Page 37 - การจัดประสบการณ์การเรียนรู้ภาษาอังกฤษ
P. 37
การประยุกต์ใช้ผลการวิจัยด้านการเรียนรู้ภาษา การเรียนรู้ภาษาท่ีสอง ในการเรียนการสอนภาษาอังกฤษ 2-27
ปฏิสัมพันธ์สังสรรค์ระหว่างบุคคลหรือผู้เรียนนั้นเองท่ีก่อให้เกิดการเรียนรู้หรือการพัฒนาการรับภาษาท่ีสอง
ฉะนั้นจึงอาจกล่าวได้ว่าความแตกต่างที่ส�ำคัญประการหนึ่งของมโนทัศน์ท้ังสองแบบท่ีกล่าวมาข้างต้น
พิจารณาเร่ือง “งาน” ว่ามีประเด็นที่ต่างกัน กล่าวคือ มโนทัศน์ภาษาศาสตร์เชิงจิตวิทยาเน้นบทบาทของ
คุณลักษณะของงานอันเป็นปัจจัยภายนอกท่ีมีต่อการรับภาษาที่สองและความสามารถในการใช้ ในขณะท่ี
มโนทศั นเ์ ชงิ สงั คมวฒั นธรรมเนน้ กระบวนการทผี่ เู้ รยี นและผสู้ อนมปี ฏสิ มั พนั ธท์ างภาษาและเนน้ ทผี่ ลสมั ฤทธิ์
ของกระบวนการปะทะสังสรรค์ดังกล่าวน�ำไปสู่การรับภาษาท่ีสองได้อย่างไร จากมโนทัศน์นี้มิได้จ�ำกัดความ
ส�ำคัญอยู่แต่ “งาน” เท่าน้ัน แต่ยังพิจารณาว่าผู้เรียน ผู้สอนและบริบทของการเรียนรู้นั้นมีความส�ำคัญอย่าง
มากเช่นกัน
เป็นที่น่าสังเกตว่าไม่ว่ามโนทัศน์เร่ือง “งาน” จะพิจารณาจากกรอบแนวคิดหรือทฤษฎีใด Ellis
(2003) อ้างในเฟอร์ยอค (Feryok, 2009) ระบุว่า “งาน” นั้นมีคุณลักษณะเด่นชัดดังต่อไปนี้ ประการท่ีหนึ่ง
“งาน” ต้องมุ่งเน้นเรื่องของความหมาย ประการท่ีสอง “งาน” จะต้องมีประเด็นเร่ืองของ “ช่องว่างในด้าน
ข้อมูล (information gap)” เพ่ือท�ำให้เกิดการมีปฏิสัมพันธ์ผ่านภาษาเพื่อเติม “ช่องว่าง” นั้นให้เต็ม ประการ
ที่สาม “งาน” จะต้องมีองค์ประกอบวัตถุประสงค์ของการใช้ภาษาในชีวิตจริงด้วย ประการท่ีสี่ “งาน” จะต้อง
มีเป้าหมายท่ีจะต้องบรรลุอย่างชัดเจน และเป้าหมายน้ันจะต้องบรรลุด้วยการใช้ภาษา มิใช่เป็นการท่องกฎ
ไวยากรณ์ตามหนังสือเท่านั้น
สรุป ทฤษฎีและหลักการเรื่อง “งาน” กับการเรียนการสอนภาษาอังกฤษนั้น เป็นความพยายามท่ีจะ
ท�ำให้รูปแบบการเรียนการสอนภาษาอังกฤษสะท้อนการใช้ภาษาในสภาพการณ์จริง เป็นความพยายามท่ีจะ
ท�ำให้องค์ประกอบด้านภาษาไม่ว่าจะเป็นไวยากรณ์ ค�ำศัพท์หรือส�ำนวนภาษา มีความเก่ียวข้องกับชีวิตจริง
นอกห้องเรียนภาษาท่ีผู้เรียนจะต้องออกไปเผชิญ เมื่อพิจารณาในแง่น้ี ก็ถือได้ว่ารูปแบบการเรียนการสอน
ภาษาอังกฤษท่ีอิงเร่ือง “งาน” นี้ เป็นรูปแบบหน่ึงท่ีแตกหน่อมาจากรูปแบบการเรียนการสอนภาษาที่เน้นการ
ส่ือสารน่ันเอง
จากเน้ือหาทีอ่ ภิปรายในส่วนทห่ี น่ึงและสว่ นท่สี องจะเห็นวา่ การสอนภาษาอังกฤษในฐานะทเ่ี ป็นภาษา
ต่างประเทศ เช่น การสอนภาษาอังกฤษในประเทศไทยน้ันประสบกับความเปล่ียนแปลงไปตามการพัฒนา
ของศาสตร์ทั้งหลายที่เกี่ยวข้อง ผู้มีส่วนเกี่ยวข้องกับเร่ืองนี้ไม่ว่าจะเป็นครู อาจารย์ภาษาอังกฤษ ผู้เรียน
ผู้ปกครองและรวมถึงผู้บริหารการศึกษาท้ังหลาย ย่อมตระหนักได้ว่าการสอนภาษาอังกฤษน้ันเป็นงานท่ีไม่
ง่ายเลย ความพยามยามในการแสวงหา “ตัวแบบ” การสอนท่ีดีท่ีสุดก็ดูจะไกลเกินเอื้อม เพราะบริบทต่าง ๆ
นั้นก็มีหลากหลายมาก ในขณะเดียวกัน การไม่มีสูตรส�ำเร็จตายตัวนั้นก็ไม่ได้หมายความว่าผู้ท่ีเก่ียวข้อง
ข้างต้นต้องยอมจ�ำนน ตรงกันข้ามผู้ที่เกี่ยวข้องเหล่าน้ีต้องใช้ความพยายามมากขึ้นเพ่ือท�ำให้การสอน
ภาษาอังกฤษในฐานะภาษาต่างประเทศนั้นมีความเป็นปึกแผ่นเป็นท่ีหวังได้ในระบบการศึกษาไทย
หลังจากศึกษาเนอ้ื หาสาระเรือ่ งที่ 2.2.1 แล้ว โปรดปฏบิ ตั ิกิจกรรม 2.2.1
ในแนวการศึกษาหนว่ ยที่ 2 ตอนที่ 2.2 เรอ่ื งท่ี 2.2.1
