Page 34 - วัฒนธรรมกับการท่องเที่ยว
P. 34
11-24 วัฒนธรรมกบั การทอ่ งเท่ียว
2. อาหารใตท้ ไ่ี ดร้ บั อทิ ธพิ ลจากวฒั นธรรมมสุ ลมิ เนอื่ งจากจงั หวดั ชายแดนบางจงั หวดั มอี าณาเขต
ติดกับประเทศมาเลเซียท�ำให้เกิดการแลกเปล่ียนภูมิปัญญาด้านอาหารกัน อาหารมุสลิมปักษ์ใต้ส่วนใหญ่
มรี สชาติทไี่ ม่เผด็ จัด อาหารที่ข้ึนช่อื และหารับประทานไดท้ ั่วไป เชน่ สะเตะ๊ เนือ้ กบั ขา้ วอัด ซุปเครื่องในวัว
แกงมัสม่ันเนื้อ ไก่ฆอและ โดยไก่ฆอและเป็นอาหารที่ข้ึนชื่อมากของจังหวัดปัตตานี บางแห่งท�ำขายคู่
กบั ข้าวหลาม ความโดดเดน่ คือนาํ้ แกงที่นำ� มาคลุกไกม่ รี สเคม็ เผ็ด เปร้ยี วหวานลงตัว
ท่ีมา: ปุณณฑรีย์ สนั ตสิ ภุ าพร ภาพที่ 11.10-11.12 สะเต๊ะเนื้อกับข้าวอัด
ภูมิปัญญาการถนอมอาหาร
1. น้ําบูดู การท�ำน้ําบูดูเป็นผลิตภัณฑ์ปลาหมักของคนใต้คล้ายกับ “ปลาร้า” ของคนอีสานซึ่ง
ต่างกันตรงวัตถุดิบที่ใช้แต่เหมือนกันที่คุณค่าของภูมิปัญญาท้องถิ่นที่ถ่ายทอดจากรุ่นสู่รุ่นจากอดีตถึง
ปจั จบุ นั นา้ํ บดู สู ามารถนำ� ไปประกอบอาหารไดห้ ลากหลายเมนู เชน่ ขา้ วยำ� นาํ้ พรกิ ทม่ี าของคำ� วา่ “บดู ”ู
ไม่มีการช้ีชัด สันนิษฐานว่าเป็นค�ำท่ีมาจากภาษาอินโดนีเซีย แปลว่า ปลาหมักดอง เนื่องมาจากชาว
อนิ โดนเี ซียถูกศตั รูตเี มืองแตก (เมืองยาวอ) และไดแ้ ลน่ เรอื ไปมาเรื่อยๆ โดยระหว่างทางไดจ้ ับปลาเล็กๆ
หมักดองในไหเก็บไว้กินนานๆ หลังจากน้ันชาวอินโดนีเซียได้ขึ้นฝั่งที่ต�ำบลปะเสยะวอ อ�ำเภอสายบุรี
จังหวดั ปตั ตานีจึงไดน้ �ำวิธกี ารหมกั ปลาเล็กๆ มาสู่ชุมชน
2. กะปิ (เคย) เปน็ เครื่องปรงุ รสท่ีพบไดท้ ่ัวไปในภูมิภาคเอเชยี ตะวนั ออกเฉยี งใต้ ท้ังในประเทศ
ลาว เวยี ดนาม กมั พชู า อนิ โดนเี ซยี มาเลเซยี และทางตอนใตข้ องประเทศจนี โดยแตล่ ะประเทศมชี อ่ื เรยี ก
กะปแิ ตกต่างกนั ออกไป ในประเทศไทยกะปิมีทั้งท่ีท�ำจากกุ้งและปลา มีกระบวนการผลิตที่ไม่ซับซ้อนและ
ไมย่ งุ่ ยากชาวประมงจงึ ใชว้ ธิ กี ารนใี้ นการถนอมอาหารไวร้ บั ประทานกนั ตลอดปี อยา่ งไรกต็ ามการผลติ กะปิ
