Page 50 - ภาษาไทยเพื่อการสื่อสาร
P. 50

๑๒-40 ภาษาไทยเพ่อื การสอ่ื สาร
            ๔) 	มานะพยายาม
            ๕) 	นางฟา้ ป่าหิมพานต์
            นำ� มาผกู ประโยค ไดด้ งั นี้
            นางสาวพมิ พา สาวงามในหมบู่ า้ นหว้ ยตอง มคี วามสวยสดงดงามราวกบั นางฟา้ ปา่ หมิ พานต์

เป็นท่ีข้ึนช่ือลือชาไปทั่วทั้งหมู่บ้านน้ีและขจรขจายไปถึงหมู่บ้านใกล้เคียง ชายหนุ่มทั้งหลายต่างแก่งแย่ง
แข่งดี พากันมากันเก้ียวพานและหาของขวัญต่างๆ มาให้ไม่ขาดสาย บางคร้ังถึงกับทะเลาะเบาะแว้งกัน
ก็มี แม้จะมานะพยายามเพยี งใด แต่กม็ ใี ครไมส่ ามารถพชิ ิตใจของเธอได้

       ๒. 	ตวั อยา่ งการนำ� ค�ำทมี่ ีผู้คิดขน้ึ ใหมม่ าแต่งเป็นประโยค เชน่
            ๑) 	ชะนี คนเพศที่สามใชค้ ำ� เรยี กผู้หญงิ วา่ “ชะน”ี
            ๒) 	ลำ� ไย นางน่ีท�ำอะไรชักชา้ มาก นา่ ลำ� ไยจรงิ ๆ (คือ ร�ำคาญ)
            ๓) 	เท เธอบอกฉันว่าเธอเทแฟนเกา่ ไปแลว้ (คือ ท้งิ )

       ๓. 	ตัวอย่างค�ำที่มีรูปค�ำต่างกัน แตม่ ีความหมายอยา่ งเดียวกัน เชน่
            ๑) 	สรวงสวรรค์–สวรรคาลัย
            ๒) 	สวน–อทุ ยาน
            ๓) 	วานร–กระบี่

       ๔. 	ขอ้ เขยี นขา้ งตน้ มศี ิลปะการใชภ้ าษาดเี ด่น ดงั น้ี
            ๑) 	ใชค้ ำ� ทม่ี คี วามหมายตรงกนั ขา้ ม เชน่ รมู้ าก–รนู้ อ้ ย คนแตก่ อ่ น–คนเดยี๋ วนี้ ฟงั ไมข่ น้ึ –

ฟงั ข้ึน รูจ้ ริง–ไมร่ จู้ ริง
            ๒) 	ใช้ค�ำสลับที่ เช่น “ถึงจะรู้มากรู้น้อยหรือรู้น้อยรู้มากก็ไม่เป็นไร” แต่เม่ือใช้แล้ว

ความหมายกไ็ มเ่ ปลีย่ น
            ๓) 	ใชส้ ำ� นวนไทย ทำ� ใหเ้ ขา้ ใจงา่ ย เชน่ “รทู้ ว่ มหัวเอาตวั ไมร่ อด”
            ๔) 	มีการยกตัวอย่างประกอบให้เข้าใจชัดเจน เช่น เรื่องเจาะรูให้แมวตัวเล็กตัวใหญ่ลอด

เขา้ ออก
            ๕) 	ใช้ค�ำซ�้ำท�ำให้เน้นย้�ำความหมายและไดเ้ สียงไพเราะ เช่น “รู้พดู รู้เขียน”
            ๖) 	ใช้ค�ำสนั ธานเชอื่ มข้อความ ทำ� ให้ภาษาสละสลวยน่าอ่าน เช่น “ถา้ ท่านอยากก้าวหน้า

ทา่ นต้องรู้ภาษาของทา่ นให้ดี จะรู้ภาษาไดด้ ที า่ นต้องร้หู นังสอื คอื รพู้ ดู รู้เขียน”
   45   46   47   48   49   50   51   52   53   54   55