Page 78 - ภาษาอังกฤษสำหรับครูสอนภาษา

1-68 ภาษาอังกฤษส�ำ หรบั ครูสอนภาษา
ไม่ได้อ่านสง่ิ ท่ีผู้เขียนเขียนในทันที ระยะเวลาระหว่างการเขียนและการอ่านอาจจะเป็นนาที ชั่วโมง
วนั เดอื น หรอื ปกี ไ็ ด้ ภาษาเขยี นจงึ ตอ้ งมวี ธิ กี ารทเี่ เตกตา่ งไปจากภาษาพดู เมอื่ ขาดทว่ งทำ� นองเสยี ง
และการลงเสียงหนักเบา ภาษาเขียนก็ต้องอาศัยเคร่ืองหมายวรรคตอนซึ่งพอจะแทนการหยุดและ
ท่วงทํานองเสียงได้บ้าง เนื่องด้วยในการเขียนผู้เขียนมีเวลาพิจารณาเลือกเฟ้นถ้อยค�ำและทบทวน
สงิ่ ทเี่ ขยี น และผอู้ า่ นมเี วลาทบทวนทำ� ความเขา้ ใจสง่ิ ทอ่ี า่ น ภาษาเขยี นจงึ มคี วามสละสลวย มลี กั ษณะ
เปน็ งานเป็นการกวา่ ภาษาพูด ประโยคมกั จะยาวกว่าและโครงสร้างกซ็ บั ซ้อนกวา่ ภาษาพูด

การเขียนได้ท�ำให้ภาษาปรากฏออกมาเป็นรูปท่ีเก็บรักษาไว้ได้เป็นเวลานานข้ามศตวรรษ
การศึกษาภาษาแต่ก่อนน้ีจึงเป็นการศึกษางานเขียน ส่วนการพูดนั้นนอกจากปาฐกถา ค�ำปราศรัย
และสนุ ทรพจน์ สว่ นมากแลว้ ไมม่ กี ารเตรยี มตวั ลว่ งหนา้ การพดู ไมจ่ บประโยค การหยดุ คดิ การพดู ซาํ้
และการออกนอกเร่ือง เป็นลักษณะที่เรามักจะพบในภาษาพูด ส่ิงเหล่านี้ท�ำให้คนส่วนมากเห็นว่า
ภาษาพดู ไม่เข้ามาตรฐานและไมใ่ หค้ วามสนใจเท่าที่ควร

ข้อความต่อไปนี้เปน็ ข้อสังเกตเกี่ยวกับภาษาอังกฤษ
The English of speech tends to be different from the English of writing in
some fairly obvious ways. For example, in writing we usually have time to plan our
message, to think about it carefully while writing, and to revise it afterwards if
necessary. In speech (unless it is, say, a lecture prepared in advance), we have no
time to do this, but must shape our message as we go:
Well I’ve just come back from New York where it was pretty clear that, this
was a general trend with young people there, and er I um I’m worried though because
you see, it seems that, you’re kind of putting the whole blame on the family instead
of on the conditions a family’s being forced to live in these days, look, if you took
er I mean monkeys are very good parents aren’t they, rhesus monkeys and so on, they
look after their young marvelously now you put them together you crowd them,
and they’re extremely bad parents...
ตวั อยา่ งภาษาพดู ท่ผี ู้เขียนยกมา ไมม่ ีการแบง่ ประโยคอย่างในภาษาเขียน นอกจากน้ี ยังมี
ค�ำท่ีแสดงว่าผู้พูดลังเลหรือหยุดคิดเป็นระยะๆ ความแตกต่างระหว่างภาษาพูดและภาษาเขียนระบุ
ไว้อย่างชดั เจนในข้อความขา้ งล่างนี้
Often we use in speech words and phrases like well, you see, and kind of
which add little information, but tell us something of the speaker’s attitude to his
audience and to what he is saying. We also often hesitate, or fill in gaps with