Page 20 - คณิตศาสตร์ประยุกต์สำหรับเทคโนโลยีอุตสาหกรรม
P. 20

8-10 คณติ ศาสตร์ประยุกตส์ าหรับเทคโนโลยอี ตุ สาหกรรม

จะได้วา่

fy (x, y)      lim        (3x2     2x(  y     h)       2(  y   h)2  )    (3x2    2xy    2  y2  )  
                                                                   h                                      
                h0                                                                                       

                     (3x2  2xy  2xh  2( y2  2 yh  h2 ))  (3x2  2xy  2 y2 ) 
                lim                                                                                               
                h0                                                  h                                            

                     3x2  2xy  2xh  2 y2  4 yh  2h2  3x2  2xy  2 y2 
                lim                                                                                           
                h0  h 

                      2xh  4 yh  2h2 
                lim                              
                h0  h 

              lim2x  4 y  2h
                  h0

              2x  4y

เพราะฉะนนั้                 fy (x, y)  2x  4y                                                                        (2)

สำหรบั กำรหำ fy (2,1) ทำไดโ้ ดยกำรแทนคำ่ x  2 และ y 1 ในสมกำร (2)

จะไดว้ า่                   fy (2,1)  2(2)  4(1)

                                       0

       จากกรณขี องอนุพนั ธ์ย่อยของฟังกช์ นั สองตวั แปร สามารถขยายไปสบู่ ทนิยามของการหาอนุพนั ธ์ย่อย
ของฟงั กช์ ันมากกวา่ สองตัวแปรได้ ดงั น้ี

บทนยิ าม 8.1.3 กาหนดให้ f (x1, x2,.., xn) เป็นฟังกช์ ันของตัวแปร x1, x2,.., xn

โดยท่ี f (x1, x2,.., xn) สามารถหาค่าลิมิตไดท้ ี่จดุ (x1, x2,.., xn) จะได้วา่

f      (x1, x2,..,   xn )            f   x1,  x2 , ..,  xi    h,.., xn    f   x1,  x2,.., xi ,..,  xn  
xi                             lim 
                                h0                                      h                                     
                                                                                                                

โดยท่ี i 1, 2,.., n

ค่าของ  f   (x1, x2 ,.., xn )  เรียกว่า   “อนพุ นั ธ์ย่อยของ      f      เทยี บกบั   xi   ทจี่ ุด (x1, x2,.., xn ) ”
        xi

เขียนแทนดว้ ยสัญลักษณ์      ,f xi  f      หรือ   Dxi f
                                   xi

       จากบทนิยาม 8.1.3 การหาอนุพันธย์ อ่ ยของ f เทยี บกับ xi มหี ลักการเช่นเดียวกบั การหาอนพุ นั ธ์
ย่อยของฟังกช์ ันสองตวั แปร นั่นคือ กาหนดให้ตัวแปรอน่ื ทไ่ี ม่ใช่ xi เปน็ คา่ คงตวั
   15   16   17   18   19   20   21   22   23   24   25