Page 17 - หลักการและแนวคิดทางการปฐมวัยศึกษา
P. 17
วิวัฒนาการของก ารปฐมวัยศึกษา 1-7
การปฐมวัยศึกษา หมายถึง การจัดการศึกษาในลักษณะการอบรมเลี้ยงดูและให้การศึกษาเพื่อ
เตรียมความพร้อมให้เด็กแรกเกิด–5 ปี ก่อนเข้าเรียนในระดับประถมศึกษา (สำ�นักวิชาการและมาตรฐาน
การศ ึกษา 2547: 1)
การป ฐมวัยศ ึกษา หมายถ ึง การจ ัดการศ ึกษาใหแ้ กเ่ด็กป ฐมวัยเพื่อส ่งเสริมใหเ้ด็กม คี วามพ ร้อม และ
พัฒนาท ั้งด ้านร ่างกาย จิตใจ อารมณ์ สังคม และสติปัญญา มีบ ุคลิกภาพท ี่เหมาะส มต ามวัย และพร้อมที่จ ะ
รับการศึกษาในระดับต่อไป (สมร ทองด ี และสุก ัญญา กาญจนกิจ 2552: 6)
จากท ี่ก ล่าวม าส รุปได้ว ่า การป ฐมวัยศ ึกษา เป็นการจ ัดการศ ึกษาให้แ ก่เด็กก ่อนก ารศ ึกษาภ าคบ ังคับ
เพื่อสร้างเสริมให้เด็กมีความพร้อมและได้รับการพัฒนาทั้งด้านร่างกาย อารมณ์ จิตใจ สังคม สติปัญญา
มีบุคลิกภาพท ี่เหมาะสมตามวัย และพ ร้อมท ี่จะศึกษาในระดับที่สูงขึ้นต่อไป
2. ความส �ำ คัญของการปฐมวัยศ กึ ษา
ในปัจจุบันรัฐบาลได้ให้ความสำ�คัญต่อการปฐมวัยศึกษามากขึ้นทุกขณะ ดังปรากฏให้เห็นใน
พระร าชบ ัญญัติก ารศึกษาแ ห่งช าติ พ.ศ. 2542 และที่แ ก้ไขเพิ่มเติม (ฉบับที่ 2) พ.ศ. 2545 (กรมวิชาการ 2546
ก: 11-12) ในมาตรา 18 ที่กำ�หนดให้มีการจ ัดการปฐมวัยศึกษาในสถานพัฒนาเด็กปฐมวัยท ี่อ าจม ีชื่อเรียกท ี่
แตกต่างกันในโรงเรียน และในศูนย์การเรียน และในข้อเสนอการปฏิรูปการศึกษาในทศวรรษที่สอง (พ.ศ.
2552-2556) (สำ�นักงานเลขาธิการสภาก ารศ ึกษา 2552: 41) ได้ก ำ�หนดเป้าห มาย ปี 2561 “ให้เด็กก ่อนว ัยเรียน
ได้ร ับก ารพ ัฒนาแ ละเตรียมค วามพ ร้อมให้ส ามารถเรียนร ู้แ ละม ีพ ัฒนาการต ามว ัย มีค วามพ ร้อมศ ึกษาเรียนร ู้
ในร ะดับส ูงข ึ้น” โดยก ำ�หนดก รอบแ นวทางก ารป ฏิรูปก ารศ ึกษาแ ละเรียนร ูอ้ ย่างเป็นร ะบบ เพื่อพ ัฒนาค ุณภาพ
คนไทยย ุคใหม่ ใหม้ นี ิสัยใฝเ่รียนร ูต้ ั้งแตป่ ฐมวัย สามารถเรียนร ูด้ ้วยต นเอง และแ สวงหาค วามร ูอ้ ย่างต ่อเนื่อง
ตลอดชีวิต สามารถสื่อสาร คิดวิเคราะห์ แก้ปัญหา ริเริ่มสร้างสรรค์ มีจ ิตสาธารณะ มีระเบียบวินัย คำ�นึงถึง
ประโยชน์ส ่วนรวม ทำ�งานเป็นกลุ่มได้ มีศีลธ รรม คุณธรรม จริยธรรม ค่าน ิยม จิตสำ�นึกแ ละภ ูมิใจในค วาม
เป็นไทย ก้าวทันโลก เป็นกำ�ลังค นที่ม ีค ุณภาพ มีทักษะความรู้พ ื้นฐานท ี่จำ�เป็น สมรรถนะ ความร ู้ สามารถ
ทำ�งานมีประสิทธิภาพ มีโอกาสเรียนร ู้อย่างเท่าเทียม เสมอภ าค
นอกจากนี้ นักการศ ึกษาแ ละนักจ ิตวิทยายังให้ค วามสำ�คัญก ับการป ฐมวัยศ ึกษา ซึ่งสามารถส รุปได้
ดังนี้
2.1 ความส �ำ คญั ต อ่ ก ารพ ฒั นาท รพั ยากรม นษุ ย ์ นกั จ ติ วทิ ยาแ ละน กั การศ กึ ษาห ลายท า่ นม คี วามเหน็
สอดคล้องกันว ่า เด็กปฐมวัย เป็นวัยเริ่มต ้นข องช ีวิตม นุษย์ และนับเป็นช่วงวัยที่สำ�คัญท ี่สุดช ่วงหนึ่ง เพราะ
เปน็ ช ว่ งว ยั ข องก ารว างร ากฐานแ ละเตรยี มต วั เพือ่ ช วี ติ ทัง้ ย งั เปน็ ช ว่ งร ะยะท เี่ กดิ ก ารเรยี นร ูม้ ากท ีส่ ดุ ในช วี ติ ด ว้ ย
ดังที่ สมร ทองด ี และสุก ัญญา กาญจ นก ิจ (2552: 11-12) ได้ยกตัวอย่างแนวคิดข องน ักจิตวิทยาไว้ดังนี้
ฟรอยด์ (Freud) อธิบายว ่า วัยเริ่มต ้นของช ีวิตมนุษย์ คือ ระยะ 5 ปีแรก ประสบการณ์ต ่างๆ ที่ได้
รับในช่วงน ี้จะมีอิทธิพลต่อชีวิตของบุคคลน ั้นจ นช ั่วช ีวิต
