Page 49 - อาหารและโภชนาการเพื่อสุขภาพ
P. 49
จริยธรรมในการจัดการด้านอาหารและโภชนาการ 3-39
2. รณรงค์และส่งเสริมภาคการผลิตและบริการในการเคลื่อนย้ายเคร่ืองจักรหรือกิจกรรมบางส่วน
ไปสร้างอาชีพและการจ้างงานในท้องถิ่นและพ้ืนที่ห่างไกล เพื่อลดการเคล่ือนย้ายแรงงานสู่เมืองหลวงและ
เมืองใหญ่ ท�ำให้ครอบครัวอบอุ่นอยู่พร้อมหน้าทุกวัย มีการสืบสานวัฒนธรรมประเพณีท้องถ่ินและมีแกนน�ำ/
ผู้น�ำชุมชนอย่างต่อเน่ือง โดยจะต้องค�ำนึงถึงผลกระทบต่อคุณภาพสิ่งแวดล้อมและวิถีชีวิตด้ังเดิมของชุมชน
ควบคู่ไปด้วย ซ่ึงเน้นให้เห็นการมีจริยธรรมต่อสังคม
3. ส่งเสริมการร่วมลงทุนระหว่างเครือข่ายองค์กรชุมชนกับองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นหรือ
ภาครัฐหรือรัฐวิสาหกิจบนหลักของความโปร่งใส ใช้ฐานทรัพยากรในพ้ืนที่ อาทิ การสร้างโรงงานไบโอดีเซล
เกษตรอนิ ทรยี ์ เปน็ ตน้ และเชอ่ื มโยงการคา้ การลงทนุ ระหวา่ งเศรษฐกจิ ชมุ ชนกบั วสิ าหกจิ ขนาดกลางและ/หรอื
วิสาหกิจขนาดใหญ่ สร้างเครือข่ายความร่วมมือเชิงธุรกิจตลอดทั้งห่วงโซ่การผลิต โดยทบทวนกฎ ระเบียบ
และกฎหมายให้เอ้ือต่อการร่วมทุน และการให้มีระบบการบริหารจัดการที่ดี ซ่ึงเป็นความรับผิดชอบของ
ผู้ประกอบการด้านอาหารและโภชนาการท้ังทางด้านเศรษฐกิจ และด้านกฎหมาย
4. สนับสนุนการน�ำภูมิปัญญาไทยและวัฒนธรรมท้องถิ่นมาใช้ในการสร้างสรรค์คุณค่าของสินค้า
และบริการที่มีโอกาสทางการตลาดสูง เช่น อาหารสุขภาพ โดยรักษาคุณค่าเอกลักษณ์ของท้องถ่ินอย่าง
เข้มแข็งเม่ือน�ำภูมิปัญญา และวัฒนธรรมท้องถ่ินไปต่อยอดขยายผลในเชิงพาณิชย์ ซึ่งเป็นความรับผิดชอบ
ของผู้ประกอบการด้านอาหารและโภชนาการ ในการรับผิดชอบทางสังคมด้วยความสมัครใจ
5. พัฒนาระบบการบ่มเพาะวิสาหกิจชุมชน ควบคู่กับการสร้างผู้ประกอบการใหม่ด้วยการพัฒนา
ความรดู้ า้ นการจดั การ การตลาด องคค์ วามรเู้ กยี่ วกบั การผลติ สนิ คา้ ทมี่ เี อกลกั ษณเ์ ฉพาะถน่ิ พฒั นามาตรฐาน
สินค้า การสร้างตราสินค้า การจัดการเร่ืองทรัพย์สินทางปัญญา และการพัฒนาทักษะในการประกอบอาชีพ
ของกลุ่มต่าง ๆ รวมท้ังคนพิการที่สอดคล้องกับความหลากหลายของอาชีพในชุมชน เพื่อลดความเสี่ยงทาง
เศรษฐกิจ ตลอดจนมีการรณรงค์ให้ท�ำธุรกิจอย่างตรงไปตรงมา ปฏิบัติตามข้อก�ำหนดของกฎหมายในการท�ำ
ธุรกิจ ละเว้นจากการติดสินบนเจ้าหน้าท่ีของหน่วยงานราชการ โดยเน้นให้มีจริยธรรมต่อหน่วยงานราชการ
หลงั จากศึกษาเนอื้ หาสาระเร่ืองท่ี 3.3.1 แลว้ โปรดปฏิบตั ิกิจกรรม 3.3.1
ในแนวการศกึ ษาหน่วยที่ 3 ตอนท่ี 3.3 เร่อื งท่ี 3.3.1