Page 62 - ภาษาถิ่นและวรรณกรรมท้องถิ่นไทย
P. 62
10-52 ภาษาถิ่นและวรรณกรรมทอ้ งถนิ่ ไทย
ขวัญเมือง: เศรษฐีสมัยแต่แรกนู่ครับ ผิดกับคนสมัยน้ี สมัยนี้ยังเงินส่ีห้าล้านเขาไม่เรียกเศรษฐี
ก่อน สมัยก่อนผมยังเงินสี่ห้าพันก้าเขาเรียกเศรษฐีแล้วแหละ แต่ค�ำว่าเศรษฐีก้ายัง
เรียกกันไม่ค่อยถูกที โดยมากเรียกสัดถี พ่อผมเขาเรียกสัดถีน่ันแหละยังเงินสักส่ีห้า
พันได้ก้าไม่โหร๊ะ
(ค�ำศัพท์: จิ = จะ, ไม่สาไหร = ไมเ่ ป็นอะไร, คะรับ = ครับ, ปนน่ี = ประมาณน้ี, สมยั แต่แรก =
สมัยก่อน, นู่ = โน่น, กา้ = ก,็ ถกู ที = ถูกเลย, สัดถี = เศรษฐ,ี ไม่โหระ๊ = ไม่ร้)ู
บทหนงั ตะลงุ ทเี่ ปน็ บทบรรยายกม็ ี จะบรรยายเปน็ รอ้ ยกรองประเภทกลอนหนงั ตะลงุ เชน่ บทหนงั
ตะลงุ เรอ่ื ง “อาถรรพณส์ วาท” ของหนงั ฉน้ิ อมรมตุ ตอ่ ไปนี้ (เกษม ขนาบแกว้ , 2548ข, น. 265)
อรุณฤกษ์เบิกฟ้านภากาศ บุปผาชาติแย้มขยายพระพายโหม
เหลียวดูดวงสุริยงดังวงโคม ลอยโพยมเย่ียมยอดสัตภัณฑ์
จอมยักษ์เฒ่าเจ้าเล่ห์เมทนี เสร็จพิธีเรียกวิญญาณของหลานขวัญ
ผูกปังหลังขังทะนนมนตร์ส�ำคัญ ปิดด้วยยันต์กลืนจักรหลักวิชา
ใส่ทะนนทรมานวิญญาณหญิง สงบนิ่งส้ินพยศหมดปัญหา
มารหัวเราะเยาะย้ิมอ่ิมอุรา เช่ือวิชามนตร์ขลังก�ำลังเป็น
พระเจ้าศักด์ิสุริยาเข้ามาเฝ้า ความกลัวเจ้าจอมจักรแห่งยักษา
เกรงอ�ำนาจอิทธิฤทธ์ิวิทยา องค์ราชาตัวส่ันอยู่พรั่นพราย
(ค�ำศัพท์: ผูกปังหลัง = ผูกสะกดวิญญาณ)
ส่วนตัวอยา่ งบทโนราทีส่ �ำคัญ เช่น บทโนราแสดงโนราของโนราเติม แสดง ณ วดั โคกสมานคุณ
อ�ำเภอหาดใหญ่ จังหวัดสงขลา มที ั้งรอ้ ยแก้วและร้อยกรอง หากเป็นรอ้ ยแกว้ จะใช้เป็นบทสนทนา แตถ่ า้
เปน็ รอ้ ยกรองใช้เปน็ บทสนทนาก็ได้ บทบรรยายก็ได้ เช่น การสนทนาดว้ ยร้อยกรองประเภทกลอนโนรา
ของโนราเตมิ กบั พรานแมงซึ่งเป็นตัวตลกประจำ� คณะ ดงั น้ี (วราภรณ์ นุ่นแก้ว, 2548, น. 311-312)
เติม: พอดึกเวลาฝนฟ้าไม่ตก เติมจะน�ำกลอนหกแล้วเอามาฝาก
แมง: ว่าคนเราช่ัวดีเพราะฝีปาก คนส่วนมากชอบชมคารมเติม
เติม: ฉลองพัดยศท่านพระครู ทุกผู้ร่วมวงกันมาส่งเสริม
เพราะอาจารย์น้อยในชั้นนั่น ท่านเร่ิมมาสู่อยู่บ้านไร่
ได้สร้างส�ำนักสงฆ์นะแม่นะเป็นวงวัด ปฏิบัติประจ�ำน�ำถวาย
ท่านท�ำความดีขึ้นมากมาย สมได้เล่ือนข้ันชั้นพระครู
ถึงญาติที่ทางนั่งท่านท้ังญาติมิตร ได้คิดทั้งหมดอย่าได้อดสู (แม่นะ)
ท่านเป็นคนจีนนึกแลดู ยังรู้ศาสนาตถาคต
ท่านเข้ามาศึกษาในธรรมะสงฆ์ ธรรมะสงฆ์ ก็ตกลงถือธรรมเป็นก�ำหนด
