Page 62 - การผลิตสัตว์
P. 62
9-12 การผลิตสัตว์
5) การคัดเลือกสุกรจะต้องทำ�อย่างประณีต ไม่ควรพิจารณาด้วยความรีบร้อน ซึ่งการคัดเลือก
สุกรพันธุ์จากลักษณะภายนอกในสุกรแต่ละเพศ สามารถสรุปได้ ดังนี้
1) สกุ รเพศเมยี
(1) มีลักษณะตรงตามพันธุ์ เช่น ลาร์จไวท์ ต้องมีสีขาว และหูตั้ง
(2) ขาแข็งแรง กีบมีขนาดเท่ากัน
(3) สุขภาพดี ไม่มีอาการเจ็บป่วย
(4) มีเต้านมที่สมบูรณ์ หัวนมไม่บอด หรือผิดปกติ ซึ่งในสุกรพันธุ์ที่มีสีขาวควรมี
จำ�นวนเต้านมไม่น้อยกว่า 14 เต้า และในสุกรพันธุ์ที่มีสีอื่นควรมีจำ�นวนเต้านมไม่น้อยกว่า 12 เต้า
(5) อวัยวะเพศไม่เล็กหรือใหญ่เมื่อเปรียบเทียบกับขนาดของล�ำ ตัว จนมองเห็นว่า
ผิดปกติ
2) สุกรเพศผู้
(1) มีลักษณะการคัดเลือกเหมือน ข้อ 1 ถึง 4 ในสุกรเพศเมีย
(2) อัณฑะมีขนาดใหญ่ เหมาะสมกับขนาดของลำ�ตัว อัณฑะทั้ง 2 ลูกมีขนาดใกล้
เคียงกัน
(3) มีความต้องการอยากผสมพันธุ์กับเพศเมีย
1.2 การคดั เลอื กสกุ รจากสมรรถภาพการผลติ เปน็ การคดั เลอื กโดยพจิ ารณาจากประวตั ขิ องบรรพบรุ ษุ คอื พอ่
แม่ พี่ นอ้ ง ปู่ ยา่ ตา ยาย โดยประวตั ขิ องบรรพบรุ ษุ ของสกุ รตวั ทีค่ ดั เลอื กตอ้ งมคี า่ ตา่ งๆ ทีด่ ี และประวตั กิ ารใหผ้ ลผลติ
ของตัวสัตว์ที่จะคัดเลือกเอง โดยคาดหวังว่าลักษณะต่างๆ ที่ดีเหล่านั้นจะถ่ายทอดไปสู่ลูกหลาน ซึ่งก็คือ สุกรตัวที่
คัดเลือกตัวนั้น โดยทั่วไปค่าที่นำ�มาพิจารณาจะเป็นค่าที่มีความสำ�คัญทางเศรษฐกิจ ได้แก่
1.2.1 อัตราการเจริญเติบโตเฉลย่ี ตอ่ วัน (Average dairy gain; ADG) หมายถึง นํ้าหนักของสุกรที่เพิ่ม
ขึ้นในแต่ละวันตลอดช่วงระยะเวลาการเลี้ยงดู หาได้จากสูตร
อัตราการเจริญเติบโต (กรัม/วัน) = นํ้าหนักตัวที่ชั่งครั้งสุดท้าย (กก.) — นํ้าหนักตัวที่ชั่งครั้งแรก (กก.) × 1,000
จำ�นวนวันที่เลี้ยงสุกรทั้งหมด (วัน)
โดยจะเริ่มทำ�การเก็บบันทึกข้อมูลของสุกรที่นํ้าหนักตัว 30 กิโลกรัม และจะสิ้นสุดเมื่อสุกรมีนํ้าหนัก
ตัว 90 กิโลกรัม (เนื่องจากนํ้าหนักตัวที่เพิ่มขึ้นเมื่อสุกรมีนํ้าหนักตัวเกินกว่า 90 กิโลกรัมจะเป็นนํ้าหนักของไขมัน
ไม่ใช่นํ้าหนักของกล้ามเนื้อ ซึ่งเป็นค่าที่ไม่ต้องการ จึงไม่เก็บข้อมูลหลังจากสุกรมีนํ้าหนักตัวเกิน 90 กิโลกรัม) สุกรที่
โตเร็ว จะใช้เวลาเลี้ยงจนถึงนํ้าหนักที่ต้องการสั้น ทำ�ให้มีต้นทุนการเลี้ยงที่ตํ่ากว่าสุกรที่มีค่าอัตราการเจริญเติบโตตํ่า
ซึ่งสุกรที่พิจารณาคัดเลือกควรมีค่าอัตราการเจริญเติบโตไม่น้อยกว่า 700 กรัม/วัน ขึ้นไป
1.2.2 อัตราการแลกน้ําหนัก (Feed conversion ratio; FCR) หมายถึง อัตราการเปลี่ยนอาหารเป็น
นํ้าหนักตัว หรือปริมาณอาหารที่สุกรกินเพื่อเพิ่มนํ้าหนักตัว 1 กิโลกรัม หาได้จากสูตร
อัตราการแลกนํ้าหนัก = อาหารที่สุกรกินทั้งหมด (กก.)
นํ้าหนักตัวสุกรที่เพิ่มขึ้น (กก.)
สุกรที่มีค่าอัตราการแลกนํ้าหนักดี จะใช้อาหารในการเพิ่มนํ้าหนักตัวน้อยกว่าสุกรที่มีค่าอัตราการ
แลกนํ้าหนักสูง ซึ่งสุกรที่พิจารณาคัดเลือกควรมีค่าอัตราการแลกนํ้าหนักไม่เกิน 2.6
ลขิ สิทธิข์ องมหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช
