Page 27 - วัฒนธรรมกับการท่องเที่ยว

อาหารกบั การท่องเทยี่ ว 11-17
หลงั จากการเปลยี่ นแปลงการปกครองในสมยั พระบาทสมเดจ็ พระปกเกลา้ เจา้ อยหู่ วั (รชั กาลท่ี 7)
ส่งผลให้ข้าหลวงผู้หญิงท่ีท�ำงานในวังส่วนหนึ่งจ�ำเป็นต้องกลับบ้าน แต่ก็ได้น�ำวิชาการท�ำอาหารชาววัง
ตดิ ตัวออกมาดว้ ยท�ำใหอ้ าหารชาววงั ได้เผยแพร่สู่ชาวบา้ น เม่อื สืบทอดต่อกนั มาหลายรนุ่ ความพถิ พี ิถนั ก็
ลดลง ลดทอดกระบวนการท่ียุ่งยากซับซ้อนให้เรียบง่ายแต่คงรสชาติชาววังเอาไว้ เช่น ขนมเบื้องชาววัง
ขนมครกชาววงั
จนเขา้ สสู่ มยั จอมพล ป. พบิ ลู สงครามอาหารตะวนั ตกไดถ้ กู ดดั แปลงใหถ้ กู ปากคนไทยมากขน้ึ และ
มีราคาท่ีพอซ้ือกินได้เพราะข้าราชการส่วนใหญ่เรียนจบต่างประเทศมาและบางคร้ังก็ต้องการรับประทาน
อาหารตะวันตก (กมลทพิ ย์ จา่ งกมล, 2545, น. 92-93) ในสมยั จอมพล ป. พิบลู สงครามดำ� รงต�ำแหน่ง
นายกรัฐมนตรี มีการเน้นนโยบายสร้างชาติโดยเน้นท่ีการสร้างวัฒนธรรม ส่งผลให้วัฒนธรรมอาหารการ
กินเปลยี่ นแปลงไป เชน่ ไดก้ ำ� หนดการรบั ประทานอาหารวนั ละ 4 มอื้ และนอนวนั ละ 6-9 ชวั่ โมง อกี ทงั้ สง่
เสรมิ ใหช้ าวบา้ นปลกู ผกั เลยี้ งสตั วใ์ นครวั เรอื น รวมถงึ สง่ เสรมิ วฒั นธรรมการกนิ กบั ขา้ วมากขนึ้ กนิ ขา้ วแต่
พอควร กนิ ไข่ทกุ วนั และกนิ ผกั ซึง่ เปน็ การแกป้ ัญหาการขาดสารอาหารในบางพนื้ ทีข่ องประเทศไทย อีก
ท้งั ยงั เกดิ วัฒนธรรมการรับประทานอาหารประเภทเสน้ เพม่ิ ขึ้น จากเดมิ ที่คนไทยนยิ มรับประทานขา้ วเป็น
อาหารหลกั มาโดยตลอด ใน พ.ศ. 2548 เม่ือวนั ที่ 7 พฤศจกิ ายน จอมพล ป. พบิ ลู สงครามไดป้ ราศรัย
ออกวทิ ยเุ กย่ี วกบั การรณรงค์เมนูเสน้ วา่ “อยากใหก้ นิ กว๋ ยเตีย๋ วใหท้ ัว่ กนั เพราะก๋วยเตี๋ยวเปน็ อาหารดมี าก
มีท้ังขา้ ว ถว่ั มรี สเปรีย้ ว หวาน มนั เค็มพร้อม เปน็ อาหารทมี่ ีประโยชน์ตอ่ รา่ งกาย และราคาก็ถูกหาได้
สะดวกและอร่อยด้วย...” (เสมอื นทิพย์ ศริ จิ ารกุ ลุ , 2548, น. 60-61) จากคำ� กลา่ วนีเ้ องทำ� ให้คนไทยหนั
มาบริโภคก๋วยเตยี๋ วและขายกว๋ ยเต๋ียวเปน็ จ�ำนวนมาก จากเดิมที่มเี พียงคนจีนเท่านัน้ ท่ีขายก๋วยเต๋ยี ว จน
ปัจจุบันเมนูเสน้ ก๋วยเตย๋ี วถูกนำ� มาดัดแปลงเป็นเมนปู ระจ�ำร้านอาหารไทยและสรา้ งโอกาสทางธรุ กิจใหแ้ ก่
ประเทศเปน็ อยา่ งดี เชน่ ผัดไทย ก๋วยเตีย๋ วคว่ั ไก่

3. สมัยปัจจุบัน

จวบจนในปจั จบุ นั เมอ่ื เขา้ สยู่ คุ โลกาภวิ ตั นท์ ก่ี ารแลกเปลย่ี นเรยี นรวู้ ฒั นธรรมเปน็ ไปไดอ้ ยา่ งงา่ ยดาย
ท�ำให้วัฒนธรรมและค่านิยมเกี่ยวกับอาหารไทยมีความหลากหลายและมีสีสันมากข้ึน ความก้าวหน้าทาง
วิทยาการและเทคโนโลยีมากข้ึนส่งผลให้เกิดการเชื่อมโยงกระแสทางวัฒนธรรมระหว่างสังคมโลกรวดเร็ว
มากขึ้นกว่าในอดีตที่ผ่านมา รูปแบบอาหารและการบริโภคอาหารของคนทั่วโลกมีความคล้ายกันมากข้ึน
จากเดิมที่อาศัยวัตถุดิบท้องถ่ินและท�ำอาหารเพ่ือบริโภคในครัวเรือนก็เปล่ียนพฤติกรรมการซื้อวัตถุดิบท่ี
ผ่านกระบวนการอุตสาหกรรม เช่น กะทิกล่อง หรือเครื่องต้มย�ำส�ำเร็จรูป และด้วยวิถีชีวิตที่เร่งรีบธุรกิจ
อาหารสำ� เรจ็ รปู หรอื รา้ นอาหารฟาสตฟ์ ดู สก์ ไ็ ดร้ บั ความนยิ มอยา่ งรวดเรว็ เชน่ รา้ นไกท่ อดเคเอฟซี พซิ ซา่
แมคโดนลั ด์ นอกจากน้ีรา้ นอาหารจานดว่ นทข่ี ายอาหารไทย เช่น รา้ นอาหารตามสง่ั รา้ นข้าวแกง กไ็ ดร้ ับ
ความนิยมมากขึ้นเช่นกัน และด้วยบริบททางสังคมและวัฒนธรรมที่แตกต่างกันเมื่อรับวัฒนธรรมอาหาร
จากต่างชาติเข้ามาแล้ว คนไทยก็มักปรับเปลี่ยน ผสมผสานท�ำให้เกิดเป็นเมนูใหม่ถูกปากคนไทย เช่น
พซิ ซ่าหนา้ ตม้ ยำ� กุง้ แฮมเบอร์เกอร์ขา้ วเหนยี ว