Page 28 - สารัตถะและวิทยวิธีทางภาษาอังกฤษ
P. 28

5-18 สารัตถะและวิทยวิธีทางภาษาอังกฤษ

ความห​ รือ​การ​ใช้​สำ�นวน​ใหม่ (paraphrase) โดย​การใ​ช้ค​ ำ�​ใกล้​เคียง การ​ขยายค​ วาม การ​แสดง​ท่าทาง​
ประกอบก​ าร​สนทนา

                    5.3) 	สมรรถนะใ​น​ด้าน​การใ​ช้​คำ�​สัมพันธ์​ความ (discourse competence)
หมายถ​ ึง ค​ วามส​ ามารถ​ใน​การเ​ชื่อมโ​ยงส​ ่วน​ต่างๆ ของ​คำ� วลี และ​ประโยคใ​ห้​สัมพันธ์ก​ ัน​และ​สื่อค​ วาม​
ได้ ซึ่งม​ ี 2 ลักษณะ ได้แก่

                    ความส​ ัมพันธร์​ ะหว่างส​ ่วนป​ ระกอบข​ องป​ ระโยค (cohesion) โดยใ​ช้ค​ ำ�​ศัพท​์
และไ​วยากรณห์​ รือโ​ครงสร้างท​ างภ​ าษาไ​ดอ้​ ย่างถ​ ูกต​ ้องแ​ ละเ​หมาะส​ มก​ ับบ​ ริบท เช่น “Is John studying
here?” “Yes, he is.” มี​การ​สัมพันธ์​หรือ​เชื่อมโ​ยงค​ วาม​ระหว่าง​คำ�​ว่า John กับ he และ is studying
กับ is

                    - 	 ความส​ ัมพันธ์ท​ ี่​เชื่อม​โยงค​ วามห​ มายข​ อง​คำ�​พูด ซึ่ง​อาจเ​กี่ยวข้อง​สัมพันธ​์
กับค​ วามร​ ู้ หรือ​ภูมิ​หลังท​ ี่​คู่​สนทนา​ทราบ เช่น “Could you give me a lift to school?” “Sorry, I’m
going back home.” เป็นการ​บอกใ​ห้ท​ ราบว​ ่าโ​รงเรียน​และ​บ้าน​ไปก​ ันค​ นละท​ าง (หรือ​โรงเรียนอ​ าจ​จะ​
อยู่ไ​กลก​ ว่า) จึงไ​ม่​สามารถ​ที่จ​ ะ​รับ​ให้ข​ ึ้นร​ ถ​ไป​ด้วยก​ ันไ​ด้

           2.2 	ทักษะ​การ​เขียน ใน​การ​เขียน​แต่ละ​ครั้ง​ผู้​เขียน​ต้อง​มี​ข้อความ และ​บุคคล​ที่​ผู้​เขียน​
ต้องการ​จะ​ส่ือ​ความ​ด้วย ผู้​เขียน​จำ�เป็น​ต้อง​เขียน​ตัว​อักษร​ได้ มี​ความ​สามารถ​ใน​การ​สะกด​คำ� 
แตง่ ป​ ระโยค และเ​รยี บเ​รยี งถ​ อ้ ยค�ำ  ดงั น​ ัน้ ท​ กั ษะก​ ารเ​ขยี นจ​ งึ เ​ปน็ ท​ กั ษะท​ ตี​่ อ้ งผ​ า่ นก​ ระบวนการท​ างค​ วาม​
คิดห​ ลายข​ ัน้ ต​ อน เริม่ ต​ ัง้ แตก่​ ารร​ วบรวมค​ วามค​ ิด การล​ ำ�ดับเ​รื่อง และเ​ลือกสรรถ​ ้อยคำ�​ในก​ ารถ​ ่ายทอด​
ออก​มา​เป็น​ข้อความ​ที่​สามารถ​สื่อ​ความ​หมาย​ได้​ตรง​ตาม​ความ​ต้องการ ทักษะ​การ​เขียน​ต้อง​อาศัย​
ความเ​ข้าใจร​ ูปแ​ บบข​ องภ​ าษา​อย่าง​ถูก​ต้อง รู้​คำ�​ศัพท์ สำ�นวน ไวยากรณ์ และ​รูป​แบบ​ของ​ประโยคเ​ช่น​
เดียวก​ ับท​ ักษะอ​ ื่นๆ ผู้เ​รียนต​ ้องห​ มั่นฝ​ ึกฝน นอกจากน​ ี้ก​ ารเ​ขียนแ​ ละก​ ารอ​ ่านเ​ป็นท​ ักษะท​ ี่เ​ชื่อมโ​ยงก​ ัน
หากผ​ ู้เ​รียน​มี​ประสบการณ์​ในก​ าร​อ่าน​มาก ก็จ​ ะ​ได้​รูป​แบบ วิธีเ​ขียน แนวคิด​ใน​การส​ ื่อสาร​ของ​ผู้เ​ขียน
ซึ่ง​จะ​ช่วยใ​ห้ม​ ีแ​ บบอ​ ย่างส​ ำ�หรับ​การเ​ขียน​ของต​ นเองม​ าก​ขึ้น

           ไรม์ (Raimes, 1983) กล่าว​ถึงอ​ งคป์​ ระกอบใ​นก​ ารส​ อนเ​ขียนว​ ่าม​ สี​ าระส​ ำ�คัญ 9 ประการ
ดังนี้

               1) 	เนือ้ หา (content) สือ่ ค​ วามห​ มายไ​ดต​้ รงจ​ ุดต​ รงป​ ระเด็น มคี​ วามก​ ระจ่าง มค​ี วาม​
คิด​ริเริ่ม และ​มีเ​หตุผล

               2) 	กระบวนการ​เขียน​ของ​ผู้​เขียน ( the writer’s process) ได้แก่ การ​รวบรวม​
ความค​ ิด การ​เริ่ม​ทำ�การเ​ขียน การ​เขียน​ร่าง และ​การท​ บทวน

               3) 	การ​คำ�นึงถ​ ึงผ​ ู้อ​ ่าน
               4) 	วัตถุประสงค์​ใน​การเ​ขียน
               5) 	การเ​ลือก​ใช้​คำ� ได้แก่ คำ�​ศัพท์ สำ�นวน และค​ ำ�​ที่​แสดง​ความร​ ู้สึก
   23   24   25   26   27   28   29   30   31   32   33