปอ์ าหาร (ความ
ช่วยเหลืออาหารเสริมภ าวะโภชนาการ) เป็นท รัพยากรส ำคัญสำหรับประชากรที่มีร ายได้ต ่ำ และส ามารถช ่วยล ดค วาม
ไม่ม ั่นคงด ้านอ าหาร (Fox, Hamilton, & Lin, 2004: อ้างถ ึงใน Fitzgerald and Spaccarotella, 2009) อย่างไรก ็ตาม
บุคคลที่มีระดับการอ่านออกเขียนได้อย่างจำกัดมีโอกาสเป็นไปได้ที่จะประสบกับปัญหาอุปสรรคในการใช้ประโยชน์
ทรัพยากรนี้ (Algert, Reibel, & Renvall, 2006: อ้างถึงใน Fitzgerald and Spaccarotella, 2009) แบบแผนการ
กินอาหารเป็นว งจร มีลักษณะเป็นการกินอาหารมากเกินไปเมื่อมีอ าหารเพียงพ อโดยโปรแกรมแ สตมป์อ าหาร และก ิน
ไม่เพียงพอในเวลาอื่นๆ อาจเป็นอุปสรรคต่ออาหารการกินที่เป็นประโยชน์ต ่อสุขภาพ (Dinour, Bergen, & Yeh,
2007: อ้างถ ึงใน Fitzgerald and Spaccarotella, 2009)
นโยบายซึ่งมีอิทธิพลต่อราคาอาหารส่งผลกระทบต่อแบบแผนการบริโภคอาหารของบุคคลด้วย เพราะ
อาหารที่เป็นประโยชน์ต ่อส ุขภาพมีร ายงานว ่า ค่าใช้จ่าย (Cost) จะม ากกว่าอ าหารท ี่อุดมไปด ้วยสารอาหารที่น ้อยกว่า
(Monsivais & Drewnowski, 2007: อ้างถ ึงใน Fitzgerald and Spaccarotella, 2009) และราคาเป็นป ัจจัยสำคัญ
ที่เป็นตัวกำหนดการเลือกอาหาร (International Food Information Council Foundation, 2007: อ้างถึงใน
Fitzgerald and Spaccarotella, 2009).
อุปสรรคเหล่าน ี้อ าจท ำการจ ัดการได้ท ั้งท ี่ร ะดับบ ุคคลแ ละร ะดับน โยบาย ผู้จ ัดท ำแ ผนง าน/โปรแกรมอ าจช ่วย
ผู้ที่ม ีทรัพยากรอ ย่างจำกัด ให้เรียนร ู้วิธีก ารเลือกอาหารที่เป็นป ระโยชน์ต่อสุขภาพ และให้ใช้จ่ายเงินท ี่มีเพื่ออาหารได้
ทั้งเดือน ผู้ให้การศึกษาอาจสนับสนุนก ารเป็นห ุ้นส่วนในชุมชนและนโยบายต่างๆ (เช่น บัตรกำนัล ตลาดชาวนาชาวไร่
เป็นต้น) การส่งเสริมการเข้าถึงทางเลือกอาหารที่เป็นประโยชน์ต่อสุขภาพได้ง่าย ตัวอย่างเช่น การเป็นหุ้นส่วนใน
ท้องถิ่น ได้แก่ ตลาดชาวนาชาวไร่ สวนในเมืองใหญ่ โครงการจากไร่สู่โรงเรียน เป็นต้น เพราะการมีอยู่อย่างจำกัด
ของอาหารที่เป็นประโยชน์ต่อสุขภาพเป็นอุปสรรคต่อการกินอาหารที่เป็นประโยชน์ต่อสุขภาพที่โรงเรียนและสถานที่
ทำงาน (Kubik, Lytle, Hannan, Perry, & Story, 2003: อ้างถึงใน Fitzgerald and Spaccarotella, 2009) ผู้จัด
ทำแผนงาน/โปรแกรมอาจมีส่วนร่วมอย่างแข็งขันในนโยบายความเป็นอยู่ที่ดีที่โรงเรียนหรือการประสานการทำงาน
ร่วมก ับธ ุรกิจท้องถ ิ่นเพื่อส่งเสริมค วามเป็นอ ยู่ที่ด ีในสถานท ี่ทำงาน
กิจกรรม 8.2.2
1. ปจั จยั ร ะดบั ภ ายในบ คุ คลท ม่ี อี ทิ ธพิ ลต อ่ ก ารเปลยี่ นแปลงพ ฤตกิ รรมว ถิ กี ารด ำเนนิ ช วี ติ ท เ่ี กยี่ วขอ้ งก บั
โรคไม่ต ดิ ต่อม อี ะไรบา้ ง
2. ปัจจัยระดบั ชมุ ชน/สถาบนั ท่ีมีอทิ ธพิ ลตอ่ การเปลีย่ นแปลงพฤตกิ รรมวิถีการดำเนนิ ชวี ติ ที่เก่ยี วขอ้ ง
กับโรคไมต่ ิดตอ่ มีอ ะไรบ้าง
แนวต อบก จิ กรรม 8.2.2
1. ความชอบในรสอาหาร การขาดความรู้และทักษะด้านโภชนาการเป็นปัจจัยระดับภายในบุคคลท่ีมี
อิทธิพลต่อการเปล่ียนแปลงพฤติกรรมการกินอาหารเพ่ือสุขภาพ ข้อจำกัดทางร่างกาย การรับรู้ความฟิตพร้อม
ของร่างกายอยู่แล้ว และการขาดความสนใจในร่างกายของตน เป็นปัจจัยระดับภายในบุคคลท่ีมีอิทธิพลต่อ
การเปลย่ี นแปลงพฤติกรรมก ารอ อกกำลงั ก าย
ลขิ สิทธ์ขิ องมหาวทิ ยาลัยสโุ ขทยั ธรรมาธริ าช
