Page 39 - การจัดประสบการณ์การเรียนรู้ภาษาไทย
P. 39

หลักและแนวคิดในการจัดประสบการณ์การเรียนรู้ภาษาไทยระดับประถมศึกษา 1-29

เรอ่ื งที่ 1.4.2 	 การใช้ประสบการณ์ทางภาษานำ�เข้าส่บู ทเรียน

       ประสบการณท์ างภาษา เปน็ ภาษาทีไ่ ดจ้ ากการฟงั การสนทนาแลกเปลีย่ นความคดิ เหน็ การอา่ น และ
การดู ผู้เรียนแต่ละคนจะมีประสบการณ์ทางภาษาที่แตกต่างกันไปตามสภาพแวดล้อมและการอบรมเลี้ยงดู
ประสบการณท์ างภาษาเปน็ พัฒนาทางภาษาอยา่ งหนึง่ ของผู้เรียน ดว้ ยเหตุนี้จงึ เป็นความรบั ผิดชอบอยา่ งหนึ่ง
ของผู้สอนในระดับประถมศึกษาต้องพัฒนาให้ผู้เรียนมีประสบการณ์ทางภาษาเพิ่มขึ้น

ความส�ำ คญั ของประสบการณท์ างภาษา

       แจกเกอร์ (Jagger, 1985: 43-46) ได้กล่าวถึงความสำ�คัญของประสบการณ์ทางภาษาที่จะนำ�มาใช้
กับผู้เรียนในระดับประถมศึกษาไว้หลายประการ ดังนี้

       1. 	เป็นภาษาที่ผู้เรียนได้รับมาโดยมิได้ผ่านกระบวนการเรียน แต่เป็นการได้มาจากการดำ�เนินชีวิต
ในปัจจุบัน เช่น จากการฟัง การดู การพูด และการอ่าน ซึ่งเป็นภาษาที่ได้รับในสถานการณ์ต่างๆ กัน ทำ�ให้
ผู้เรียนมีความรู้สึกคุ้นเคยกับภาษาเหล่านั้น มีความคงทนในการจดจำ�นาน เหมาะสำ�หรับการเชื่อมโยงเข้าสู่
บทเรียน

       2. 	เป็นภาษาที่ง่ายสำ�หรับผู้เรียน เพราะผู้เรียนได้เรียนรู้โดยใช้กระบวนการของตนเอง มิได้รับ
คำ�แนะนำ�จากผู้ใด เมื่อนำ�ไปใช้ในกิจกรรมการเรียนจะช่วยให้ง่ายขึ้นสำ�หรับผู้เรียน

       3. 	เป็นภาษาที่ได้มาโดยใช้กระบวนการทางสังคม โดยผู้เรียนมีปฏิสัมพันธ์กับบุคคลในสังคม เช่น
การซักถาม การโต้แย้ง เป็นภาษาที่ได้จากการตอบสนองในเรื่องที่ซักถามแล้วมีบุคคลโต้ตอบ ลักษณะของ
ภาษาที่ได้มาจึงเหมาะที่จะนำ�มาใช้ในขั้นนำ�เข้าสู่บทเรียน ซึ่งเป็นขั้นแรกของการที่ผู้สอนเปิดโอกาสให้ผู้เรียน
ได้แลกเปลี่ยนประสบการณ์ทางภาษาซึ่งกันและกัน

       4. 	เป็นภาษาที่ได้มาจากการใช้ประโยชน์ตามความต้องการของผู้เรียน หากมีการนำ�ภาษาเหล่านั้น
ไปใช้ในการเรียนย่อมจะทำ�ให้ผู้เรียนเกิดความภาคภูมิใจ

       5. 	เป็นภาษาที่มีความเกี่ยวข้องกับองค์ประกอบหลายอย่างตามที่ผู้เรียนได้รับมาจากการฟัง การ
สนทนา การดู และการอ่าน องค์ประกอบเหล่านั้น ได้แก่ รูปแบบของภาษา หน้าที่ของภาษา ถ้อยคำ�และ
เสยี งทีเ่ ปลง่ ออกมาจะสะทอ้ นใหเ้ หน็ สงั คมและวฒั นธรรมของผูใ้ ชภ้ าษา ลกั ษณะเชน่ นีเ้ มือ่ นำ�มาใชใ้ นกจิ กรรม
การเรียนจะช่วยให้ผู้เรียนมีพัฒนาทางภาษาสูงขึ้นโดยมีการแลกเปลี่ยนและมีการปรับปรุงภาษาให้ถูกต้อง

       6. เปน็ ภาษาทีม่ คี วามใกลช้ ดิ กบั ผูเ้ รยี น หากน�ำ มาใชป้ ระโยชนใ์ นการเรยี นจะเปน็ การเชือ่ มโยงสูภ่ าษา
อย่างเป็นทางการที่ใช้ในการเรียนได้รวดเร็วขึ้น

       ประสบการณ์ทางภาษาจึงมีความสำ�คัญต่อผู้เรียนตามเหตุผลทั้งหกประการ ดังที่กล่าวมาข้างต้นจึง
เหมาะกับการนำ�ไปใช้ในขั้นนำ�เข้าสู่บทเรียน ทั้งนี้เพื่อเป็นการสร้างความใกล้ชิดระหว่างภาษาของผู้เรียนกับ
ภาษาในบทเรียนไม่ให้เกิดความแตกต่างกันมาก ช่วยให้ผู้เรียนเข้าใจบทเรียนได้รวดเร็ว
   34   35   36   37   38   39   40   41   42   43   44