Page 52 - ทฤษฎีและแนวปฏิบัติในการบริหารการศึกษา หน่วยที่ 2
P. 52
2-42 ทฤษฎีและแนวปฏิบัติในการบริหารการศึกษา
เรื่องท่ี 2.3.3 ข้อวจิ ารณ์ทฤษฎีระบบสงั คมของพารส์ นั ส์
ขอ้ วิจารณท์ ฤษฎีระบบสงั คมของพาร์สันส์
ทฤษฎขี องพารส์ นั สใ์ ห้ความรูค้ วามเขา้ ใจเกีย่ วกบั ระบบสงั คม แตก่ ม็ ขี อ้ วจิ ารณ์เกีย่ วกบั จดุ บกพรอ่ ง
ของทฤษฎีนี้ ดังได้กล่าวแล้ว ทฤษฎีของพาร์สันส์เป็นทฤษฎีหน้าที่นิยม สังคมทุกระบบมีหน้าที่ 4 ประการ
ระบบสังคมเป็นระบบที่มีความสมดุลแต่ละส่วนต้องพึ่งพาอาศัยกัน จากแนวคิดเช่นนี้จึงมีผู้วิจารณ์ว่า
(Wallace and Wolf, 1980:42 – 43) ทฤษฎีของพาร์สันส์ขาดความสามารถในการพยากรณ์ ไม่ได้ให้ความ
สนใจเกี่ยวกับความขัดแย้ง และไม่อธิบายถึงกลไกในการปรับระบบคืนสู่สภาพแห่งความสมดุล
ในประการแรก ทฤษฎขี องพารส์ นั สเ์ ปน็ ทฤษฎเี ชงิ พรรณนามากกวา่ เชงิ พยากรณ์ พารส์ นั สร์ ะบหุ นา้ ที่
ของระบบ 4 ประการ เป็นการอธิบายลักษณะของระบบโดยไม่สามารถพยากรณ์ได้ว่า ระบบจะเป็นเช่นใด
เมื่อพัฒนาไปในอนาคต ประการที่ 2 โดยเหตุที่พาร์สันส์ถือว่า ระบบมีความสมดุล พาร์สันส์จึงไม่ได้กล่าว
ถึงความขัดแย้งอย่างเพียงพอ ประการที่ 3 การกลับคืนเข้าสู่สภาพความสมดุลของระบบหลังจากที่ระบบได้
รับความกระทบกระเทือน พาร์สันส์ก็ไม่ได้ระบุอย่างเพียงพอว่ากลไกในการปรับตัวเป็นอย่างไร โดยเหตุที่
พาร์สันส์เน้นความสมดุล จึงมีผู้วิจารณ์ว่าพาร์สันส์ไม่เป็นกลางในการสร้างทฤษฎี กล่าวคือเขาเห็นว่าความ
สมดุลเป็นสิ่งที่พึงประสงค์ ความขัดแย้งเป็นสิ่งที่ไม่ต้องการ ข้อวิจารณ์ข้อสุดท้ายคือ ทฤษฎีของพาร์สันส์
เป็นทฤษฎีที่ยอมรับสภาพที่เป็นอยู่ (status quo) เห็นว่าสภาพที่เป็นอยู่เป็นสภาพที่พึงประสงค์ ทำ�ให้ทฤษฎี
นี้ลืมที่จะกล่าวถึงความไม่เท่าเทียมกัน (inequalities) ความกดขี่ (oppression) ซึ่งเกิดขึ้นในระบบสังคม
หลังจากศกึ ษาเนื้อหาสาระตอนที่ 2.3 แล้ว โปรดปฏบิ ัติกิจกรรม 2.3
ในแนวการศึกษาหน่วยที่ 2 ตอนที่ 2.3
