Page 17 - การจัดประสบการณ์การเรียนรู้ภาษาอังกฤษ
P. 17
การประยุกต์ใช้ผลการวิจัยด้านการเรียนรู้ภาษา การเรียนรู้ภาษาท่ีสอง ในการเรียนการสอนภาษาอังกฤษ 2-7
จึงอาจจะไม่ใช่วิธีการสอนท่ีเหมาะสมที่สุดเพราะประโยคลักษณะเช่นน้ีไม่มีบริบทการใช้ในชีวิตจริงมารองรับ
เพราะจะไม่มีเจ้าของภาษาคนไหนที่จะถือปากกาและพูดว่า This is a pen. เพื่อที่จะส่ือสารในชีวิตจริง หรือ
อีกกรณีหน่ึงก็คือ ไวยากรณ์เชิงพรรณนาน้ันจะก�ำหนดว่าค�ำว่า “ain’t” น้ันเป็นค�ำแสดงความปฏิเสธและ
ควรใช้ในลักษณะดังต่อไปน้ี “I ain’t got none” ซึ่งจะถูกต้องเหมาะสมมากกว่า “I ain’t have any”
(VanPatten and Benari, 2010, p. 91).
จากความหมายของไวยากรณ์ทั้งสองประเภทข้างต้นที่อธิบายอย่างสังเขปน้ัน จะเห็นได้ว่าไวยากรณ์
ท้ังสองแบบท่ีกล่าวมาน้ันมีบทบาทต่างกันในการประยุกต์เพื่อการสอนภาษาอังกฤษ ถึงแม้ว่าไวยากรณ์
ประเภท Prescriptive grammar จะมขี อ้ จำ� กดั อยา่ งเหน็ ไดช้ ดั แตก่ อ็ าจจะมสี ว่ นชว่ ยในการสอนภาษาองั กฤษ
ได้บ้าง โดยเฉพาะส�ำหรับผู้เรียนระดับเร่ิมต้น และในส่วนของไวยากรณ์เชิงพรรณนาน้ันจะเห็นได้ว่ามีความ
เกย่ี วขอ้ งกบั การเรยี นการสอนภาษาองั กฤษไดโ้ ดยตรง เพราะในการใชภ้ าษาองั กฤษทม่ี ปี ระสทิ ธภิ าพนน้ั จำ� เปน็
ต้องมีความสามารถท้ังในเชิงไวยากรณ์เพื่อน�ำไปสู่ความถูกต้องแม่นย�ำในการใช้ภาษาและในขณะเดียวกัน
ผเู้ รยี นกม็ โี อกาสไดเ้ รยี นรภู้ าษาองั กฤษทมี่ คี วามสมจรงิ ในบรบิ ทการใชภ้ าษา กลา่ วคอื ผเู้ รยี นทเ่ี รยี นไวยากรณ์
เชงิ พรรณนานัน้ จะเหน็ ความเกยี่ วพนั กันระหวา่ งโครงสร้าง หนา้ ที่ของโครงสร้างและความหมายท่สี ือ่ ในบริบท
การใช้ภาษา รูปแบบความเก่ียวพันนี้เป็นส่ิงท่ี ลาเซ็น-ฟรีแมน (Larsen-Freeman, 2003 อ้างใน Liamkina
and Ryshina-Pankova, 2014 หน้า 270) หมายถึงค�ำว่า “grammaring” หรือทักษะในการเลือกโครงสร้าง
ไวยากรณ์เพื่อส่ือสารความหมายได้อย่างถูกต้องเหมาะสมในบริบทต่าง ๆ
ในศาสตร์การรับภาษาที่สองน้ันกล่าวถึงบทบาทไวยากรณ์กับการเรียนการสอนภาษาอังกฤษในสอง
รปู แบบคอื 1) การสอนไวยากรณโ์ ดยไมอ่ งิ บรบิ ทการใชภ้ าษา (Focus on FormS) และ 2) การสอนไวยากรณ์
ในบริบทการใช้ภาษา (Focus on Form) ซึ่งเป็นหัวข้อที่จะกล่าวถึงในล�ำดับต่อไป
หลงั จากศึกษาเนื้อหาสาระเรอ่ื งที่ 2.1.1 แลว้ โปรดปฏบิ ตั กิ ิจกรรม 2.1.1
ในแนวการศึกษาหน่วยที่ 2 ตอนท่ี 2.1 เรอื่ งท่ี 2.1.1
