Page 18 - การจัดประสบการณ์การเรียนรู้ภาษาอังกฤษ
P. 18

2-8 การจัดประสบการณ์การเรียนรู้ภาษาอังกฤษ

เร่อื งท่ี 2.1.2	การประยกุ ตผ์ ลงานวจิ ัยเร่ือง Focus on FormS และ
           Focus on Form ในการเรียนการสอนภาษาองั กฤษ

       การสอนไวยากรณโ์ ดยไมอ่ งิ บรบิ ทการใชภ้ าษา (Focus on FormS) และการสอนไวยากรณใ์ นบรบิ ท
การใช้ภาษา (Focus on Form) หรือเรียกอีกอย่างหน่ึงว่า Focus on Form (FFI) instruction ซ่ึงเป็นการ
สอนท่ีครูพยายามชี้ให้นักเรียนเห็นถึงความสัมพันธ์ในการใช้ไวยากรณ์ที่อยู่ในบริบทการใช้ภาษาที่ไม่ใช่
การสอนไวยากรณ์ท่ีปราศจากบริบทการใช้ภาษาใด ๆ

       ลอง (Long 1988a, อ้างถึงใน Doughty and Williams, 1998) อธิบายว่าการสอนไวยากรณ์โดย
ไม่อิงบริบทการใช้ภาษา (Focus on FormS) หมายถึง การสอนหน่วยไวยากรณ์โดยตรงในช้ันเรียนภาษา
แบบดั้งเดิมที่ครูเป็นผู้บอกข้อมูลและหลักไวยากรณ์ให้ผู้เรียนคัดลอกและท่องจ�ำเพ่ือน�ำมาสอบเป็นต้น
รูปแบบไวยากรณ์ท่ีสอนน้ันไม่ได้มีจุดมุ่งหมายเพื่อใช้ไวยากรณ์ส�ำหรับการสื่อสารในชีวิตจริง แต่มุ่งเน้นเรื่อง
ความเข้าใจในหลักไวยากรณ์ที่สอนเพ่ือน�ำมาใช้ส�ำหรับการทดสอบในช้ันเรียน เช่นผู้สอนก�ำหนดหัวข้อ
ไวยากรณ์เร่ืองการใช้รูปกริยาในอดีต ผู้สอนก็จะบอกกฎในการท�ำค�ำกริยาให้เป็นอดีต เช่น การเติม –ed
ท้ายค�ำหรือเปล่ียนรูปกริยาไปโดยส้ินเชิง เช่น ate ส�ำหรับกริยา eat เป็นต้น จะเห็นได้ว่าการสอนไวยากรณ์
โดยไม่อิงบริบทการใช้ภาษา (Focus on FormS) น้ีเป็นรูปแบบการเรียนการสอนท่ีเน้นตัวภาษาโดยเฉพาะ
ไวยากรณ์เป็นส�ำคัญ เป็นการสอนที่ผู้เรียนและผู้สอนมักเห็นว่าไม่น่าสนใจเพราะเป็นการสอนภาษาเพ่ือ
การวิเคราะห์ภาษาในเชิงไวยากรณ์โดยไม่ค�ำนึงถึงความหมายและการใช้จริง

       เน่ืองจากการสอนไวยากรณ์โดยไม่อิงบริบทนั้นเป็นแนวคิดท่ีมีข้อจ�ำกัดท้ังในเชิงวิจัยและการสอน
ในชน้ั เรยี น จงึ ไมป่ รากฏมงี านวจิ ยั ทยี่ ดึ หลกั การนใ้ี นศาสตรก์ ารรบั ภาษาทสี่ องในชว่ งเวลาสองถงึ สามทศวรรษ
ท่ีผ่านมา แต่ในขณะเดียวกันงานวิจัยที่ยึดกรอบแนวคิดเรื่องการสอนไวยากรณ์ในบริบทการใช้ภาษา (Focus
on Form) นั้นมีปรากฏอย่างต่อเน่ืองนับต้ังแต่ลอง (Long) ได้เสนอหลักการนี้ในตอนต้นของทศวรรษ 1990
ดังนั้นผู้เขียนจึงจะกล่าวถึงงานวิจัยและการประยุกต์ใช้งานวิจัยดังกล่าวในส่วนต่อไปนี้

       งานวิจัยในช่วงทศวรรษท่ีผ่านมาที่เก่ียวข้องกับกรอบแนวคิดเรื่องการสอนไวยากรณ์ในบริบทการ
ใช้ภาษามีความหลากหลายพอสมควร เช่น มูราโนอิ (Muranoi, 2000) วิจัยเร่ืองผลกระทบของการสอน
ไวยากรณ์ในบริบทการใช้ภาษาที่มีต่อการเรียนรู้เรื่องการใช้ค�ำน�ำหน้านามในภาษาอังกฤษ โดยใช้วิธีวิจัยแบบ
กึ่งทดลองท้ังนี้กลุ่มตัวอย่างเป็นนักศึกษามหาวิทยาลัยชาวญ่ีปุ่นชั้นปีที่ 1 โดยก�ำหนดให้นักศึกษาอยู่ใน
กลุ่มทดลองสามแบบ โดยสองแบบแรกครูผู้สอนให้ข้อมูลป้อนกลับในระหว่างท่ีผู้เรียนท�ำกิจกรรมการใช้
ภาษาที่อยู่ในบริบท ข้อมูลป้อนกลับนั้นอยู่ในรูปแบบของการขอให้ผู้เรียนพูดซํ้าและการแก้ภาษาแบบอ้อม
โดยการท่ีครูพูดทวนภาษาท่ีผู้เรียนใช้อย่างผิด ๆ ในรูปแบบที่ถูกต้อง (recast) ความแตกต่างในด้านข้อมูล
ป้อนกลับของสองแบบแรกคือ แบบที่หนึ่งเป็นการให้ข้อมูลป้อนกลับอย่างเป็นทางการ (formal debriefing)
คือมีการอธิบายในส่วนของข้อผิดพลาดอย่างชัดเจน และแบบที่สองเป็นการให้ข้อมูลป้อนกลับแบบมุ่งเน้น
   13   14   15   16   17   18   19   20   21   22   23